Zo beleefden Emma Bale, blackwave. en co hun Werchter-ontmaagding

“Werchter! Werch-ter!” Jan Lemmens van Glints had zijn huiswerk gemaakt: hij stond wel degelijk op de uit de hand gelopen parochiefuif van Herman Schueremans. Glints bestormde KluB C in een roze sweatpants, met vuur in de ogen en beats die door merg en been bulderden. Duracell kon zich geen betere ambassadeur voorstellen.

“Ik heb mij te pletter gelopen op het podium”, stamelt Jan Lemmens na afloop van zijn Werchter-debuut. “Je moet weten dat ik geen conditie heb. Ik ben tegen het einde van de set bijna knock-out gegaan.” Glints vierde zijn vuurdoop in het gezelschap van een paar honderden enthousiastelingen die zich al kort na de middag in het zweet dansten. “Ik ga er niet onnozel om doen: elke Belgische artiest droomt ervan om ooit op Rock Werchter te spelen. Maar eerlijk? Het was surreëel om hier in deze vroege fase van mijn carrière te staan.”

Was het voor de Antwerpse rapper een verrassing om een goedgevulde tent in de ogen te kijken, willen we weten. “Toen ik opkwam, dacht ik letterlijk: ‘Er staat volk!’ Ik was fucking blij. Het is niet makkelijk om een tent te openen: er is om te beginnen al geen volk op de weide én je moet extra trekken en sleuren om je publiek mee te krijgen. Maar de reacties op mijn nieuwe muziek was goed. Ik heb de indruk dat het marcheert. Weet je? It’s only the beginning, man. Dit mag niet het hoogtepunt van Glints blijven.”

Absurd

De Belgische band SONS toonde zich eerder op de dag als de auditieve equivalent van een stormram. En aan het einde van Glints’ set zorgde Angèle voor de eerste volksverhuizing van de dag. Nog voor de klok van drie veranderde ze The Barn in een sardineblik – faut le faire voor een Brusselse met drie songs op haar cv.

Dat haast iederéén richting Angèle afzakte, leek de Werchter-ontmaagding van Emma Bale te verpesten. Maar zie: de Mechelse kwam, zag én speelde zelf ook voor een grote massa op The Slope. “Ik heb mijn manager gisteren in volle stress een sms gestuurd: ‘What. The. Fuck. Ik speel tegelijk met Angèle?! Ze hadden mij beter op de camping geprogrammeerd.’ Het was mijn grote vrees om voor een lege weide te spelen, maar uiteindelijk is alles meer dan goed gekomen”, grijnst Emma Bale na afloop van haar set.

Emma Bale stond in het verleden al op Werchterse grond – als bezoeker, maar ook aan de zijde van Milow en Lost Frequencies. “Dit is toch anders. Je leeft helemaal anders naar dit moment toe. Het is de eerste keer dat ik zó voorbereid was voor een show. Ik heb mijn podiumoutfit maanden geleden uitgetekend en laten ontwerpen, de band en ik hebben deze set uren gerepeteerd en ik heb gesport om mijn conditie op punt te krijgen. Ik heb maanden naar dit halfuur toegeleefd, en het was in een vingerknip voorbij. Da’s echt absurd, eigenlijk.”

Voor het gewezen product van The Voice Kids was dit Werchter-debuut ook hét moment om komaf te maken met het verouderd beeld van haar dat de ronde doet. “Het is een belangrijke stap in mijn carrière”, knikt ze. “Dit was de kennismaking met de nieuwe Emma Bale. Ik ben lang gezien als een commerciële kindster – ik werd lange tijd door niets of niemand serieus genomen. Nu heb ik de indruk dat er steeds minder een label op mij wordt geplakt. Vroeger werd er met het vergrootglas naar mij gekeken, maar weet je, je moet door die fase heen, en dat heb ik vandaag gedaan. Ik doe gewoon mijn ding.”

