Champagne drinken, een beetje poseren en op het einde spurten op de Champs Elysées. Ziedaar het klassieke recept van de laatste rit in de Tour de France. Of werd dat patroon dit jaar toch eens doorbroken door de Belgen? Onze landgenoten konden in deze Tour nog geen ritzege pakken, maar voor de rit richting Parijs beloofden ze aanvalswerk. En door de vele opgaves onder de sprinters waren er minder ploegen die zin hadden in een massaspurt waardoor de Belgische kansen op een eerste ritzege in tien jaar op de bekendste Parijse avenue stegen.

Die ritzege kon Team Sky echter worst wezen. Geletruidrager Geraint Thomas moest enkel veilig over de streep in Parijs raken om zijn eerste eindzege in de Tour veilig te stellen en dus werd er onderweg zoals gewoonlijk al uitgebreid gevierd met champagne. De Britse formatie deed er zelfs nog een schepje erbovenop met een gepersonaliseerde gepersonaliseerde Ford GT.

Eresaluut voor Chavanel

Voor echte koers was het zoals ieder jaar wachten tot na de intrede in Parijs en een mooi eresaluut voor Sylvain Chavanel. De afscheidnemende Fransman rijdt zijn achttiende Tour uit en is daarmee recordhouder. Dan mag je natuurlijk als eerste de Champs oprijden.

Maar toen Chavanel gegrepen werd, ging de gashendel volledig open. Guillaume Van Keirsbulck toonde zich een man van zijn woord en reed weg samen met Dillier, Phinney, Schär, Gaudin en Politt. Lees: zes hardrijders pur sang, die bovendien perfect samenwerkten. Resultaat: een maximale voorsprong van 45 seconden. Maar in het peloton hielden de ploegen van Démare, Sagan en Laporte de vluchters onder de controle. Op zes kilometer van de streep werd Politt als laatste vluchter ingelopen door het peloton.

Ultieme poging van Lampaert

Sprinten dan maar. Of toch niet? In de slotkilometers sprong Marco Marcato weg uit het peloton. Daniel Oss en Yves Lampaert sprongen mee. In de slotkilometer sprong de Belgische kampioen zelf weg en leek hij even op weg naar de etappezege.

Maar in de laatste rechte lijn viel Lampaert stil en werd hij voorbijgesneld door de topsprinters, waarbij Alexander Kristoff uitpakte met een fameuze machtsspurt en de slotrit won. John Degenkolb en Arnaud Démare moesten vrede nemen met plekken twee en drie.

Geraint Thomas kwam zonder kleerscheuren over de eindstreep en verzekert zich zo van zijn allereerste Tourwinst. De Welshman triomfeerde samen met ploegmaat en viervoudig Tourwinnaar Chris Froome, die applaudisseerde voor zijn knecht. Een beeld om in te kaderen.

Die ritzege kon Team Sky echter worst wezen. Geletruidrager Geraint Thomas moest enkel veilig over de streep in Parijs raken om zijn eerste eindzege in de Tour veilig te stellen en dus werd er onderweg zoals gewoonlijk al uitgebreid gevierd met champagne. De Britse formatie deed er zelfs nog een schepje erbovenop met een gepersonaliseerde gepersonaliseerde Ford GT.

Eresaluut voor Chavanel

Voor echte koers was het zoals ieder jaar wachten tot na de intrede in Parijs en een mooi eresaluut voor Sylvain Chavanel. De afscheidnemende Fransman rijdt zijn achttiende Tour uit en is daarmee recordhouder. Dan mag je natuurlijk als eerste de Champs oprijden.

Maar toen Chavanel gegrepen werd, ging de gashendel volledig open. Guillaume Van Keirsbulck toonde zich een man van zijn woord en reed weg samen met Dillier, Phinney, Schär, Gaudin en Politt. Lees: zes hardrijders pur sang, die bovendien perfect samenwerkten. Resultaat: een maximale voorsprong van 45 seconden. Maar in het peloton hielden de ploegen van Démare, Sagan en Laporte de vluchters onder de controle. Op zes kilometer van de streep werd Politt als laatste vluchter ingelopen door het peloton.

Ultieme poging van Lampaert

Sprinten dan maar. Of toch niet? In de slotkilometers sprong Marco Marcato weg uit het peloton. Daniel Oss en Yves Lampaert sprongen mee. In de slotkilometer sprong de Belgische kampioen zelf weg en leek hij even op weg naar de etappezege.

Maar in de laatste rechte lijn viel Lampaert stil en werd hij voorbijgesneld door de topsprinters, waarbij Alexander Kristoff uitpakte met een fameuze machtsspurt en de slotrit won. John Degenkolb en Arnaud Démare moesten vrede nemen met plekken twee en drie.

Geraint Thomas kwam zonder kleerscheuren over de eindstreep en verzekert zich zo van zijn allereerste Tourwinst. De Welshman triomfeerde samen met ploegmaat en viervoudig Tourwinnaar Chris Froome, die applaudisseerde voor zijn knecht. Een beeld om in te kaderen.

