Zweedse prinses Christina geeft haar koninklijke titel op

'Prinses Christina, mevrouw Magnuson' zoals ze sinds haar huwelijk in 1974 met generaal-consul Tord Magnuson door het hof wordt aangeduid, heeft altijd een belangrijke rol gespeeld binnen het Zweedse koningshuis. Toen haar drie jaar jongere broer Carl Gustaf op 15 september 1973 op 27-jarige leeftijd op de troon kwam, waren er weinig handen voorhanden om de taken van de monarchie uit te voeren. De oudste drie prinsessen waren al getrouwd en hadden andere verplichtingen, en dus ging Christina aan de slag. "Het werk moest gebeuren."

De prinses, één van de bruismeisjes bij het huwelijk van prinses Beatrix en Claus von Amsberg, zette zich onder meer in voor het Zweedse en het internationale Rode Kruis en tal van culturele en sociale projecten en fondsen. Ook was ze een van de eersten die zich in Zweden druk maakten om het voorkomen van hiv en aids. Toen in 2010 bij haar borstkanker werd vastgesteld, was ze daar heel open over omdat ze besefte dat dit anderen met dezelfde ziekte zou helpen.

Na de borstkanker kwam chronische leukemie, waarvoor Christina met succes behandelingen onderging waaronder een stamceltransplantatie. Ook hierover werd met grote openheid gesproken, al trok de prinses zich grotendeels terug uit het openbare leven. "De mogelijkheid om te overleven en voort te gaan met kanker is zoveel groter dan vroeger. Daarom ben ik er nog, hetgeen tien jaar geleden niet mogelijk zou zijn geweest", stelde ze vast in een vraaggesprek met persbureau TT, waarin ze ook haar pensionering bekendmaakte.