Vlaming is niet meer vies van tweedehands: verkoop in kringwinkels piekt

De Vlaming vindt almaar makkelijker de weg naar de kringwinkel, ofwel om er gebruikte goederen af te leveren, ofwel om er zelf te gaan shoppen. Dat blijkt uit cijfers van de kringwinkels zelf. De 137 kringwinkels in Vlaanderen zamelden vorig jaar samen 78.500 ton gebruikte spullen in, 7,7 procent meer dan in 2016. Bijna de helft daarvan - 34.800 ton - kreeg een tweede leven via de verkoop in de kringwinkels. 

Die verkoop van gebruikte producten piekte bovendien. Het aantal transacties in de winkels steeg met 3 procent tot 6 miljoen. Dat leverde 54,4 miljoen euro aan inkomsten op, 6 procent meer dan een jaar eerder. "Dat is 9 euro per Vlaming", klinkt het trots bij de kringwinkels (of om precies te zijn: 9 euro per transactie in een kringwinkel in 2017, red.).

Dat er almaar meer kringwinkels openen, speelt zeker mee, zegt woordvoerster Liesbeth De Schamphelaere. "Hoe dichter we bij mensen zijn, merken we, hoe sneller ze de weg vinden naar een kringwinkel." Toch ziet zij duidelijk ook een mentaliteitsverandering bij de Vlaming. "Mensen schamen zich niet meer om tweedehands te kopen. Bovendien brengen ze sneller dingen naar ons om ze een tweede leven te geven. Daar hebben we de voorbije jaren intensief campagne rond gevoerd."

Het publiek van de kringwinkels verandert langzaam maar zeker. "Vroeger was tweedehands iets voor mensen die het zich niet konden permitteren om iets nieuws te kopen. Wij merken nu dat er ook mensen komen die het hip en plezant vinden om te komen snuisteren."

Klanten komen vooral in de kringwinkels voor textiel, voornamelijk kleding. Dat is goed voor 35 procent van de verkoop. Ook huisraad (servies, glazen, bestek, …) en meubels doen het erg goed. In mindere mate kopen ze er ook boeken, multimedia, muziek en andere vrijetijdsspullen.

Kopen bij een kringwinkel is bovendien een goed doel steunen, benadrukt De Schamphelaere. "De inkomsten komen in de eerste plaats onze meer dan 5.500 werknemers ten goede. Velen onder hen zijn mensen die elders moeilijk werk vonden en bijvoorbeeld langdurig werkloos waren. Via de kringwinkel krijgen zij dan opleiding in de winkel, in de magazijnen, aan de kassa. Op die manier doen ze werkervaring op om weer een job te vinden in de reguliere arbeidsmarkt."

Werk is er in elk geval genoeg in de kringwinkels, alleen zijn de arbeidsplaatsen voorlopig te beperkt. Dat komt omdat de Vlaamse overheid, die die jobs in zulke sociale werkplaatsen subsidieert, een zogenoemd "contingent" heeft bepaald van tewerkstellingsplaatsen voor de sociale economie.

"Maar we merken dat dat aantal plaatsen de afgelopen jaren niet voldoende is gestegen om al het werk dat we hebben te kunnen doen", legt De Schamphelaere uit. "We merken dat er elk jaar meer spullen binnenkomen en dat er meer klanten zijn, maar het aantal werknemers is niet mee gegroeid. Wij zouden nog heel wat meer handen kunnen gebruiken. Maar daarvoor moeten we een oproep doen aan de politici om dat contingent aan te passen." 

De Schamphelaere spreekt van meer dan 500 extra arbeidsplaatsen, die de kringwinkels zouden kunnen vullen. "Zo kunnen wij nog meer dingen ophalen, nog meer winkels openen, nog meer spullen verkopen. Op die manier vervullen wij ook een belangrijke rol om enerzijds het hergebruik van goederen te stimuleren en anderzijds mensen weer op de arbeidsmarkt te krijgen."

Op die manier kunnen de kringwinkels ook hun doelstelling waarmaken: 7 kg hergebruik (lees: verkochte spullen via de kringwinkel) per Vlaming tegen 2022. "Vorig jaar was dat 5 kg, dit jaar zitten we aan 5,34 kg. Dus we zijn op de goede weg, maar er is nog wel wat af te leggen."

Bekijk hier het fragment uit “Het Journaal”: