'Hotel Artemis': weinig actie, veel Jodie Foster
Wat als je net een bank hebt overvallen, ontsnapt bent aan de politie maar zowel jij als jouw broer neergeschoten zijn? Wie kan je dan in godsnaam bellen voor hulp? Wel, Jodie Foster blijkbaar.
In deze dystopische scifi-actiefilm Hotel Artemis geeft de doorgewinterde acteur gestalte aan een no-nonsense-dametje van zeventig, enkel aangesproken als the nurse. Te midden van het door rellen geteisterde LA - de watertoevoer is er afgesloten - runt ze Hotel Artemis. Een niet toevallig gekozen naam want, net zoals de godin van de jacht, heerst the nurse over de wilden: haar hotel is een geheim ziekenhuis voor criminelen. “No water out there, but it’s raining assholes in here.”
Aan de oppervlakte lijkt Hotel Artemis de zoveelste shoot-em-up B-film met gewichtige gangsters en de obligatoire babe in de mix. Dat is het natuurlijk ook, maar schrijver en regisseur Drew Pearce (bekend als coschrijver van Iron Man 3 en Mission Impossible: Rogue Nation) drenkt zijn debuutfilm in een eigenzinnig sfeertje dat de film onverwacht charmant maakt.
Als u liever meer kogels ziet rondvliegen, kiest u het best een andere film
Voor wie op zijn achterste poten staat bij het horen van sciencefiction: geen paniek. Het scifi-gedeelte is nagenoeg gelimiteerd tot geneeskundige hoogstandjes waarmee the nurse haar patiënten in een mum van tijd weer aan het moorden krijgt. De technologische injecties staan haaks op het verloren gloriegehalte van het verloederde Artemis. Ook the nurse schippert tussen het heden en het verleden, vingervlug met de nieuwste technologie, maar onafscheidbaar van haar draagbare cassettespeler. Zelfs een oude draaitelefoon ontbreekt niet op haar nachtkastje. Het verleden komt ook letterlijk aankloppen op een 'doodgewone woensdagavond' in de gedaante van een gewonde agente. Als tegelijkertijd crime boss The Wolf King dringend een kamer nodig heeft, is het hek volledig van de dam.
Sympathieke klootzak
The Wolf King is de welgekomen verschijning van Jeff Goldblum die de quirky vibe van zijn Wes Anderson-rollen transporteert in de sympathieke klootzak. Het heen en weer kaatsen van welgemikte beledigingen en plagerij tussen de verschillende personages is niet bijster origineel, maar wel entertainend. Vooral de gigantische verzorger/buitenwipper Everest (Dave Bautista uit Guardians of the Galaxy) en de franke, kleine verschijning van Jodie Foster zijn een amusant duo.
Door de vele gesprekken belandt de actie echter op de achtergrond. Het is lang wachten op een deftige actiescène in een hotel dat alle soorten wapens bant. Dit levert wel originele moordwapens op: u zal een 3D-printer nooit op dezelfde manier kunnen bekijken. De gevechtsscène van 'Parisian ninja bitch' Nice (Sofia Boutella) is de enige die werkelijk de moeite waard is. Het is altijd bevredigend om een langbenige vrouw in een bloedrode jurk zwaarbewapende idioten te zien afslachten met slechts enkele scalpels.
Als u liever meer kogels ziet rondvliegen, kiest u het best een andere film. Als u zich wil onderdompelen in een middelmatige actiefilm film met een eigenzinnige sfeer, of gewoon Jodie Foster met een dokterstas wilt zien rondhuppelen, ga uw gang.
Vanaf 25 juli in de bioscoop.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
