800.000 Arco-gedupeerden zullen, zoals beloofd door deze regering, 40 procent van hun inleg kunnen terugkrijgen áls de beursgang van Belfius een feit is en áls Europa de constructie niet torpedeert. Dat laatste is op dit moment hoogst onzeker. Volgens CD&V-vicepremier Kris Peeters (CD&V) is de goedkeuring van Europa niet nodig gezien het om een dading gaat met individuen en niet om ongeoorloofde staatssteun, maar eurocommissaris voor Concurrentie Margrethe Vestager liet gisteren weinig ruimte voor interpretatie. Natuurlijk zal de Europese Commissie zich buigen over de deal. ‘We staan in contact met de Belgische autoriteiten en zullen hun akkoord uiteraard met hen bespreken in de komende weken en maanden.’

Ook de beursintroductie van Belfius is nog niet officieel goedgekeurd, laat staan voorbereid. Zonder privatisering geen uitbetaling, klinkt het unisono bij de coalitiepartners. Maar opvallend is wel hoe de koppeling verschillend geïnterpreteerd wordt: Peeters spreekt van een koppeling in beide richtingen, wat zou betekenen dat er zonder garantie op een vergoeding van de Arco-coöperanten ook geen beursgang zou komen, maar zijn Open VLD-collega Alexander De Croo bestrijdt dat. ‘Er worden geen minimumvoorwaarden voorzien om de vergoeding te organiseren, dus het voorstel voor dading gaat door voor iedereen die erop intekent. Het aantal heeft geen invloed op de beursgang, die komt er sowieso.’

Feit is dat geen enkele vicepremier zijn hand in het vuur durft steken voor het standhouden van de Arco-Belfius-deal. Eenzelfde reeks vragen hangt over het andere pronkstuk: de arbeidsdeal. Die heeft een serieuze achilleshiel. De regering-Michel pleegt graag te zeggen dat ze het vel van de beer niet verkoopt vooraleer hij geschoten is, maar het zomerakkoord zou straks wel eens het tegendeel kunnen bewijzen.