Direct naar artikelinhoud
Tips

Tien films die u deze week niet mag missen

Pan's Labyrinth.Beeld Pan's Labyrinth

Zin in een avond zonder Netflix? De filmredactie van De Morgen selecteert voor u het beste wat de bioscopen deze week te bieden hebben.

1. Pan’s Labyrinth

Met The Shape of Water won Guillermo Del Toro dit jaar eindelijk de Oscar voor Beste Film. Maar als hij Pan’s Labyrinth in het Engels gemaakt had, zou de Mexicaanse regisseur dat beeldje wellicht elf jaar geleden al eens gepakt hebben. Dit donkere sprookje, over een meisje dat tijdens de Spaanse Burgeroorlog vlucht in een griezelige fantasiewereld, is Del Toro’s absolute meesterwerk. Dankzij Cinema Canvas en Tabula rasa-scenariste Malin-Sarah Gozin, die de film uitkoos, kunt u hem nog eens op groot scherm over u heen laten komen.

Op 20/07 in Wagenoord, Mechelen.

2. The Guilty

Op het eerste gezicht lijkt het een weinig spannende setting. The Guilty speelt zich integraal af tussen vier muren, met slechts één relevant personage in beeld. Asger Holm (Jakob Cedergren) is een agent die als telefonist naar de noodcentrale van Kopenhagen wordt verkast. Alle actie gebeurt aan de andere kant van de telefoonlijn. En precies dat levert een zenuwslopende thriller op, boordevol actie die we alleen maar kunnen horen. Een briljante, minimalistische aanpak voor een actiefilm zonder actie.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

3. Ant-Man & The Wasp

Toegegeven, wij zaten niet meteen te wachten op een vervolg op Ant-Man. Vooral de verhaallijn rond wetenschapper Hank Pym (Michael Douglas) voelde in 2015 weinig uitgepuurd. Gelukkig wordt de klasbak deze keer beter ingezet. Verder is Ant-Man and the Wasp nóg grappiger, met nóg meer actie. En opvallend: ook héél erg melig. Wat ons betreft is het dringend tijd dat Ant-Man (acteur/komiek Paul Rudd) wordt toegevoegd aan de rest van de Avengers.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie, hier ons interview met Michael Douglas en hier ons interview met Paul Rudd en Evangeline Lilly.

4. 2001: A Space Odyssey

Als wij er op onze 50ste verjaardag nog zo jong uitzien als 2001: A Space Odyssey, dan zullen we zielsgelukkig zijn. Met zijn grensverleggende speciale effecten was het scifimeesterwerk van Stanley Kubrick in 1968 een grote sprong voorwaarts, en ook vandaag nog oogt dit fascinerende ruimteavontuur moderner dan heel wat hedendaagse CGI-gevaartes. In de splinternieuwe 4K-restauratie, die ter gelegenheid van het vijftigjarige jubileum in de zalen draait, valt dat nog meer op.

Nu in de bioscoop.

5. Popstar: Never Stop Never Stopping

Drie redenen waarom u absoluut moet gaan kijken naar deze documentaire over het irritante popidool Conner4Real. Eén: hij is gelukkig niet for real want Popstar: Never Stop Never Stopping is een mockumentary, een parodie op de typische muziekdocumentaire die meestal enkel dient om de nieuwe plaat van een artiest te promoten. Twee: de film is ontsproten aan het brein van The Lonely Island, het komische trio achter muzikale internethits als ‘I’m on a Boat’ en het onovertroffen ‘Motherlover’ met Justin Timberlake. Drie: de voorstelling kadert in de Zomerfilms van Cinema Zed, een reeks openluchtvertoningen in en rond Leuven. U kunt dus meteen ook lekker afkoelen terwijl u zich een breuk lacht.

Op 21/7 in het Paul Van Ostaijenpark, Leuven.

6. Hereditary

Een noodnummer voor getraumatiseerde bioscoopgangers, en speciale voorstellingen “voor angsthazen”, waarbij de zaallichten half aan blijven. De marketingcampagne rond Hereditary is dolgedraaid, en dreigt u met verkeerde verwachtingen naar de bioscoop te sturen. Ja, u moet absoluut gaan kijken. Maar verwacht u niet aan een doldwaas avondje uit. Hereditary is een complex familiedrama over trauma, rouw en erfelijkheid, dat uw geest binnendringt als een splinter onder uw nagel. De engste film van het jaar.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie, en hier ons stuk over de opkomst van een nieuwe golf kwaliteitshorrorfilms.

7. Sweet Country

Wanneer een Aboriginal in de jaren 1920 uit zelfverdediging een blanke man omlegt, weet hij dat hij niet geloofd zal worden. Hij vlucht, maar een racistische sergeant zweert niet te zullen rusten vooraleer hij hem geklist heeft. De Australische regisseur Warwick Thornton (Samson and Delilah) tekent met het waargebeurde Sweet Country voor een heuse Aboriginal-western. Racisme is de onderliggende thematiek, maar in de eerste plaats is dit het meeslepende verhaal van een man op zoek naar rechtvaardigheid. Terecht bekroond met de Speciale Juryprijs in Venetië.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie, en hier ons interview met regisseur Warwick Thornton.

8. Incredibles 2

We hebben er eerlijk waar veertien jaar naar uitgekeken, en regisseur Brad Bird stelt niet teleur. Incredibles 2 pikt gewoon in waar de voorganger stopte en draait dan alle rollen om, met Elastigirl in het middelpunt. En dat is niet naar de zin van Mr. Incredible, die liever niet wordt afgeschreven als held nummer 1. Een vrouwelijke superheld is al lang geen statement meer. Maar Pixar doet iets wat niemand eerder durfde: de rol van de vrouw bespreekbaar maken in een blockbuster-tekenfilm.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie, en hier ons interview met regisseur Brad Bird.

9. Golden Eighties

Sinds La La Land vorig jaar de musical in eer herstelde, hoeven ook verstokte arthousefans niet meer bang te zijn om het genre te appreciëren. Bij Cinema Palace presenteert men deze zomer dan ook een reeks artistiek verantwoorde musicals: geen suikerzoete niemendalletjes, maar films van gerespecteerde auteurs als Christophe Honoré (Les bien-aimés) en Hou Hsiao-Hsien (Cute Girl). Staat ook op het programma: Chantal Akerman – jawel, de regisseur die ons in Jeanne Dielman urenlang naar een aardappelschillende huisvrouw liet kijken, en het nog boeiend maakte ook. Haar iets vrolijkere musical Golden Eighties werd door Cinematek in al zijn pastelkleurige glorie gerestaureerd: u kunt de haarlak bijna rúiken!

Deze en volgende week in Cinema Palace, Brussel.

10. Tully

Dik tien jaar na Juno hebben regisseur Jason Reitman en scenariste Diablo Cody nog eens een film over een ongewenste zwangerschap gedraaid. Dit keer draait de plot rond een zwaar uitgebluste moeder van in de veertig (Charlize Theron) die, tot haar grote wanhoop, net weer bevallen is. Een bloedeerlijk portret van het moederschap – postnatale depressie en malfunctionerende borstpompen incluis. De rol van vrolijk relativerende elf is dit keer niet voor de moeder in kwestie weggelegd, maar voor een kinderjuf à la Mary Poppins, gespeeld door een grandioze Mackenzie Davis.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie, en hier ons interview met Charlize Theron en Jason Reitman.