Alexander Kristoff: “Hier droomde ik van als kleine jongen”

Alexander Kristoff mocht na drie jaar droogte opnieuw juichen in de Tour de France. Hij haalde het op de Champs-Elysées voor John Degenkolb en Arnaud Démare. “Geweldig. Ik heb er zo lang op moeten wachten”, reageerde de Noor van UAE Emirates zondagavond.

Kristoff won twee ritten in de Tour van 2014, daarna bleef het bij ereplaatsen. Nu schoot hij wel raak. “Ik ben altijd hard blijven werken en natuurlijk was het niet altijd gemakkelijk. Ik begon al bijna te denken dat het bij die twee overwinningen zou blijven. Maar goed, twee is nog altijd beter dan nul. Ik verzamelde veel ereplaatsen maar ik bleef gewoon mijn kans gaan. Nu win ik hier, in Parijs, zo’n beetje het WK voor sprinters. Ik droom hier al van sinds ik een kleine jongen ben en nu maak ik die droom waar. Ik was er al vaak dicht bij, maar ik slaagde er nooit in de snelle mannen te kloppen zoals Greipel, Kittel, Cav, ... Maar vandaag ben ik de snelste, en daar ben ik zo blij mee. Nochtans zat ik wat ver na de tunnel, maar ik had Ferrari nog als ploegmaat. Trek-Segafredo deed een hele goeie lead-out en ik slaagde erin het wiel van John te pakken. Ik ging aan op een goede plaats, kwam voorbij John en hoewel het nog ver was, bleef ik gelukkig voorop.”

Kristoff won Milaan-Sanremo (2014) en de Ronde van Vlaanderen (2015). “Dat zijn beiden ook grootse zeges, klassiekers, dus het is moeilijk om de vergelijking te maken. Je kan dat gewoonweg niet. Maar dit is zeker mijn allermooiste zege ooit in een rittenkoers. Dat staat buiten kijf.”

De Tour de France nekte heel wat sprinters. “Inderdaad, er zijn er veel naar huis. Het was een zware Tour, vooral de passage door de Alpen en in het bijzonder die korte etappe, van 108 km met 5000 hoogtemeters. Dat was de zwaarste dag ooit voor mij in de Tour sinds 2013, maar ik heb de Alpen overwonnen en daarna ook de Pyreneeën en dus moest ik blijven vechten.”

Kristoff kende nog geen al te best seizoen, met slechts vier overwinningen voor de Tour de France, in de Ronde van Oman, de Abu Dhabi Tour, de GP Kanton Argau en en Eschborn-Frankfurt. Ook zijn klassieke campagne was geen succes. “Neen, daar was ik totaal niet tevreden over”, geeft hij toe. “Mijn klassiek voorjaar was niet wat het moest zijn. Normaal heb ik voor de Tour ook altijd al meer overwinningen op zak. Of deze zege dat goedmaakt? Toch wel, zelfs al blijft het hier bij en win ik niet meer, dit zorgt ervoor dat mijn seizoen geslaagd is. Natuurlijk, er staan nog veel wedstrijden op het programma, ik heb nog veel doelen, maar als ik niet meer win is dat maar zo. Ja, ik zou graag mijn Europese titel verlengen, maar lukt het niet, dan ben ik alleszins toch zeer trots dat ik mijn laatste wedstrijd voor het EK met deze trui heb gewonnen.”

Uitslag rit 21:

1. Alexander Kristoff (Noo/UAD) de 116 km in 2u46:36 (gem. 41,78 km/u)

2. John Degenkolb (Dui/TFS) op 0:00

3. Arnaud Démare (Fra/GFC) 0:00

4. Edvald Boasson Hagen (Noo/DDD) 0:00

5. Christophe Laporte (Fra/COF) 0:00

6. Maximiliano Richeze (Arg/QST) 0:00

7. Sonny Colbrelli (Ita/TBM) 0:00

8. Peter Sagan (Slk/BOH) 0:00

9. Andrea Pasqualon (Ita/WGG) 0:00

10. Jasper De Buyst (Bel/LTS) 0:00

Eindstand Tour 2018:

1. Geraint Thomas (GBr/SKY) de 3349 km in 83u17:13(gem. 40,21 km/u)

2. Tom Dumoulin (Ned/SUN) op 01:51

3. Chris Froome (GBr/SKY) 02:24

4. Primoz Roglic (Sln/TLJ) 03:22

5. Steven Kruijswijk (Ned/TLJ) 06:08

6. Romain Bardet (Fra/ALM) 06:57

7. Mikel Landa (Spa/MOV) 07:37

8. Daniel Martin (Ier/UAD) 09:05

9. Ilnur Zakarin (Rus/TKA) 12:37

10. Nairo Quintana (Col/MOV) 14:18 .