Rouwende orkamoeder houdt dood kalfje al week bij zich: situatie wordt problematisch
Vorige week beviel orka Tahlequah, ook gekend als J35, voor de kust van het Canadese Vancouver Island van een kalfje dat amper een half uurtje na de geboorte overleed. De rouwende moeder wil haar jong echter niet achterlaten en houdt het nu al een hele week bij zich. Tahlequah krijgt steun van andere leden van haar orkafamilie, die haar beurtelings gezelschap houden, maar de droeve walvis raakt ondertussen steeds verder achterop. Wetenschappers vrezen dat haar gezondheid in het gedrang komt.
Al zeven dagen op rij weigert Tahlequah haar dood kalfje, dat geboren werd op 24 juli, achter te laten. Ze draagt het lijkje op een van haar vinnen of duwt het op haar hoofd door het water.
Tahlequah, ook gekend als J35,maakt deel uit van J-clan, een orkagroep die bestaat uit drie families: de J-, K- en L-groep. Zoals haar naam laat uitschijnen, behoort J35 tot de J-groep. Het rouwende orkavrouwtje krijgt steun van andere leden uit de J-familie, die haar in steeds grotere aantallen vergezellen.
Maar Taylor Shedd, die deel uitmaakt van Soundwatch, een organisatie die zich inzet voor de bescherming van orka’s tegen verstoring door boten en schepen, zag maandag hoe Tahlequah steeds verder verwijderd raakte van de rest van de groep. Mogelijk wordt J35 te vermoeid om zo verder te blijven gaan. Samen met zijn crew volgt hij Tahlequah om haar toestand op te volgen en om te vermijden dat plezierjachten en walvisspotters te dicht bij de dieren komen.
Wat is er erger dan verdriet? Ik weet niet eens of er een woord voor bestaat, maar dat is waarin ze zich bevindt.
Diep duiken
Elke keer wanneer Tahlequah haar greep op het kalfje verliest, moet ze naar de diepte duiken om het weer naar boven te halen. “Ze moet zes, zeven keer diep inademen om een diepe, lange duik te maken om dat karkas te gaan halen”, zegt zegt Deborah Giles, onderzoekswetenschapper bij het Center for Conservation Biology aan de universiteit van Washington en onderzoeksdirecteur van de ngo Wild Orca aan The Seattle Times. “Wat ik vreselijk vind, is wanneer het de laatste keer gaat zijn? En ze moet die beslissing nemen om het niet te gaan halen.”
Wetenschappers die de ernstig bedreigde orka’s bestuderen, maken zich grote zorgen. “Ik ben zo bang voor haar welzijn. Ze is een twintigjarig vrouwtje op fokleeftijd en we hebben haar nodig”, aldus Giles. “Ik voel zo mee met die familie. En wat haar mentale gezondheid betreft: ze lijdt echt. Wat is er erger dan verdriet? Ik weet niet eens of er een woord voor bestaat, maar dat is waarin ze zich bevindt.”
Alle kalfjes overleden
Niet alleen onderzoekers, ook de lokale bevolking trekt zich het lot van Tahlequah en de andere walvissen erg aan. De J-clan, die officieel ook de southern resident killer whales (SRKW) worden genoemd, telt momenteel nog amper 75 leden. De voorbije jaren zijn alle kalfjes die geboren werden bij de SRKW overleden. Momenteel ziet het er ook erg slecht uit voor Scarlet (J50), een ander lid van de J-familie, die lijkt te verhongeren.
De toekomst van de dieren in groot gevaar, niet in het minst omdat de voorraden chinookzalm, waarvan de SRKW afhankelijk zijn voor hun voedsel, enorm geslonken zijn. De chinookzalm is ondertussen immers zelf een bedreigde diersoort. De Canadese overheid heeft daarom dit jaar de sportvisserij aan banden gelegd, al is dat volgens kenners nog onvoldoende. “Wat we nodig hebben is een gigantische, nooit eerder geziene verandering om deze populatie te herstellen”, aldus Giles.
De populatie heeft nog nog maximaal vijf jaar de tijd om zich voort te platen. Als het in die vijf jaar niet lukt, gaat het niet gebeuren.
"We hebben al lang bewezen dat deze visetende walvissen steeds magerder worden en het aantal sterfgevallen neemt toe. Deze babywalvis (en 100 procent van alle zwangerschappen in de voorbije drie jaar) waren niet leefbaar omdat de moeders onvoldoende eten hebben. Punt uit", zegt Ken Balcomb van het Whale Research Center.
