Rock Werchter dag 4: lome zomerdag met wat hiphop en dé langverwachte headliner Arctic Monkeys

Eén van de artiesten waar door veel Werchtergangers naar werd uitgekeken, is Arctic Monkeys. Alex Turner en co speelden in 2014 een memorabel concert op Rock Werchter, toen nog als afsluiter van een festivaldag. Vier jaar en de plaat "Tranquility base hotel & casino" later promoveren ze tot ultieme afsluiter van het vierdaagse festival.

De Monkeys laten ruim tien minuten op zich wachten, maar spelen wel een gevarieerde set met zowel oudere publiekslievelingen als nieuw werk. Op de nieuwe nummers experimenteert Turner met de piano, zo vertelde hij eerder aan Stijn Van de Voorde. Dat doet de energieke frontman, net als vier jaar geleden met een strak naar achter gekamd kapsel met bakken wax in, ook op het podium van Werchter. En spelen en flirten met de camera en de voorste rijen is hij ook niet verleerd. Succesnummer "When the sun goes down" spelen de Monkeys niet, "I bet you look good on the dancefloor" wel. Nieuwe single "Four out of five" slaat aan, net als oudere hits "Do I wanna know" en abrupte afsluiter "505", waarna de band zonder slotwoord het podium verlaat en het afsluitend vuurwerk begint. "Hebben jullie een fijne tijd daar? Want ik geniet er wel van", zo laat Turner halverwege wel weten.

Warm was het gedurende Rock Werchter 2018 élke dag, en ook vandaag. En dat is te merken aan de festivalgangers met een combiticket. Naarmate het festival vordert, wordt er altijd stelselmatig meer op de grond "gehangen". Reken bij die tendens de kurkdroge Werchterwei, de populariteit van de veelkleurige opblaaszitzakken én de tropische temperaturen en artiesten moeten op de vierde dag van Rock Werchter al uit goed hout gesneden zijn om de massa in beweging te krijgen. Voor het hoofdpodium doen de populaire vernevelaars die verkoeling moeten brengen wel hun werk.

Wie er in de vroege avond in slaagt om animo in de massa voor het hoofdpodium te krijgen, is Noel Gallagher. Op het podium geflankeerd door een vlag van Manchester City, zijn favoriete voetbalploeg. Gallagher is persoonlijk bevriend met City-speler Vincent Kompany. Een verwijzing naar de halve finale van de Rode Duivels kan dan ook niet ontbreken. "Good luck on Tuesday, and au revoir", klinkt het aan het einde van de set. Afsluiter "All you need is love" van The Beatles start met enkele tonen van het Franse volkslied, de Marseillaise. En Gallagher tekent ook voor de eerste massale meezingmomenten van dag 4, met Oasisklassiekers "Wonderwall" en vooral "Don't look back in anger".

Met stip genoteerd in veel festivalagenda's, na zijn bejubeld concert in het Sportpaleis afgelopen najaar: Nick Cave and the Bad Seeds. Stijlvol, een tikje excentriek en experimenteel en intens als altijd krijgt Cave een festivalpubliek stil. Tijdens het ingetogen "Into my arms" halverwege de set zet de halve wei het op een knuffelen. Cave houdt ervan om contact te zoeken met zijn publiek. Hij maakt gretig gebruik van de catwalk om enthousiaste fans te spotten en ze op het podium uit te nodigen. Het begint met één gelukkige, en draait uit op een tiental dansende fans op het podium. Dichter bij je idool raak je niet. En dan wordt één vrouw nog door Cave zelf ten dans gevraagd, als kers op de taart.

Wie al bij het begin van de festivaldag veel - vooral jong - volk lokt, is de jonge Amerikaanse rapper Post Malone. Hij is naast Anderson.Paak, Vince Staples en onze eigen Roméo Elvis één van de vele jonge hiphop- of urbanartiesten die dit jaar op Rock Werchter staan. Hoewel The Barn na een verbouwing plaats biedt aan 20.000 festivalgangers, is de tent toch te klein voor zo veel hiphopgeweld. "Posty" zoals hij zichzelf noemt staat alleen op het podium en drijft de temperatuur in de overvolle Barn snel omhoog. "Fucking hot", vindt hij het zelf.

De teksten van radiohits "Better now", "Psycho" en "Rockstar" worden luid meegebruld. De klank en de beelden op de grote schermen loopt niet altijd synchroon, en vermits Malone zijn eigen nummer de hele tijd laat meelopen op de achtergrond, kan er sprake zijn van playback. Maar dat zal het publiek worst wezen: grooven zullen ze, hitte of niet. In het tweede deel van de show zorgt "Posty" nog voor meer animo door er zijn gitaar bij te halen, en - met de steun van het publiek - een welgemeende middenvinger op te steken naar zijn ex-vriendin die hem bedroog. Het publiek smult van zo veel swag.

Organisator Herman Schueremans blikt tevreden terug op een bijzonder zomerse Rock Werchter. "Enkele artiesten waren nóg beter dan wij verwacht hadden. Het weer was buitengewoon, zeker in vergelijking met modderjaar 2016, toen het zwemmen was om niet te verzuipen. Een vleugje Rode Duivels, ook heel plezant. De sfeer was optimaal: festivals worden gehouden in de zomer, en nu hebben we een échte zomer."

Muzikale hoogtepunten zag Schueremans onder meer bij Post Malone en Pearl Jam. "Eigenlijk zijn alle genres vertegenwoordigd op Rock Werchter. We proberen te brengen wat er op dit moment leeft." Een grotere Barn en een vierde podium onder The Slope: Schueremans is blij met de vernieuwingen. "Er is nu een speciaal podium voor opkomende bands, waar we heel goede artiesten ontdekken. Ik hoor daar positieve reacties over. Ook over de grotere Barn, die nu plaats biedt aan 20.000 mensen, in vergelijking met de 5.000 mensen die in onze eerste Pyramid-tent konden."

"We willen zo veel mogelijk mensen van muziek laten genieten, maar het moet veilig blijven", benadrukt Schueremans. "Daarom hebben we tussen Klub C en The Barn opnieuw schermen gezet. Ik zie ook dat de vernieuwing op de affiche wordt gesmaakt, want er zijn weer meer jongeren op de festivalwei. En dat is mooi, hoe muziek verbindt."

Schueremans is in zijn hoofd al bezig met Rock Werchter 2019. "Willen we misschien meer schaduw? Ja, en daar zijn we mee bezig, anderzijds is er op het strand ook geen schaduw", klinkt het laconiek. "Na elke festivaldag schrijven we mogelijke punten voor verbetering op. We laten die na het festival een week links liggen, en daarna bouwen we erop verder met het oog op een nóg betere editie volgend jaar." 

Uit de eerste, voorlopige tellingen van De Lijn blijkt dat ruim 145.000 festivalgangers vervoerd werden met de bus. Dat is het op één na beste cijfer ooit. Alleen de uitzonderlijk natte editie 2016 was beter met 158.200 festivalgangers. Toen reden er extra pendels vanuit Haasrode, Heverlee en Brussel.

In vergelijking met vorig jaar namen dit jaar 14 procent meer muziekliefhebbers de bus naar de festivalweide. Ook vandaag van 6 tot 14 uur blijven de bussen rijden om kampeerders vanuit Werchter naar de stations van Leuven en Aarschot te brengen.