Anne-Marie op Rock Werchter: lekker schaamteloos vertier
De uit Essex afkomstige Anne-Marie amuseerde zich rot op Rock Werchter. En, warempel, u ook. Resultaat: een onweerstaanbaar, voorbeeldig popconcert.
Anne-Marie miste haar entree niet. De monsterhit 'Ciao Adios' stond meteen garant voor een wervelende chirofuif vol gelukzalig zingende meisjes. Anne-Marie kirde en gilde van plezier bij het horen van al die euforische brullers. De Britse ex-karateka liet zich ruggesteunen door twee synthspelers, een bassist en een drummer die ook ‘Do It Right’ steroïden toedienden.
Dikke dubstepbassen, daverende stadionbeats, lunaparkelektronica: ze schuwden de effectenjagerij niet. Daar bleef de zangeres zelf niet onbewogen bij, trouwens. Aangevuurd door die stormachtige geluidsmuur huppelde ze zich het pleuris. Haar fanclub deed vrolijk mee.
Anne-Marie is je oudere, coole zus die al tot in de vroege uurtjes in de clubs mag uithangen
In ‘Perfect’ ging ze subtieler tewerk: een fluwelen popliedje over onvolmaakt durven zijn. “Soms poets ik mijn tanden niet ‘s avonds”, zong ze. “Of ik eet mijn gewicht in Mac en cheese”. Was er niet aan te zien, trouwens.
Grote bek, hart van goud
“Hoe haat hèt?” wilde ze weten. Het antwoord was een golf oorverdovend gekrijs. ‘2002’, geschreven met Ed Sheeran, werd van voor naar achter meegebruld door nagenoeg de hele KluB C, ook al draait die single nog maar een aantal weekjes mee op de radio. Maar wij verwedden er onze linkernier om dat al die kids het nummer via YouTube hebben sufgedraaid, eerder dan dat ze het van op de radio kennen. It’s a brave new world out there.
We begrijpen waarom Anne-Marie vonken sloeg. En waarom haar formule werkt, hoewel de houdbaarheid ervan beperkt aandoet. Ze is je oudere, coole zus die al tot in de vroege uurtjes in de clubs mag uithangen. De durfal met boyfriendervaring, wier hart al een aantal keer werd gebroken. De grote bek met het hart van goud, bij wie je geheimen veilig zijn.
Superb popentertainment
Dat ze op Werchter stilistisch tussen Ellie Goulding, Rihanna en Major Lazer (urban maar niet té ruig) slalomde, bleek een meesterzet. Hits als ‘Alarm’ - alweer woord voor woord meegekeeld - verrieden bovendien dat Anne-Maries productie- en songwriterteams het klappen van de zweep kennen. Een uitgekiend product met wie de doelgroep zich keurig identificeert. Sorry for sucking out the fun, beste feestvarkens.
Want plezierig was het beslist. Anne-Marie toonde zich een prima zangeres (die hoge, krachtige noot in ‘Then’). En met extatische stampers als ‘Let Me Live’ (de collab met Rudimental en, jawel, Major Lazer) transformeerde de tent in een broeierig Caribisch carnavalsfeestje.
Idem voor Clean Bandits reggaetonbastaard ‘Rockabye’: superb popentertainment waarbij zich snel vermenigvuldigende gelukshormonen door ieders bloedbanen gierden. Of wat dacht u van Marshmello’s ‘FRIENDS’ waarbij het gebrul uit de tent Anne-Maries zang wegblies, tot onze oren ervan tuitten. Zomer, zowaar! En lekker schaamteloos vertier.