Japan ligt in Antwerpen, als je bij Akiba Station binnenstapt: "Het is een droom, en dromen geef je niet zomaar op"

"Daar ben ik trots op", zegt Karsten. "Dat dit in mijn bezit is." Hij komt van achter de toonbank en presenteert de Sega UFO Catcher, een enorme lichtbak met aan weerszijden een paar metalen grijpkranen en op de bodem een leger pluchen clownvissen. 

Karsten Fouquaet vond de Japanse UFO Catcher in Duitsland: "In de kantine van een Amerikaanse legerbasis. Ongelofelijk." Nu staat de speelbak, samen met een hoop andere grijpmachines, in Akiba Station, een pop-upwinkel achterin het station. Hier is Finding Nemo een prijs, en gooit de grijpkraan de vis in de lade onderaan de lichtbak, dan branden alle lichten, als draaide Aurore net de bordjes om. Dat begrijpen passanten niet. Je verwacht geen pluchen vissen in de Middenstatie.

Nog altijd is dit Antwerpen-Centraal, met duizenden reizigers op de perrons en een ufovanger in het aangebouwde winkelcomplex. Ooit huisden hier joodse diamantairs in wat nog altijd de Diamond Gallery heet. Nu schiet alleen Bijouterie Marc over en kunnen plastic zeilen de leegstand niet verbergen. De Diamond Gallery hangt al jaren aan het infuus en ziet lijdzaam toe hoe de energie en dynamiek van het station eindigt aan de schuifdeuren van de galerij. Eens voorbij de deur hoor je geen treinen en fluitende conducteurs. Wat rest in de Gallery is de echo van een dameshak en een landloze die tegen een leeg blikje schopt. Maar er is hoop. Er zijn pop-ups en er is Akiba Station. Daar ligt het geluk voor het grijpen.

Schizofreen Japan 

Akiba Station is Fouquaets moedige poging om de sfeer van de bekende Japanse speelhallen op te roepen, en is vernoemd naar Akihabara, een wijk in het hart van Tokio. "Dat is het mekka voor liefhebbers van videogames, manga, Japanse animefilms en cosplay (een kostuumspel waarbij mensen zich verkleden in animatiefiguren, MDC)", zegt Karsten. "Akihabara geldt als het centrum van de Japanse popcultuur. Het is één grote poel van neonlicht. Mijn kleine pop-up is een poging om die cultuur naar hier te halen. Ik zit hier nu sinds maart, en aanvankelijk kwamen mensen vooral binnen om de weg te vragen naar de winkel van De Lijn. Nu heb ik vaste klanten en is er een kleine community ontstaan. Want die is er, ook in België: mensen die zich verliezen in de wereld van Pokémon, Dragon Ball en Gudetama het Luie Spiegelei."

_{(Lees verder onder de afbeelding.)}

Japan is een fascinerend land. Het volk gedraagt zich in het openbaar keurig en nederig, de trein vertrekt op tijd en na een voetbalwedstrijd poetsen de fans de tribune. Maar gaat de voordeur dicht, dan komt Alice in Wonderland. Die schizofrenie leidt tot een land met de vreemdste videogames, gadgets, films, recepten en andere fantasieën. Een daarvan is Hentai Kamen: Forbidden Super Hero, een film over een jongen die een meisjesslipje over zijn hoofd trekt en daardoor plots over superkrachten beschikt. Forbidden Super Hero staat achterin de winkel. With great pants comes great responsability.

Er is ook Kit Kat Ikinari Dango, een wafel met een laagje melkchocolade die smaakt naar zoete aardappel en rode bonen. Grave of the fireflies zegt een ander etiket: harde snoepen gebaseerd op de gelijknamige animatiefilm, en Umaibo is een maïsreep met verschillende smaken, waaronder pompoen. En er is doorschijnende cola. In België wellicht nergens anders te vinden dan in Antwerpen-Centraal. De frisdrank ziet eruit als een ordinaire fles water, maar het is cola, en die smaakt naar citroen. En dat is nog waar ook: Coca Cola Clear.

Jeugdige spelvreugde 

"Toen ik een paar jaar geleden voor het eerst naar Akihabara reisde, en bij uitbreiding de rest van Japan, voelde dat aan als thuiskomen", zegt Karsten. "Als tiener startte ik ooit een blog over videogames en werd mijn aandacht automatisch afgeleid naar Japan: Sega, Nintendo, de grote gameproducenten. Die aandacht won alleen maar aan kracht en zette me uiteindelijk aan om het land effectief te bezoeken.

"Toen ik voor het eerst in zo’n enorme speelhal in Tokio stond – zeven verdiepingen vol arcadespelen (speelkasten waarop je videogames speelt, niet te verwarren met gokautomaten, MDC) – ervoer ik als jongvolwassene dezelfde spelvreugde die ik als kind met Super Mario ervoer. Het internet heeft er ook voor gezorgd dat je die vreugde met andere liefhebbers kunt delen. Zo is een subcultuur ontstaan die de gamewereld overstijgt, en ook het land Japan overstijgt. Dat zie je op een evenement als FACTS, een beurs in Gent voor liefhebbers van Fantasy, Animation, Comics, Toys en Scifi. Zelf ga ik me niet gauw verkleden in een gamepersonage, maar ik vind het wel prachtig om te zien hoe mensen zich van de buitenwereld niks aantrekken en een dag door het leven gaan als Super Mario, Iron Man of een Disney-prinses." 

"Later dit jaar treedt Hatsune Miku ook op in Londen, Keulen en Parijs. Hatsune is geen zangeres van vlees en bloed, maar een animefiguur die als hologram digitaal tot leven komt. Miku is zeer populair in Japan. Daar bouwen ze een groot podium voor deze onbestaande zangeres, geven alle toeschouwers zo’n lichtgevend stokje en laten dan het hologram op het publiek los. Natuurlijk wil ik dat zien." (lacht)

Er komt een koppel de winkel binnen. Ze kopen een doos DIY-candy, do-it-yourselfsnoep die je zelf moet bereiden. Je giet allerlei poedertjes in een bepaalde vorm, gooit die de oven in, waarna een hamburger te voorschijn komt die naar gummiberen smaakt. Japan is een vreemd land. 

"Ik ben blij met Akiba Station. Het is een droom, en dromen geef je niet zomaar op. Het ultieme doel is een grote speelhal vol arcadespelen. Maar ik blijf rustig."

Wandel je Akiba Station buiten, dan stopt de verbazing niet. Een paar meter verderop vind je Fun & Games en Nerd Candy. En Bijouterie Marc. En Morena Etnocosmetics, een nieuw, exotisch kapsalon. En mensen die spoor twaalf niet vinden. En je ziet een vrouw Akiba Station binnenstappen. Pikachu kent ze niet, chocoladewafels met wasabismaak ook niet. 

Ze ziet Karsten en vraagt: "Kunt u mij zeggen waar ik de winkel van De Lijn vind?"