Het voorstel van Marra haalt ongetwijfeld het bloed onder de nagels van iedere kattenliefhebber. “Maar we moeten onze katten niet zien als een halfwild roofdier. Het is een huisdier waar wij verantwoordelijk voor zijn”, zegt de ecoloog. Samen met zijn collega’s Scott Loss en Tom Will startte Marra een project om in kaart te brengen hoe groot het aandeel van de mens is inzake vogelsterfte. Dat zette Marra uiteen in zijn boek dat vorige maand verscheen.

Kattenoverschot

Het trio maakte rekenmodellen op voor vogels die door windmolens worden verhakseld, tegen gebouwen vliegen, onder auto’s komen en door elektriciteitskabels worden geëlektrocuteerd. Ook maakte ze een rekenmodel op voor vogels die door katten uit elkaar worden gereten. Conclusie: de kat overschaduwt iedere andere oorzaak van vogelsterfte. Katten doden meer vogels dan gebouwen, auto’s en windmolens bij elkaar. In de VS doden katten jaarlijks 1,3 tot 4 miljard vogels en tussen de 6,3 en 22,3 miljard zoogdieren. Zwerfkatten nemen 70 procent van dat aantal voor hun rekening, huiskatten de rest.

Er is een kattenoverschot, en daar lijden prooien zwaar onder. Katten hopen zich op in concentraties ver boven het natuurlijke kattenquotum, stelt de onderzoeker. In een Californische studie telden wetenschappers 170 vogeljagende katten per vierkante kilometer. “Vijftig procent van de soorten op aarde gaat achteruit”, zegt Marra via Skype, vanuit zijn woning in Maryland. “De kat is deel van dat probleem.” Het probleem is dat de buitenwereld Marra’s verhaal niet wil aanhoren. Marra heeft tal van excuusjes moeten aanhoren. Van ‘Míjn kat doet zoiets niet’, ‘ze vangen toch de zwakste vogeltjes’, tot ‘een kat moet jagen, dat is de natuur.’

Dierenvriendelijke maatregel

Op afgezonderde eilanden merk je de impact van katten op vogels en andere zoogdieren het ergst. Doordat eilanddieren in de afwezigheid van roofdieren evolueerden, missen ze cruciale instincten om zich er tegen te weren. In een onderzoek uit 2011 concludeerden biologen dat katten aan de basis lagen bij het uitsterven van 33 eilandvogels, -zoogdieren en -reptielen. “Over data valt niet te twisten”, zegt Marra.

Een dierenvriendelijke maatregel voor dit probleem is er wel. Marra noemt TNR (Trap Neuter Return) als voorbeeld. Bij TNR worden zwerfkatten gevangen, gesteriliseerd of gecastreerd en teruggeplaatst. Maar er is geen sluitend wetenschappelijk bewijs dat TNR daadwerkelijk werkt. Marra’s voorstel is daarom: vang zwerfkatten. Plaats ze in een asiel. “De kat is in Hawaï een uitheemse diersoort. Daar delen unieke en beschermde eilandvogels het eiland met tienduizend katten. “De twee moeten we tegen elkaar opwegen. Wat vinden wij belangrijker? Een zwerfkat van buitenaf ingevoerd, of een Hawaiiaanse kraai die van nature in het gebied voorkomt?” Dan kiest Marra voor de Hawaiiaanse kraai. “Afmaken moet een optie zijn, op een diervriendelijke manier wel te verstaan. We zullen natuur en milieu moeten beheren om ze te redden”, zegt Marra.

Doodsbedreigingen

Marra’s liefde voor het ecosysteem blijkt niet zonder gevaar. De ecoloog ontvangt inmiddels doodsbedreigingen. “Ik word afgeschilderd als een Josef Mengele die het massaal uitroeien van katten aanraadt. Dat is pijnlijk.” Er is niets mis met huiskatten zegt Marra. “Ze behoren evenzeer tot de natuur als koeien, geiten of golden retrievers.” Maar dat de kat meer recht heeft om te jagen dan een vogel om te leven vindt hij dan weer misplaatst.