"Sorry majesteit", onderbrak Siska Schoeters een beetje bedeesd, "er is verkeersinformatie"

Achteraf bleek het toch niet zo’n goed idee.

Ter voorbereiding van zijn jaarlijkse speech aan de bevolking, spaart men kosten noch moeite om de vorst op treffelijke wijze in beeld en klank te vatten.

Maanden op voorhand komt de Werkgroep bijeen in een bijzaaltje van het Kasteel van Argenteuil, waar een heuse speech room is ingericht.

Videoreporters scannen het web af op zoek naar treffende voorbeelden van wervende speeches van andere vorsten. Na tien minuten zijn ze rond.

Ann Demeulemeester naait er aan een pak van bamboe in het achterkamertje waar ze Boudewijns brevieren bewaren, want de koning is milieubewust.

Hugo Matthysen en Jan Becaus zijn al maanden op de tekst aan het werken. Dat geeft soms wat spanningen, maar Becaus is de kwaadste niet en houdt zich vooral met de uitspraak van de Engelse woorden bezig. Het voorstel om de vorst bij een passage over zijn oude vadertje Albert in tranen te laten uitbarsten, werd niet aangehouden.

Er zijn grenzen aan de emotionele manipulatie, vond iedereen.

Zelfs Becaus, die dat nochtans kent van op het partijbestuur.

Ook de zinsnede ‘the queen is my bitch’, weer een ideetje van Jan, haalde de eindversie niet.

Het voorstel van Matthysen om de vorst Leugenpaleis-gewijs te begeleiden op zijn orgeltje, stuitte dan weer op verzet van de hofmaarschalk.

We hebben al werk genoeg met de speech, laat staan dat Filip nog moet leren zingen ook, bromde de edelman ontstemd.

“Bart Peeters kan toch ook niet zingen?” riposteerde Matthysen olijk.

Hartelijk gelach was zijn deel.

Maar van het een kwam het ander en op een korte terugkeersessie in De Pomp kwam de definitieve doorbraak.

Hugo Matthysen nam soeverein het woord. Iedereen hield zijn adem in.

“Mannen, ik heb het. De koning gaat op 20 juli helemaal live op Studio Brussel! Geen vooropnames, geen gedoe: levend en wel. En via Facebook Live en niet via de gewone televisiezenders. Veel te ouderwets! Een nieuw tijdperk is aangebroken! Swa, doet ge de glazen nog eens vol?”

Op de schouders van ’s konings dankbare personeel werd Hugo naar huis gedragen.

Een adellijke titel wenkt.

Baron Matthysen koos voor een wapenschild waarop een hamerke, een beitelke en een zaagske.

Gisteren hebben we allemaal kunnen horen hoe het is afgelopen.

Die adellijke titel kan Matthysen nu wel op zijn Fender Stratocaster schrijven.

De koning was in vorm, nochtans.

“Waarde landgenoten, ook zij die gekomen zijn met die boten”: zijn openingszin zette meteen de toon. “Ik ben trots op ons land, zijn volk en zijn vegetariërs”, ging de koning verder, want sinds Mathilde alleen zelfgekweekte groenten eet is de vorst helemaal mee.

“Sorry majesteit”, onderbrak de voor de rol van gastvrouw der vorsten uitermate capabele Siska Schoeters een beetje bedeesd, ”er is verkeersinformatie.”

Waarna ze, ingeleid door een jingle, de volgende veertien minuten vulde met de files richting zee, Boom – Tomorrowland begon gisteren, zoals u weet – de E40 richting kust, de Leopoldtunnels in Brussel, de brug van Temse en de Brennerpas want iedereen vertrok op vakantie. Daarna volgde een reclameblok.

“Het is weer aan U, sire”, fluisterde Siska omdat de koning niet meteen inpikte.

“Het schandalige misbruiken van het lot der vluchtelingen om het non-beleid van de regering en haar staatssecretarissen goed te praten moet stoppen”, begon de vorst. “En die farce met Oosterweel. En..”

Ten derden male werd hij onderbroken, deze keer voor een dringende sportflits. Peter Vandenbempt meldde gillend dat de hulptrainer van Beerschot-Wilrijk tijdens de oefenmatch tegen Tilleur slachtoffer was geworden van een verschot. Interviewtje dabei. De koning knikte begrijpend.

En toen sprak Siska: “Dan nu eerst een streepje muziek”.