Britse rechter erkent shariahuwelijk – en dat is gunstig voor de vrouw
Het Londense gerechtshof heeft voor het eerst in een scheidingprocedure een traditioneel islamitisch huwelijk erkend. Dat zal gunstig uitpakken voor de vrouwelijke helft. Zij kan nu aanspraak maken op een eerlijk deel van de bezittingen van haar echtgenoot.
Met het besluit is de sharia in wezen deel gaan uitmaken van het Engelse gewoonterecht. Het betekent dat de familiekamer de scheidingszaak in behandeling kan nemen.
Twintig jaar geleden trouwde de advocate Nasreen Akhtar met de zakenman Mohammed Shabaz Khan, beiden van Pakistaanse komaf. Het ging hier om een zogeheten nikah, een islamitisch huwelijk. Maar de twee leefden, zo oordeelde de rechter, in de praktijk als een alledaags getrouwd stel. Vanuit het gewoonterecht bekeken was het dus een ‘gewoon’ Engels huwelijk en heeft de vrouw het recht om volgens het Engelse recht te scheiden. Dat is precies wat ze wilde.
Alternatief is shariarechtbank
Door de baanbrekende uitspraak zal het voor Britse moslima’s makkelijker worden om te scheiden. Het alternatief is de gang naar een shariarechtbank, maar de mannen daar geven vrouwen bij scheidingen minder rechten.
Khan had geprobeerd de scheiding tegen te houden door te beweren dat ze nooit getrouwd zijn onder het Engelse recht. De ceremonie vond indertijd onder leiding van een imam plaats in een West-Londens restaurant in de aanwezigheid van 150 gasten.
Mannen houden burgerlijk huwelijk tegen
De rechter verwierp Khan’s visie en bepaalde dat het achteraf bekeken weliswaar ging om een ‘nietig’ huwelijk op papier, maar dat ze in de praktijk wel leefden als echtelieden en elkaar ook als zodanig voorstelden. De vrouw leefde daarom in de juiste veronderstelling dat het een legaal huwelijk was. Het gaat om een ‘vermeend huwelijk’, vindt de rechter, en dat geeft de vrouw dezelfde rechten als bij een gewoon huwelijk.
De meeste moslima’s in het Verenigd Koninkrijk hebben alleen een nikah en slechts een derde voltooit daarnaast een burgerlijk huwelijk teneinde hun rechten veilig te stellen. Veel mannen houden dat laatste tegen.