Ervaring

Terwijl de Brusselse producer Luca Pecoraro, alias Todiefor, op zijn debuut een stuk Ibiza naar Vlaams-Brabant bracht, maakten zijn stadsgenoten van STIKSTOF furore in een nokvolle KluB C. “Ze hebben de tent afgesloten door de drukte. Dat is niet slecht, toch?”, stamelt Deejay Vega na afloop van de set. “Gisteren stond ik nog te werken aan den band, vandaag sta ik op Rock Werchter. Dat is de realiteit, hè.”

Op papier zijn Rock Werchter en STIKSTOF geen match, al maakt dat voor het Brusselse rapcollectief weinig uit. “Je kan nooit voorspellen hoe een publiek zal reageren. Vandaag waren er een paar honderden die onze lyrics meebrulden, en daar doe je het voor”, geeft Zwangere Guy duiding. “Het is tegenwoordig ook Rap Werchter, dus ik begrijp waarom wij gevraagd zijn. Er schieten hiphopfestivals uit de grond als porreis en weutels, hiphop in België is nog nooit zo groot geweest.”

“Een festival weerspiegelt het luistergedrag van de festivalganger. Het was een mooie kans om hier te spelen”, gaat Jazz verder. “Je komt in contact met mensen waarmee je anders nooit in contact zou komen.” Al is de fangroep vergroten niet prioritair voor STIKSTOF, zegt Zwangere Guy. “We spelen nooit met de intentie om mensen te bereiken. Het moet óns in de eerste plaats raken, en dan hoop je dat het ook anderen raakt. Het draait om de ervaring samen, niet om zij of wij.”

Op hetzelfde moment stond Faces On TV op The Slope voor zijn Werchter-ontmaagding. “Het voelde als een ontmaagding”, lacht frontman Jasper Maekelberg. Hij heeft, net als STIKSTOF, een prachtig voorjaar achter de rug, al doet het toch iets met een mens om als Belgische groep op Rock Werchter spelen. “De voorbereiding naar dit optreden was niet anders dan voor een zaalshow. Ik ben bovendien niet het type dat nerveus is voor een concert, en ik word ook niet snel emotioneel wanneer ik op een podium sta. Maar toen ik vandaag in het publiek mijn mama te keer zag gaan, was ik toch geëmotioneerd. En ook: je ziet plots voor wie je muziek maakt wanneer de mensen je nummers een halfuur lang meezingen. Ik heb geen grote ambities, maar natúúrlijk wil je meer als je dit hebt meegemaakt”, aldus Jasper Maekelberg.

Sportpaleis

Je moet je als Belgische debutant niet meteen aan een oproepingsbrief van Herman Schueremans verwachten met daarin de vraag om KluB C af te sluiten. Tenzij je band blackwave. heet. Wanneer Jay Walker en Willem Ardui na hun set het mediadorp betreden, worden we overladen door een gevoel van gelukzaligheid. “We dachten dat we voorbereid waren, omdat we vorige week op het hoofdpodium van Couleur Café speelden. Maar dit was toch andere koek. Van zodra we een voet op het podium zetten, dacht ik: ‘holy shit, wa is dees!’”, klinkt Willem Ardui euforisch.

Voor rapper Jay Walker was het tegelijk de makkelijkste en coolste show in de geschiedenis van blackwave. “Ik moest het publiek niet eens opjutten, alles gebeurde vanzelf.” Over een triomf gesproken. “We zijn anderhalf jaar geleden gestart, openden vorig jaar op Pukkelpop voor een halfvolle tent en sluiten nu een dag op Rock Werchter af. Dat we dit hebben verwezenlijkt is echt… (denkt na) Bedankt voor het vertrouwen, Werchter.”

Terwijl de meeste Werchter-debutanten drie dagen moeten bekomen, kijken de heren van blackwave. al vooruit. Want kán het nog beter in de toekomst? “We moeten onze doelstellingen dringend herbekijken. We wilden ooit op Pukkelpop, Rock Werchter en in de AB spelen, en dat hebben we allemaal al gehad. What’s next? Het Sportpaleis!”