Wereldkampioene! Emma Plasschaert pakt eerste Belgische gouden medaille ooit op WK zeilen

"Ik hoop echt dat ze wint." Hoewel Evi Van Acker objectief moest blijven als commentator voor de livestream voor World Sailing TV, duimde ze voor haar landgenote. Wereldkampioene worden in de Laser Radial-klasse lukte zelfs de bronzenmedaillewinnares van de Spelen in Londen niet (telkens zilver in 2011 en 2017). Vandaag lag er dan ook een unieke kans te wachten voor Emma Plasschaert.

Onze landgenote had er namelijk tien bijzonder constante regatta's op zitten in het Deense Aarhus. Voor de start van de Medal Race was ze al zeker van de zilveren medaille, maar haar droom kleurde uiteraard goud. Daarvoor moest ze  vandaag minstens in de top zes eindigen en in de buurt blijven van Marit Bouwmeester. Ze ging alvast van start met een zevende plek.

De verschillen waren miniem in de medaillerace, de zeilsters gaven elkaar dan ook weinig ruimte. "Ik ben echt nerveus", liet Van Acker zich ontvallen. Van zeven ging het naar acht, dan weer naar de vijfde plek. Plasschaert moest vooral Marit Bouwmeester in de gaten houden. Ook al eindigde onze landgenote niet in de top zes, dan nog mocht ze maximaal vijf plaatsen na de Nederlandse olympische kampioene eindigen.  

Plasschaert hield Bouwmeester heel de tijd in de gaten en bleef ook in haar spoor. Uiteindelijk finishte de Nederlandse als vierde in de Medal Race, met de Belgische als vijfde in haar zog. Opdracht meer dan volbracht. Plasschaert is zo onze eerste wereldkampioene in het zeilen. "Ik ben super trots, echt", was ook Van Acker dolgelukkig. Het zilver ging dus naar de Nederlandse Marit Bouwmeester, het brons was dan weer voor de Deense Anne-Marie Rindom.

"Het is opwindend. Mijn eerste grote overwinning en dat voor alle ogen op een WK. Verbazingwekkend, het land zal gelukkig zijn", wist Plasschaert met haar vreugde geen blijf. "Marit is goed in inhalen en ik dacht dat ze in de stand nog over me zou springen. Daar had ik wat schrik voor, maar ik ben super trots. Ik heb dit jaar gewerkt aan mijn constante en eindigde bij elke regatta bijna op het podium. Dat wilde ik behalen. Dat ik deze week zo constant presteer is fantastisch. Vandaag ging ik gewoon op het water om te racen. Ik probeerde gewoon snel te zijn en bij Marit te blijven. De omstandigheden waren met veel wind moeilijk, het enige waar ik aan dacht was finishen en mijn plaats veiligstellen."

"Ik heb er geen woorden voor", vertelde Plasschaert eens aan land aangekomen. "Ik liet het al enkele keren uit mijn handen glippen, maar nu wilde ik dat niet laten gebeuren. Het was een goede race." Wanneer ze voet aan grond zette, viel onze landgenote haar vriend Matthew Wearn in de armen. De Australiër greep bij de mannen in de Laser Radial-klasse met zilver net naast de wereldtitel, maar was wel gelukkig voor zijn vriendin. "Ik ben ook zo trots op hem. Het is zo mooi om dit samen te beleven", voegde Plasschaert er nog aan toe. De glimlach van oor tot oor zal niet snel verdwijnen.