Volgens de expert hebben de SRKW nog maximaal vijf jaar de tijd om zich verder voort te platen. "Als het in die vijf jaar niet lukt, gaat het niet gebeuren", waarschuwt hij. Het centrum dringt er daarom bij de Amerikaanse en Canadese overheid op aan om dringend werk te maken van maatregelen om de voorraden chinookzalm te herstellen.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Zuid-Afrika wil komaf maken met fokken van leeuwen voor 'trofeejacht’
-
Zeeolifant legt zich niet neer bij 'verbanning' 200 kilometer verder en zwemt verrassend snel terug naar zijn thuisbasis
Zeeolifant Emerson is berucht in het Canadese Victoria. Hij werd er zo populair bij de bewoners en toeristen dat de autoriteiten besloten de zeeolifant te ‘verbannen’. Ze dropten hem in een afgelegen gebied, zo’n 200 kilometer verder, langs de westkust van Vancouver Island. Maar na zes dagen was Emerson alweer terug. Een straffe prestatie, die experten niet hadden verwacht. -
Jobat
Ontslag gekregen of genomen: op welke werkloosheidsuitkering kan je dan rekenen?
Er komen heel wat formaliteiten bij kijken als je werkgever je ‘laat gaan’. Eén van de belangrijkste, waarvoor je ook zelf de nodige stappen dient te ondernemen, is de werkloosheidsuitkering. Terwijl je zoekt naar een nieuwe job – intensief én tijdrovend – zorgt deze vergoeding ervoor dat je niet zonder een inkomen komt te zitten. Maar wanneer heb je er recht op als bediende, en hoeveel bedraagt die uitkering? Jobat.be zoekt het uit. -
-
KIJK. Brandweer in New Jersey redt labrador Daisy uit reservewiel
-
HLN Shop
Op safari in de Benelux: vijf zinderende ervaringen om na te jagen
Hou je van natuur en avontuur, staat een safari vermoedelijk hoog op je bucketlist. Geen tijd/budget om af te reizen naar Afrika? Het perfecte plan B bevindt zich net over de grens, in Hilvarenbeek: in de Beekse Bergen onderneem je een safari met alles erop en eraan zonder op het vliegtuig te moeten stappen. HLN Shop geeft een checklist mee van wat je niet mag missen op je Nederlandse dan wel Afrikaanse safaritocht. -
PREMIUM41
Meer dan 3.000 stuks geschoten in een jaar en toch rukken everzwijnen steeds verder op: “We hebben geen flauw idee met hoeveel ze zijn”
Jaar na jaar worden in Vlaanderen steeds meer everzwijnen geschoten door jagers, vorig jaar waren het er een goeie 3.000. Maar wie denkt dat dit fataal nieuws is voor de soort die pas in 2006 zijn herintrede deed in onze contreien, heeft het helemaal mis. Sterker nog, het stijgende afschot wijst net op een toename van het aantal wilde zwijnen in onze bossen, op onze akkers en – helaas ook – in onze dorpskernen. “Met hoeveel ze zijn, weten we niet”, erkent Jolien Wevers, sinds twee jaar Vlaams everzwijncoördinator. Maar waar zitten ze al? En hoe ver kunnen ze nog oprukken? -
Klimaatverandering zorgt voor meer unieke kruisingen: maak kennis met de ‘pizzlybeer’
-
Krokodillen, stokstaartjes, apen en capibara’s: meer dan 200 dieren dood bij brand op de Krim
-
Schattige zeehondenpup van amper 3 dagen oud aangespoeld in Nederland
-
Dieren
Wetenschappers spotten nooit eerder geziene kruising tussen dolfijn- en walvissoort
Onderzoekers van het Cascadia Research Collective hebben voor het allereerst een kruising gespot tussen een snaveldolfijn en een witlipgriend. De waarneming werd vorig jaar in augustus gedaan voor de kust van Hawaii en na grondig genetisch onderzoek vorige week bevestigd. -
Mijnenergie
Klopt jouw energiefactuur wel helemaal? En hoe betwist je een te hoge afrekening?
36 reacties
Resterende karakters 500
Log in en reageeringrid mertens
jintha peeters
Jeroen Roelants
MARCEL VAN DEN EYNDE
frans ackerman