Ingevroren eicellen worden amper gebruikt

De voorbije tien jaar trokken 563 vrouwen naar het UZ Brussel om hun eicellen te laten invriezen. Uiteindelijk keerden er maar 43 vrouwen naar het ziekenhuis terug om die eitjes daadwerkelijk te laten inbrengen. Dat is iets minder dan 8 procent. 

"Let wel, dit is nog maar het eerste onderzoek", zegt fertiliteitsexpert Michel De Vos van het Centrum voor Reproductieve Geneeskunde (UZ Brussel). "We zien wel dat steeds meer vrouwen terugkeren en we verwachten dat het er nog meer worden. Dat is normaal, natuurlijk. Iemand die op zijn 35ste eicellen invriest, gaat die ook niet meteen gebruiken."

Alle vrouwen kregen een vragenlijst toegestuurd, waarin ze onder meer de vraag kregen of ze inmiddels hadden geprobeerd om zwanger te worden. "De helft antwoordde daar positief op", zegt De Vos. "Ongeveer twee derde van hen gaf ook aan dat het was gelukt."

Lees ook:

Katelijne werd uiteindelijk spontaan zwanger: "Nog steeds blij dat ik mijn eitjes liet invriezen"

Dat betekent dus dat van die 563 vrouwen er zo'n 190 natuurlijk zwanger zijn geraakt. Van de 43 vrouwen die gebruikmaakten van de ingevroren eicellen, raakte uiteindelijk een derde zwanger. "Dat is inderdaad een laag cijfer", zegt De Vos. "De gemiddelde leeftijd waarop vrouwen bij ons langskomen is 38 jaar. Dat is niet meer optimaal qua vruchtbaarheid. Wij zijn daar steeds transparant over: we kunnen die eicellen invriezen, maar we kunnen geen garantie geven dat het lukt."

Volgens De Vos is de kans reëel dat de vrouwen die inmiddels natuurlijk zwanger zijn geraakt, in de toekomst toch nog bij hem komen aankloppen. "Binnen een jaar willen ze misschien een tweede kind. Niets zegt dat een kinderwens steeds moet beperkt blijven tot één kind. En dan kunnen die eicellen soelaas bieden."

Tot en met 35 jaar is eigenlijk de beste leeftijd om eicellen in te vriezen. De Vos: "Met een tiental eicellen heb je dan een kans van 75 procent om zwanger te raken. Op je 37ste heb je voor zo'n percentage al twintig eicellen nodig. Dat is een groot verschil."

Hogere sociale klasse

Ook de kostprijs is niet min. Per behandeling tel je tussen de 1.500 en de 3.000 euro neer. Voor die prijs worden de eicellen ook tien jaar gestockeerd in de diepvriezer. Wie ze daarna nog wil bewaren, moet daarvoor bijbetalen. "Het is een kostelijke bedoening", zegt Julie Nekkebroeck, die als psycholoog in het UZ Brussel mee de vrouwen begeleidt die terugkeren voor een behandeling. "Het verklaart ook waarom we vooral hoogopgeleide vrouwen over de vloer krijgen. Het blijft iets voor de hogere sociale klasse."

Fertiliteitsexperte Petra De Sutter (UZ Gent) vindt het een goede zaak dat zo weinig vrouwen gebruikmaken van hun ingevroren eitjes. "Dat moet ook het doel zijn. Dankzij deze methode kunnen vrouwen hun keuzemogelijkheden vergroten. Maar natuurlijk zwanger raken heeft de voorkeur. Als je die eitjes niet per se nodig hebt, moet je die ook niet gebruiken."

In andere landen wordt soms te snel van de optie gebruikgemaakt, vindt ze. "Wie in Spanje op zijn 34ste eitjes laat invriezen en op zijn 36ste zwanger wil worden, mag meteen naar die centra om ze te laten inbrengen. Onder het mom: 'Dan zijn je eicellen toch twee jaar jonger'. Zoiets begrijp ik niet. Het is toch ook niet omdat je een brandverzekering afsluit, dat je het jammer moet vinden als je huis niet afbrandt. Dat is absurd."