25 jaar geleden stierf koning Boudewijn: Herinnert u zich deze 10 iconische fragmenten nog?

Boudewijn sterft op de avond van 31 juli 1993 in zijn buitenverblijf villa Astrida in Motril in het zuiden van Spanje. Pas na middernacht wordt zijn dood officieel bevestigd. Het allereerste radiobulletin met het droevige nieuws in de vroege ochtend van 1 augustus 1993 klinkt zo:

Op de avond van 1 augustus 1993 spreekt toenmalig premier Jean-Luc Dehaene (CVP) het land via de televisie toe vanuit zijn ambtswoning in de Wetstraat 16. Hij looft Boudewijn uitvoerig en heeft helemaal op het einde een verrassing in petto: zijn jongere broer Albert zal hem opvolgen. Nochtans hadden velen gedacht dat de kroon meteen op zijn oudste neef Filip zou overgaan.

Diezelfde avond reist de kist met het lichaam van Boudewijn aan boord van een Boeing van het Belgische leger naar België terug. Het toestel vertrekt rond 21.30 uur op de luchthaven van Granada. Daar wuiven de Spaanse koning Juan Carlos en zijn echtgenote Sophia koningin Fabiola en kroonprins Albert uit. Het afscheid is innig.

Rond 23.30 uur landt de Boeing met het lichaam van Boudewijn op de luchthaven van Melsbroek. Luttele minuten voor middernacht wordt de kist uit het vliegtuig naar de lijkwagen gedragen terwijl koningin Fabiola, groothertog Jan van Luxemburg, zijn echtgenote Josephine Charlotte, kroonprins Albert, prinses Paola en hun kinderen toekijken.

In de dagen die volgen ligt het lichaam van Boudewijn opgebaard in het koninklijk paleis in Brussel. Op de ochtend van 5 augustus gaan de poorten open zodat het brede publiek hem een laatste groet kan brengen.

De opkomst is overweldigend. Tienduizenden en tienduizenden mensen zakken af naar Brussel waar ze in schijnbaar eindeloze rijen urenlang aanschuiven in de straten rond het paleis. Vanuit de lucht oogt de mensenzee ronduit indrukwekkend.

Veel mensen vallen flauw door hitte en uitputting. De drukte is zo groot dat de ordediensten fase 1 van het rampenplan afkondigen. Het paleis blijft die nacht tot 3 uur open en laat ook op 6 augustus 1993 mensen toe.

Siegfried Bracke brengt voortdurend rechtstreeks verslag uit voor "Het Journaal" en noemt de grote belangstelling "een politiek feit". "Het minste dat je kan zeggen is dat hier is bewezen dat zoiets bestaat als een Belgisch gevoel", zegt hij.

Op 7 augustus 1993 vindt de uitvaartplechtigheid van Boudewijn plaats. De dag begint in het koninklijke paleis in Brussel waar de rouwstoet richting de kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele even verderop vertrekt.

Wanneer de camera's koningin Fabiola voor het eerst in beeld brengen, valt vooral haar outfit op: terwijl iedereen had verwacht dat ze voor een donkere rouwkleur zou kiezen, draagt ze een sneeuwwitte outfit.

Tijdens de rouwstoet rust de kist met het lichaam van Boudewijn op een affuit. Na de zogenoemde slippendragers, volgt de koninklijke familie. Opvallend: ook keizer Akihito van Japan en zijn echtgenote Michiko stappen mee. Prinses Lilian is dan weer een opvallende afwezige. Zij is de stiefmoeder van Boudewijn.

Behalve de keizer en keizerin van Japan, zijn tal van andere gekroonde hoofden aanwezig op de uitvaartplechtigheid. Onder anderen koningin Beatrix van Nederland en haar zoon kroonprins Willem-Alexander, koning Juan Carlos van Spanje en zijn echtgenote Sophia, koningin Margrethe van Denemarken en koning Carl XVI Gustaf van Zweden zijn van de partij.

De royal die het meeste in het oog springt, is echter koningin Elizabeth II van het Verenigd Koninkrijk. Nooit eerder heeft ze persoonlijk een uitvaartplechtigheid van een buitenlands staatshoofd bijgewoond, maar voor Boudewijn maakt ze een uitzondering. Ze komt samen met haar echtgenoot prins Philip.

Will Tura tekent voor 1 van de meest beklijvende momenten van de uitvaartplechtigheid in de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal wanneer hij "Hoop doet leven" zingt. "Maar je staat ook niet alleen, er is het volk en je familie om je heen", richt hij zich tot Fabiola die duidelijk geniet.

Even later zingt Will Tura ook een fragment uit "Ik mis je zo", zijn hit uit 1984. Opnieuw is koningin Fabiola zichtbaar aangedaan.

Auteur Chris De Stoop is 1 van de vele mensen die tijdens de uitvaartplechtigheid het woord neemt. Hij heeft een jaar eerder "Ze zijn zo lief meneer" geschreven, een boek over internationale vrouwenhandel. Dat thema lag Boudewijn na aan het hart.

Tijdens zijn toespraak staat een vrouw uit de Filipijnen naast hem die een slachtoffer van die vrouwenhandel is. Een jaar eerder bracht Boudewijn haar een bezoek in Payoke, een opvangcentrum voor prostituees en slachtoffers van mensenhandel in Antwerpen. Ze heeft een brief voor hem geschreven, maar kan die door de emoties niet voorlezen. De Stoop doet dat in haar plaats.

Na de uitvaartplechtigheid begeleidt de koninklijke familie de kist met het lichaam van Boudewijn naar de koninklijke crypte in de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Laken. Daar krijgt de koning een laatste rustplaats naast onder anderen zijn ouders Leopold III en Astrid, zijn grootouders Albert I en Elisabeth en zijn betovergrootouders Leopold I en Louise-Marie. Terwijl een koor het liturgische lied "In paradisum" aanheft, kijkt Fabiola toe hoe soldaten haar echtgenoot de crypte binnendragen.

Vijf jaar geleden zond Canvas "Boudewijn. Naar het hart van de koning" uit, een vierdelige documentaire over het leven en de regering van Boudewijn. U kan momenteel alle afleveringen herbekijken op VRT NU.