Deze gamedesigner wil uw leven 'positief bekrachtigen': "We veranderen hoe je reageert op de wereld rondom je"

Jane McGonigal is een van de grandes dames in de gamewereld, al vindt u haar naam niet tussen de credits van een blockbustergame. Ze zit eerder in het kamp van de TED-sprekers en staat regelmatig in het bekende zakenmagazine Fast Company, omwille van haar unieke werk met de basisonderdelen van een game. Haar app SuperBetter past technieken uit games toe, zoals power-ups – denk aan de superchampignons in Super Mario –, queesten en slechteriken, om verandering in het leven van spelers in gang te zetten.

Voor wie SuperBetter gebruikt om, bijvoorbeeld, af te vallen, is een glas water een power-up, een object dat meteen een voordeel of extra vaardigheid geeft. De bureaustoel waarin diezelfde persoon dagelijks zijn kantoorbaan uitvoert, geldt als een slechterik. 

Dat klinkt misschien lichtjes infantiel, maar volgens onderzoeken van Amerikaanse universiteiten werkt het. McGonigals app wordt al gebruikt als zelfhulpinstrument bij de behandeling van angststoornissen en depressies. "The Journal of Affective Disorders deed onlangs de test en Superbetter bleek duidelijk efficiënter te zijn dan een pak andere technieken", zegt McGonigal. "De academische wereld is uiteraard nog sceptisch, maar het sterkt ons alvast dat de app met de nodige ernst wordt uitgetest."

Wordt de app al vaak gebruikt in het veld?

"Een miljoen geregistreerde gebruikers is nog lang geen Pokémon Go-verhaal natuurlijk. De meeste gebruikers hebben de app zelf gevonden, maar het komt ook steeds vaker voor dat professionals, die rond mentale gezondheid werken, de app aanraden. SuperBetter slaat ook nog altijd nieuwe richtingen in: van kinderen die in pleeggezinnen terechtkomen naar EHBO'ers, en we brengen de app in overeenstemming met de noden van mensen die een traumatiserende gebeurtenis hebben meegemaakt en hulp nodig hebben om die te verwerken."

SuperBetter gebruikt game-elementen zoals queesten en power-ups - termen die bekend zijn bij gamers, maar die ook verstaanbaar zijn buiten die groep.

"Een van de belangrijkste redenen waarom SuperBetter werkt, is dat het de manier verandert waarop je de wereld rondom je ziet. Dat doet de app via die eenvoudige metaforen. Bij een power-up denk je meteen intuïtief dat het je sterker maakt. Door zaken die je kracht geven in je dagelijkse leven zo te benoemen, creëert SuperBetter een interventie in je hoofd: we veranderen de manier waarop je brein reageert op de wereld rondom je."

_{(Lees verder onder de foto.)}

Wat heeft SuperBetter gemeen met commerciële videogames?

"Je kunt het het best vergelijken met Candy Crush Saga of een Sudoku-app. Of Fortnite zelfs: iets wat je opzet wanneer je eventjes tijd hebt. SuperBetter moet iets zijn waar je een paar minuten per dag mee bezig bent, om een snelle positieve emotie te creëren. Of om je een duwtje te geven in de richting van een doel. In plaats van gewoon een level verder te geraken binnen een virtuele wereld, vervolledig je op die manier de puzzel van je leven."

Met uw nieuwe Foresight Engine-games wilt u mensen leren omgaan met de toekomst. Die is flou door de opmars van artificiële intelligentie, robotica, blockchain en andere technologieën. Kunnen gamemechanieken mensen helpen omgaan met de toekomst?

"Ja. Door die toekomst of delen ervan te simuleren. We kunnen een online spelwereld creëren waarin je jezelf onderdompelt in een futuristisch scenario. Onlangs hebben we tienduizend middelbare scholieren in de VS losgelaten op een fictief sociaal netwerk dat je biologische en neurologische data opmeet en doorstuurt naar vrienden en familieleden. Je stress- of hormoonniveaus worden ook meegegeven, opdat iedereen kan zien hoe opgetogen of kalm je bent. Dat is geen sciencefiction: Facebook ontwikkelt momenteel zo'n neuro sensing-technologie. Maar wil je je ouders of leerkrachten die informatie wel geven? Of misschien alleen je ouders en niet je leerkrachten? Of omgekeerd? We creëren een open, speelse conversatieruimte waarin je met die ideeën kunt omgaan en verzamelen ondertussen data over de emotionele reacties erop."

_{(Lees verder onder de foto.)}

Wat leert u daaruit?

"Wat mensen over de toekomst nerveus maakt. Waarover zijn ze enthousiast en waarvoor zijn ze bang? We geven technologiebedrijven een gesimuleerde voorsprong van tien jaar door te kijken hoe de mens van nu reageert. Het idee is niet om individuele, maar om collectieve kennis te vergaren, dus zullen we onze games altijd op zo veel mogelijk spelers loslaten. Die weten misschien niets over de technologie, maar ze zijn wel experts in hun eigen gedrag, intenties en doelen. Als je van tienduizend mensen hoort wat ze zouden doen in een bepaald scenario, dan versta je de toekomst plots veel beter."

De kwaliteit van die uitkomst is mogelijk wel erg afhankelijk van de fantasie van de gamedesigner.

"Daarom dat we het geen voorspellingen noemen: het zijn scenario's. We geven niet aan wat er zal gebeuren, maar wat er kan gebeuren, en we kijken hoe daarop zal worden gereageerd. De kunst van het creëren van een goed Foresight Engine-scenario is om te kijken naar de verschillende technologieën die vandaag worden ontwikkeld, en die dan door te trekken naar de toekomst. We bedenken iets wat realiteit zou kunnen worden. En ja, dat is nuttig, want we zullen allemaal weerbaarheid moeten kweken voor wat er op ons afkomt. Technologie evolueert razendsnel en er is bij velen echt wel inzet en optimisme nodig om daar niet afkerig tegenover te staan. En waarmee leer je mensen dat beter dan met een game?"