Vrienden van in Italië verongelukte Koen (17): "Hij stond voor iedereen klaar"

"Koen is gewoon Koen." Eline Verbeek (18) uit  de gemeente Soest, de woonplaats van Koen, kan bijna geen woorden vinden om haar beste maatje te beschrijven. Ze kan nauwelijks bevatten dat hij er niet meer is. "We hadden een innige band. Echt een diepe vriendschap. Op momenten dat ik het nodig had, was hij er altijd. Daar ben ik hem zo dankbaar voor. En gelukkig wist hij dat ook."

Op haar vakantieadres in Griekenland kreeg ze afgelopen vrijdag een berichtje doorgestuurd, met de oproep van Koens moeder dat hij niet terug was gekomen van een avondje  uitgaan met vrienden. Direct zocht Eline contact met Vincent, Koens beste vriend waarmee hij op vakantie was aan het Gardameer. Ze zouden met vijf vrienden en Koens ouders doorreizen naar Kroatië.  "Vincent vertelde dat het helaas echt waar was, dat Koen spoorloos was en dat ze de hele nacht hadden gezocht. Ik schrok me wezenloos."

Nadat het nieuws eenmaal doordrong tot vrienden en klasgenoten thuis en op vakantiebestemmingen in Europa, explodeerde de groepsapp van de klas 6vwo van het Baarnsch Lyceum, de middelbare school waar Koen naar toe ging. "Steeds vroegen ze mij of er nog nieuws was", vertelt Eline over de eerste dagen.

Dan valt ze even stil. Slikt. "Koen oogde zo sterk. Hij is, was supersociaal.  Hielp met het organiseren van schoolfeesten. Weet je: met Koen was het vaak lachen. Gaf je hem zomaar een onderwerp bijvoorbeeld ‘de watermeloen’, dan kon hij daar een half uur lang slap over praten."

Vincent, Jelle en de twee anderen waarmee hij op vakantie was, zijn er kapot van dat hun buddy levenloos is gevonden in een sloot van nog geen halve meter diep. Hij viel naar beneden, nadat hij veilig aan de buitenkant van de vangrail langs een donkere weg terug naar de camping liep. Zijn vrienden hadden zich na het uitgaan met de shuttlebus laten afzetten. Koen besloot een halte later uit te stappen en terug te lopen.

"Ik heb Vincent een paar keer aan de telefoon gehad. Hij klonk radeloos. Toen Koen nog niet gevonden was, beurde de speurhond hem een beetje op. Daar liep hij achteraan met een voorzichtige lach op zijn gezicht. Toch een gevoel van hoop. Nu het zo is geëindigd is, is iedereen er helemaal kapot van."

Koens eerste grote liefde Fleur was maandagmiddag op het strand met haar moeder en zus, toen ze hoorde dat Koen dood was gevonden in een greppel. "Ik brak. Koen wist van elke saaie avond iets onvergetelijks te maken. Hij zei dan de liefste dingen, of het nou uit was of niet."

Fleur zou nog gitaar- en pianoles van hem krijgen, muzikaal als hij was. "Hij stuurde me filmpjes waarop hij gitaar speelde en erbij zong. We hadden weer allerlei plannen. Het liefst zou ik nu bij zijn broer Max zijn, waarmee we soms gingen rijden in de auto. Maar Max is nog in Italië."

Klasgenoten legden vandaag en gisteren bloemen achter het ouderlijk huis van Koen. Om vorm te geven aan hun verdriet, steun te betuigen aan Koens ouders en hun geliefde vriend te eren. Volgens een buurman stond Koen bekend als een ‘goede jongen’. Altijd bereid zijn handen uit de mouwen te steken.

Donderdag doet het Baarnsch Lyceum de deuren open om voor wie daar behoefte aan heeft even samen te komen en troost te zoeken.  Eline kan er tot haar spijt niet bij zijn.

"Ik zit in Griekenland vast op een klein eiland. Heb niet zo snel een boot en een vliegtuig. We hebben onderling afgesproken binnenkort met elkaar te proosten op Koen in zijn favoriete café in Baarn. Dat past beter bij hem dan tranen. Huilen was niets voor Koen."