“Het was geen bruuske of geforceerde beslissing”, aldus Pawlowski, die opgroeide in Heusden-Zolder. “De mannen van dEUS hadden me al een paar keer moeten overhalen om te blijven: er waren eerder al twijfels. Ik vroeg me steeds vaker af: is dit nog wel iets voor mij?”

“Ik ben niet het type artiest dat zich enkel op popmuziek wil focussen”, zegt hij. “Zonder over de mentaliteit van de andere groepsleden te willen oordelen: de mijne wijkt daar nu eenmaal een beetje van af. Uitsluitend in dat popcircuit meedraaien, uitsluitend dat soort succes en dat soort kwaliteit nastreven, daar ben ik nét niet gemotiveerd genoeg voor.”

dEUS lijfde Mauro in 2004 in, als opvolger van de Schotse gitarist Craig Ward, die eerder dat jaar net als toenmalig bassist Danny Mommens van Vive La Fête uit de groep was gestapt.

Pawlowski had een hand in vier dEUS-platen: Pocket Revolution (2005), Vantage Point (2008), Keep You Close (2011) en Following Sea (2012). Ook deelde hij zo’n vierhonderd keer het podium met frontman Tom Barman, violist Klaas Janzoons, drummer Stéphane Misseghers en bassist Alan Gevaert.

Het - voorlopig - laatste concert van deze dEUS-formatie vond de voorbije zomer plaats op Suikerrock. “Een paar concerten zullen we nog wel geven, al zeker op 10 februari 2016 in de Lotto Arena in Antwerpen. En de mannen mogen me altijd bellen als ze in de toekomst een dubbele neusfluitsolo nodig hebben, of als er iemand een tirolerdansje moet doen in een videoclip”, aldus nog de gitarist.