Louise heeft het allemaal, maar dan laat echtgenoot haar na 20 jaar huwelijk zitten. Als ze door hun bankrekeningen gaat, ontdekt ze zijn geheim

Het leven was nochtans goed geweest het grootste deel van hun getrouwde jaren. Dat vertelt de vrouw uit Silicon Valley zelf op de Amerikaanse nieuwssite HuffPost. Haar echtgenoot was CEO van een bedrijf, ze hadden drie geweldige kinderen, ze woonden in een grote villa in een buitenwijk en hadden zelfs een vakantiehuis aan een meer. Zelf leidde Byerley een non-profit waarvoor ze naar Oost-Afrika moest reizen. Maar dat deed ze met een gerust hart, want ze wist dat haar man er thuis was om voor de kinderen te zorgen.

“Onze relatie begon zo’n 3 jaar geleden te haperen”, vertelt ze. “We gingen naar een relatietherapeut, maar dat hielp niet en onze ruzies werden erger en erger. Tot mijn man op een dag – na 20 jaar huwelijk – zei dat hij wegging en niet meer terugkwam. Ik was er kapot van.”


“Ik had niet meer op eigen benen gestaan sinds ik een jonge twintiger was”, gaat ze verder. “Ik was grijs aan het worden, mijn lichaam was aan het uitzakken en ik was al 2 decennia niet meer op de gewone arbeidsmarkt geweest. Ik had ook te kampen met een chronische depressie en angst. En bij het idee van online daten sloeg de schrik me om het hart.”

Hoe moeilijk het ook leek, Byerley besloot dat ze haar hoofd niet zou laten hangen. Het eerste wat ze wilde doen, was kijken hoe ze er financieel voor stond. "Mijn man en ik hadden in ons gezin nooit traditionele rollen gehad, behalve dan als het op de financiën aankwam”, vertelt ze. “Daarin was ik behoorlijk ouderwets. Hij regelde alles. Ik had zelfs de paswoorden niet voor onze bankrekeningen. Ik vroeg ze nu bij hem op en hij gaf ze me ook.”

Nadat ze ingelogd was, begon ze door de cijfers te gaan. En daarbij viel haar op dat er een bedrag was dat telkens terugkeerde en waarvan ze niet wist wat het was. “Het leek van een techbedrijf te zijn, maar ik begreep niet waarom het dan op onze persoonlijke rekening stond. Want alle kosten van zijn werk, betaalde hij met de bankkaarten van zijn bedrijf. Ik besloot het op te zoeken op Google en ontdekte dat het gelinkt was aan iets dat seekingarrangement.com heette.”

Toen ze naar het webadres in kwestie surfte en zag wat er op haar scherm verscheen, stokte haar adem. Het bleek een site te zijn waarop ‘sugardaddy’s’ in contact konden komen met ‘sugarbaby’s’, die in ruil voor geld of geschenken hun gezelschap aanboden. En seks. “Ik las over studentes die via de site mannen zochten om hen mooie kleren te kopen, hen mee te nemen op luxueuze vakanties of hun studiegeld te betalen”, vertelt ze. “Betaalde mijn man het studiegeld van een vreemde? En gaf hij die vrouwen geld? In ruil voor seks? De mogelijkheid alleen al deed mijn maag omkeren.” (lees hieronder verder)

Daarop besloot ze al hun bankrekeningen uit te kammen op zoek naar verdachte transacties. De volgende 12 uur viel ze van de ene onaangename verrassing in de andere. Ze vond rekeningen van dure restaurants en hotelskamers. “Hoe heb ik dit allemaal kunnen missen?”, vroeg ze zich af. “Een hotelkamer in San Francisco van de avond voor we op gezinsvakantie vertrokken? Een aankoop van 1.500 dollar bij Louis Vuitton net voor Kerstmis? Ik was zelfs nog nooit in die winkel binnen geweest! Een of andere vrouw kreeg een dure tas voor kerst en ik… iets om mijn blikje koel te houden?”

De uitgaven bleken een jaar terug te gaan en daarop logde ze ook in op het PayPal-account van haar man. Dat kon ze omdat hij overal hetzelfde paswoord bleek te gebruiken. Daar vond ze nog meer uitgaven. ‘Geniet van het shoppen’, stond er te lezen. En: ‘Geniet van het weekend!’ Elke transactie bedroeg minstens 1.000 dollar. En het waren er veel. Heel veel.

Byerley besloot haar man te confronteren en ze belde hem op. Want ze wilde weten waaróm hij het had gedaan. Hij antwoordde niet. Hij zei alleen dat het goed had gevoeld om geapprecieerd te worden door die vrouwen en dat ze het zichzelf had aangedaan. ‘En ik nam hen mee naar het hotel waar wij ook ooit samen hadden verbleven, omdat het nu eenmaal een goed hotel is’, klonk het. (lees hieronder verder)

Uiteindelijk besefte Byerley dat ze nooit de antwoorden zou krijgen die ze wilde. Ze maakte een overzicht van de kosten die zijn ontrouw had meegebracht en gaf dat aan haar advocaat. Vervolgens besloot ze met een schone lei opnieuw te beginnen. Ze kocht elk boek dat er bestond over het overleven van een scheiding en ging werken aan haar zelfbeeld. Langzaam begon ze te geloven dat ze uit haar nachtmerrie kon ontwaken. En dat het haar zelfs ten goede kon komen.

Ze opende haar eigen bankrekening, kocht een eigen huis en ging achter een job aan. Ze slaagde erin de directeur van een lagere school te overtuigen om yoga en mindfulness te mogen geven aan 300 van zijn leerlingen. “Sommige dagen voelt mijn nieuwe leven aan als iets heerlijks en sommige dagen is het best overweldigend”, zegt ze nog. “Maar ik weet dat ik op het goede spoor zit.”

“Wat mijn man gedaan heeft, had alles te maken met hem en niet met mij. Natuurlijk speelde ik ook een rol in de teloorgang van ons huwelijk. Ik heb dat erkend en ik heb het mezelf vergeven. Ik heb geleerd van mijn ervaringen en ben doorgegaan. Maar ik was er niet de oorzaak van dat hij is vreemdgegaan. Dat gebeurde omdat híj die keuze maakte.”

“Ik ben bij momenten nog altijd boos en triest en ik ween ook meer dan ik misschien wil toegeven. Maar ik heb nu mijn eigen leven, ik doe wat ik wil en ik weet dat ik op mijn pootjes zal landen.”