Het is al de zestiende expeditie voor de 41-jarige Loncke, die in februari 2017 nog als “Europese avonturier van het jaar” werd bekroond. Eén keer eerder al trok hij door Tasmanië, het Australische eiland ten zuidoosten van het vasteland, in de zomer van 2006 en 2007. Toen wandelde hij 49 dagen onbegeleid door de bergen in de wildernis.

Bijna twaalf jaar later is Loncke nog ambitieuzer. Als eerste mens wil hij in de winter onbegeleid het eiland te voet doorkruisen, van Penguin aan de noordkust tot South East Cape, het meest zuidelijke punt. Twee jaar lang stippelde hij de route van in totaal ruim 500 kilometer, die hij in ongeveer veertig dagen hoopt af te leggen, uit. In die periode zal Loncke niet opnieuw worden bevoorraad. Hij neemt al het voedsel en materiaal dat hij nodig heeft, zelf mee. Zijn rugzak weegt bij de start ongeveer 65 kilo.

“Avontuur draait om risico’s nemen”

“Ik weet dat ik zal lijden op deze expeditie en het is zeker en vast al het moeilijkste dat ik ooit gepland heb”, zegt Loncke. De avonturier wacht dan ook een zware taak, door de koude temperaturen en het moeilijke terrein in Tasmanië, met dichte begroeiing en hevige sneeuw- en regenval. “De kans dat ik South Cape bereik is erg klein, maar avontuur draait om risico’s nemen. Als het gemakkelijk zou zijn, zou iemand anders het al eerder hebben gedaan”, zegt onze landgenoot. “Er zijn veel gevaren in Tasmanië, maar ik ga zo ver als ik kan.”

Een van de manieren waarmee Loncke zich voorbereidde op deze tocht, is door 10 kilo bij te komen. “Door nat te zijn en het koud te hebben, zal ik veel calorieën verbranden”, zegt hij. “Ik kan niet genoeg voedsel dragen om voor genoeg calorieën te zorgen, dus de calorieën als vet op mijn lichaam meedragen is de beste strategie.” De avonturier verwacht 10 tot 20 kilo aan lichaamsgewicht te verliezen gedurende de expeditie.

Loncke zal niet uitsluitend wandelen, hij legt ook een deel van het traject af met een zogenaamde packraft, een kleine en draagbare opblaasbare boot. Die zal hij gebruiken om grote meren over te varen en een stuk van de Gorden River af te leggen. Die rivier is volgens de Belg ook meteen het gevaarlijkste stuk van de tocht, door de vele stroomversnellingen en de rotsen en boomstammen in het water.

Wetenschappelijk onderzoek

Tijdens zijn tocht zal Loncke ook voor de derde keer deelnemen aan een wetenschappelijk onderzoek van de universiteit van Parijs, waarvan het doel is te bepalen wat de impact is van factoren als koude, eenzaamheid, honger, dehydratie en slaaptekort op het cognitieve vermogen. Daarvoor voert hij om de drie dagen een reeks tests uit die 45 minuten in beslag nemen.

Na afloop is Loncke van plan om een boek te schrijven over zijn ervaringen in Tasmanië.