Tien films die u deze week niet mag missen
Zin in een avond zonder Netflix? De filmredactie van De Morgen selecteert voor u het beste wat de bioscopen deze week te bieden hebben.
1. Barry Lyndon
Laat de sluiting van de Brusselse Actor’s Studio een wake-up call zijn: we kunnen onze arthousebioscopen maar beter koesteren. En dat betekent dus: ze niet enkel liken op Facebook, maar er ook effectief naartoe gaan.
Bij de Brusselse Cinema Aventure loopt bijvoorbeeld al de hele zomer een Stanley Kubrick-retrospectieve. Dr. Strangelove en A Clockwork Orange hebt u misschien al gemist, maar deze week is Barry Lyndon aan de beurt: dit fabuleuze kostuumdrama heeft misschien niet dezelfde cultstatus, maar is minstens even hypnotiserend als Kubricks andere films. En dat hij bijna uitsluitend bij kaarslicht gefilmd werd, maakt de film er natuurlijk niet minder indrukwekkend op.
Op 14/08 in Cinema Aventure, Brussel.
2. 3 Faces
Al acht jaar mag Jafar Panahi van de Iraanse overheid geen films meer maken. Al acht jaar doet hij dat lekker toch. Het laatste bewijs van zijn ongehoorzaamheid heet 3 Faces, dat in Cannes bekroond werd met de prijs voor het beste scenario. In dit lichtvoetige Iraanse drama, over een jonge actrice die een mysterieuze zelfmoordvideo maakt, bindt Panahi de strijd met het patriarchaat aan – zij het wel met de nodige humor. Feminisme met de glimlach.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met actrice Behnaz Jafari en monteur Mastaneh Mohajer.
3. The Land of the Enlightened
Het zijn hoogdagen voor liefhebbers van letterwoorden: naast het S.M.A.K. (Stedelijk Museum Actuele Kunst) deed begin deze maand het tijdelijke openluchtcafé M.A.S.T. (Museumcafé Aan Stedelijke Tuin) zijn deuren open.
Naast eten en drinken wordt er ook literatuur, kunst en film geserveerd. Zo staat er elke donderdag een (gratis!) documentaire op het programma, rond het thema “over leven”. Pieter-Jan de Pue mag de spits afbijten met The Land of the Enlightened (liefhebbers van letterwoorden mogen T.L.O.T.E. zeggen), een oogverblindend mooie tocht door Afghanistan met een bende jonge overlevers.
Op 9/8 aan SMAK, Gent.
4. Dogman
Met zijn brutale maffiafilm Gomorra beleefde Matteo Garrone tien jaar geleden zijn internationale doorbraak. Vandaag duikt de Italiaanse regisseur opnieuw de onderwereld in met Dogman, een tragedie die gebaseerd is op de gruwelijke zaak-Il Canaro. Het ontwapenende – maar verrassend venijnige – hoofdpersonage is een schriele hondenkapper die zich niet langer op zijn kop laat zitten door een brutale maffioso.
Met de tijdloze charme van een sprookje, maar ook met het bikkelharde realisme van een bloedige misdaadfilm toont Dogman wat er gebeurt wanneer de emmer der vernederingen vol zit.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Matteo Garrone.
5. Stalker
Bijna veertig jaar na zijn release heeft Stalker, van de Russische grootmeester Andrei Tarkovsky, nog niets aan kracht ingeboet. Deze film over een mysterieuze Zone, waarin drie naamloze figuren ronddwalen om hun diepste wensen te laten vervullen, is evenveel filosofisch traktaat als sciencefiction, maar is bovenal een beangstigend en beeldschoon meesterwerk, én een onmisbaar stuk in de filmgeschiedenis. Dankzij een digitale opknapbeurt is Stalker weer op groot scherm te zien. U weet waarheen.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.
6. Mission: Impossible – Fallout
Zat er iemand te wachten op een zesde Mission: Impossible? Blijkbaar wel. Nooit scoorde een film in de reeks zo goed in haar Amerikaanse openingsweekend. En wij geven de bezoekers geen ongelijk. Toegegeven, er is weinig verrassend aan een Tom Cruise bengelend aan een koord kilometers boven de grond, slingerend door Tate Modern of in een knokscène in een wit porseleinen mannentoilet. Het is soms zo ridicuul dat het ongegeneerd vermakelijk blijft. Dus zo lang Cruise goed conserveert, mag men deze boel wat ons betreft draaiende houden.
Lees hier onze recensie.
7. Visite Filmfestival
Met het overaanbod aan zomerse activiteiten is het best mogelijk dat u intussen door de bomen het bos niet meer ziet. Nochtans moet u precies daar zijn deze week: in Het Bos in Antwerpen vindt het Visite Filmfestival plaats, een halfjaarlijks evenement dat buiten de lijntjes van de mainstreamcinema kleurt.
Visite staat voor experiment en ontdekking, met deze editie onder een Afrofuturistische musicalfilm – voor wie nog nooit van Afrofuturisme heeft gehoord: check de esthetiek van Black Panther eens –, een resem fascinerende docu’s, en trippy videoclips zoals die van Frank Oceans ‘Nikes’. Vooraf kunt u de avond alvast beginnen met een heerlijke vegetarische maaltijd.
Van 9 tot 18/8 in Het Bos, Antwerpen.
8. Christopher Robin
Met Christopher Robin maakt Disney niet de zoveelste live-actionremake van een tekenfilmklassieker. Marc Forster vond een geslaagde stijl voor een levensechte Winnie de Poeh. De speelgoedpoppen zien er fantastisch vintage uit. Alsof Christopher Robin ze net iets te vaak tegen het lijf heeft gedrukt. Maar vooral de meesterlijke Ewan McGregor maakt de zoektocht naar het innerlijke kind interessant. Een acteur wiens gezicht zoveel empathie uitstraalt, dat je samen met hem op zoek wil naar dat lang verloren, innerlijke kind.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Ewan McGregor en Marc Forster.
9. The Children Act
Fiona Maye (Emma Thompson) is een belangrijke Britse familierechter die zelf ernstige huwelijksproblemen heeft. Terwijl haar man (Stanley Tucci) met overspel dreigt, wordt ze volledig opgeslorpt door een nieuwe, levensbelangrijke zaak. Deze volwassen Ian McEwan-verfilming schippert tussen rechtbankthriller en overspeldrama.
Het complexe scenario verkent aan een rustig tempo de clash tussen persoonlijke en professionele verantwoordelijkheden. Regisseur Richard Eyre houdt het klassiek, maar vooral Emma Thompson zorgt voor een positief verdict.
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Emma Thompson.
10. The Man Who Killed Don Quixote
Als er iemand de titel van een moderne Don Quichot verdient, is het Terry Gilliam wel. Bijna dertig jaar nadat de regisseur voor het eerst op het idee kwam om met het beroemde personage van Cervantes aan de slag te gaan, is zijn film eindelijk klaar. Een meesterwerk is het niet geworden, een klein wonder wel. Gilliam toont dat dromen tot iets moois kunnen leiden. Een naïeve visie misschien, maar wat ons betreft is het er een die meer filmmakers zouden mogen delen
Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons dubbelinterview met Terry Gilliam en theatermakers Michael De Cock en Junior Mthombeni.