De vrouw betwist de feiten niet en vraagt niet om haar vrijlating, in afwachting dat wordt uitgeklaard wat zich al die tijd geleden heeft afgespeeld. “Mijn cliënte zegt dat ze tot rust is gekomen en neemt de volle verantwoordelijkheid voor haar daden. De man van wie ze zegt het slachtoffer te zijn, werd twintig jaar geleden al eens over de feiten ondervraagd, na een scene waarbij ze hem had geslagen omdat hij haar was komen opzoeken op het werk en haar had uitgedaagd. We zoeken ook een oude vriendin die toentertijd eveneens het slachtoffer zou zijn geworden”, aldus haar advocate.

De moord deed veel stof opwaaien in Wallonië. Tijdens het RTL-programma ‘Het is niet alle dagen zondag’ was er een opvallende getuigenis van Aurore Van Opstal, die als kind werd misbruikt. Tussen haar zesde en haar twaalfde werd ze door haar moeder verkocht aan mannen. Ze is nu therapeute in slachtofferhulp en vertelde over de woede die ze zoveel jaren later nog steeds voelt.

“Opgestapelde woede”

“We hebben een groot gevoel van woede tegenover onze verkrachters, zeker als er geen gerechtigheid is geschied. Wanneer je minderjarig bent, kan je jezelf niet verdedigen. Er is dus veel woede die zich opstapelt. Sommigen reageren zich af op zichzelf, anderen reageren zich bijvoorbeeld af op hun eigen kinderen. Het hangt af van slachtoffer tot slachtoffer”, zegt Van Opstal.

De vrouw legt uit dat ze soms flashbacks krijgt waarbij het slachtoffer plots weer de agressie herbeleeft. “Ik zou niemand kunnen doden. In dit geval heeft die vrouw een moord gepleegd waarbij je niet van zelfverdediging kan spreken. Maar ik denk wel dat je haar actie kan uitleggen. Misschien heeft ze een flashback gehad. Het moment van de verkrachting zit niet in het geheugen. Als je het geheugen als een fontein beschouwt, is het moment van de agressie een druppel water die niet tot die fontein behoort. Maar het minste geluid of de minste aanblik kan die druppel water wel activeren.”

“Ik bijvoorbeeld ben verkracht door een man met een hoekig gezicht met een lange, fijne neus. Telkens ik zo iemand zie, herbeleef ik die scène. Het is een reis terug in de tijd, het maakt een enorme indruk. Misschien is de vrouw in Trooz zo terug in de tijd geworpen toen ze haar buurman zag en zag ze hoe hij haar als klein meisje verkrachtte. Dan heeft ze in een impuls gehandeld”, aldus Van Opstal.

U kan het interview hier bekijken in het Frans: