Direct naar artikelinhoud
Rock Werchter

MGMT op Rock Werchter: van volle glorie tot goedkope pudding

MGMT op Rock Werchter: van volle glorie tot goedkope pudding
Beeld Stefaan Temmerman

Tijdens een dromerig klavecimbel-intermezzo snelden Ben Goldwasser en Andrew VanWyngarden naar de zijkant van het podium om een opblaasbare gele prop overeind te houden. ‘t Stond symbool voor hun passage op Werchter: bijwijlen stond MGMT in z’n volle glorie te bezielen, dan weer zakte de boel als een goedkope pudding in elkaar.

Op Werchter blies er soms iets te veel wind door de Gothische barok-motiefjes. De vuige baslijn en plakkerige cryptische hook van ‘Little Dark Age’ - "I grieve in stereo / The stereo sounds strange / I know that if you hide / It doesn't go away / If you get out of bed / And find me standing all alone / Open-eyed / Burn the page / My little dark age" - resideert al enkele maanden in ons favoriete Spotify-lijstje, maar in The Barn moesten wij het doen met bloedeloos aftreksel. Geen ramp, er was genoeg om naar te loeren. Tijdens een wondermooi ‘She Works Out To Much’, een heerlijk absurde song over een heteroseksuele relatie die spaak loopt op het feit dat de man in kwestie niet genoeg fysieke activiteit levert, zat Andrew ostentatief te zwoegen op z’n hometrainer - de LSD was perfect gedoseerd door de dromerige synth-jazz. Het wtf-gehalte was voortreffelijk afgesteld en het gewenste effect - een kitscherig winkelcentrum in Tokyo - werd bereikt.

MGMT op Rock Werchter: van volle glorie tot goedkope pudding
Beeld Stefaan Temmerman

Het weggetje dat het caleidopop-duo was ingeslagen met hun laatste langspeler kreeg het beste gestalte in de vorm van ‘When You Die’. Een song die werd afgetopt met een dubbele dosis prozac en een romantisch eindje waterfietsen: ‘Baby, I'm ready, I'm ready, ready, ready to blow my brains out.’ Hoewel het ze met de songs van hun laatste plaat ein-de-lijk de grote verwachtingen van hun debuut inloste, zat u ongeduldig te wachten op het toetje. ‘Electric Feel’ kon rekenen op een extatisch gestamp van jewelste en het gedroomde crescendo ‘Kids’ - het staafje semtex dat ieder muzikaal gezelschap wel op de achterkant van hun set zou willen smeren - werd uitgerekt tot trance-meestamper. ‘t Was - zoals verwacht - onweerstaanbaar.

MGMT op Rock Werchter: van volle glorie tot goedkope pudding
Beeld Stefaan Temmerman

De torenhoge verwachting die in 2007 met het guitige en fantasierijke Oracular Spectacular werd geschapen, hebben VanWyngarden en Goldwasser tien jaar lang onverschillig voor zich uit geschopt. Verwachtingen scheppen en die dan braaf inlossen is veel te alledaags voor MGMT. Caleidoscopisch navelstaren in een labyrinth van psychedelica is dat niet, maar op Werchter kwam dat niet altijd even proper uit de verf.