Direct naar artikelinhoud
Maatschappij

Katelijne werd uiteindelijk spontaan zwanger: "Nog steeds blij dat ik mijn eitjes liet invriezen"

Katelijne met haar dochter.Beeld RV

Katelijne (44) is een van de 563 vrouwen die hun eicellen lieten invriezen in het UZ Brussel. Uiteindelijk maakte ze er geen gebruik van. "Een jaar nadat ik mijn vriend tegenkwam, werd ik opeens spontaan zwanger."

De Nederlandse Katelijne was 37 toen ze besliste om enkele eicellen te laten invriezen in het UZ Brussel. "Een goeie vriendin van mij had het ook gedaan en heeft dus een beetje de weg gebaand. Het was dankzij haar dat ik wist dat je vruchtbaarheid na je 35ste sterk achteruitgaat. Daar schrok ik toen wel van."

Katelijne was op dat moment single. "Of ik per se kinderen wou, wist ik toen nog niet. Maar ik kon me wel voorstellen dat als ik de juiste persoon ontmoette, ik daar kinderen mee zou willen. En dat ik het ook wel erg vervelend zou vinden mocht dat op dat moment niet meer lukken. Als je je eitjes invriest, heb je op latere leeftijd nog een extra kans. Die extra kans wou ik wel."

Ze trok naar het UZ Brussel, omdat het in Nederland nog niet mogelijk was. Op haar 38ste werden de eicellen uiteindelijk ingevroren. "In twee sessies hebben ze bij mij 22 eitjes geoogst. Sowieso is het niet iets dat je voor de lol doet. Ik moest me met hormonen inspuiten, regelmatig de reis naar Brussel maken. Het was een hele investering."

'Als je je eitjes invriest, heb je op latere leeftijd nog een extra kans. Die extra kans wou ik wel'
Katelijne

Financieel

Ook financieel was het een aderlating. "In totaal heeft het me zo'n 10.000 euro gekost. Dat is veel geld, natuurlijk. Maar ik had die som en vond het belangrijk om te doen. Ik wou de omstandigheden om ooit zwanger te worden zo optimaal mogelijk houden."

De afgelopen tien jaar klopten 563 vrouwen aan bij het UZ Brussel om hun eicellen te laten invriezen. 43 van hen, minder dan 8 procent, kwam uiteindelijk terug voor een ivf-behandeling. In een derde van de gevallen leidde dat tot een succesvolle zwangerschap. 

De voorbije tien jaar klopten 563 vrouwen aan bij het UZ Brussel om hun eicellen te laten invriezen. Minder dan 8 procent kwam terug voor een ivf-behandeling

Katelijne ging evenmin terug naar het Brusselse ziekenhuis. "Op mijn veertigste heb ik mijn huidige vriend ontmoet. Je komt elkaar tegen op café, begint te daten. Het was supergezellig. Toen we een jaar samen waren hebben we het voor het eerst over kinderen gehad. Voor die tijd kwam het nooit ter sprake. Je zit op een roze wolk en bent alleen met elkaar bezig."

Toeval wil dat net op het moment ze voor het eerst over baby's praatten, Katelijne spontaan zwanger raakte. "Het was een leuke verrassing. Ik was toen al 41, niet echt een leeftijd waarop je verwacht dat het allemaal nog op de natuurlijke manier zal gebeuren. Ik had dus geluk, want die eicellen terugplaatsen is best wel een gedoe."

Verstandig

Op haar 42ste beviel ze van een gezonde dochter. "Een tweede kind had ik niet meer aangedurfd, zelfs niet met mijn ingevroren eicellen. Op het einde van mijn zwangerschap had ik zwangerschapsvergiftiging. Pas na de bevalling begreep ik hoe riskant het allemaal was geweest. Ik ben vooral dankbaar dat het is gelukt en wil het lot niet meer tarten."

Haar eicellen blijven voorlopig netjes in de diepvries in het UZ Brussel. "Zelf ga ik ze niet meer plaatsen, maar wie weet kan ik er ooit een goeie vriendin of een familielid mee helpen. In zo'n geval zou ik het overwegen om mijn eicellen te donoren. Sowieso gooi ik ze niet weg. En als de bewaringstermijn verstrijkt, doneer ik ze aan de wetenschap. Aan een vreemde zou ik ze niet kunnen geven. Het idee dat jouw biologisch kind opgroeit bij mensen die je niet kent, houdt me tegen."

'Zelf ga ik de eicellen niet meer plaatsen, maar wie weet kan ik er ooit een goeie vriendin of een familielid mee helpen'
Katelijne

Sowieso heeft ze er geen spijt van dat ze indertijd duizenden euro's heeft betaald voor iets wat ze uiteindelijk niet nodig heeft gehad. "Ik vind het nog steeds een verstandige beslissing. Het is geen garantie natuurlijk op een kind, zeker als je dan hoort dat maar één op de drie uitmondt in een succesvolle zwangerschap. Maar bij mijn vriendin bijvoorbeeld heeft het haar kinderwens gered. Zij is dankzij deze methode op haar 44ste moeder geworden. Al is er maar één vrouw die je op die manier kunt helpen, dan is het dat waard."