Vlamingen getuigen over ramp in Genua: "Er zijn nog gevaarlijke bruggen op weg naar de Italiaanse kust, maar die brug was het angstaanjagendst"

Volgens Tessa ligt hevige regenval aan de oorzaak van de instorting. “Het regent hier al twee dagen heel fel en daardoor is de bestrating van de brug losgekomen."

Tessa en haar familie hoorden een plof en dachten eerst dat het om een zware donderslag ging. Ze ontsnapten zelf aan het drama. “We wilden eigenlijk op uitstap gaan naar de andere kant van de brug maar mijn schoonbroer, die van Genua is, had een zieke nonkel die hij wilde bezoeken. Dus we zijn eerst de andere kant uitgegaan. Toen we toch op uitstap wilden, was de brug al ingestort en waren alle wegen geblokkeerd”, getuigt ze aan VTM NIEUWS. “Gelukkig is niemand van onze familie betrokken.”

Tessa is nu met haar gezin in een winkelcentrum in de buurt. “Onze kinderen zijn fel geschrokken, we wilden ze wat afleiden met bowling en biljart”, zegt ze. “Maar alle televisies staan aan en iedereen is aan het scherm gekluisterd, op zoek naar informatie in de vele nieuwsflashes.”

Tessa vertelt ook hoe Genua nu één grote chaos is. “Politie, ambulances en journalisten rijden af en aan, het is hier één grote chaos. Die brug was een belangrijk verkeersknooppunt voor verschillende hoofdwegen en nu is alles geblokkeerd. Het hele verkeer zit in de knoop.”

Een van de vrachtwagens die nog op de brug staat, is van een bekende supermarktketen Barko. “Het is een vreemd zicht om die vrachtwagen te zien staan, op enkele meters van het gapende gat”, zegt ze. “Een groot stuk van de brug is weg, daaronder zit industrie. Het is allemaal zeer indrukwekkend”, besluit ze.

Nog maar een goede maand geleden reed Vlaams ondernemer Erik Wood nog over de Ponte Morandi in Genua. “Het is intussen traditie geworden om van Zuid-Frankrijk naar Portofino te rijden om daar onze vakantie af te sluiten”, vertelt de man. “Vanaf Portofino, het Monaco van Italië, is alles dik in orde. Maar om daar te geraken moet je eerst over die gevaarlijke brug rijden.”

De brug was ongeveer een kilometer lang en met een snelheid van 120 kilometer per uur, duurde het slechts enkele minuten voordat de oversteek (letterlijk) achter de rug was. Toch stonden Erik en zijn vrouw iedere keer stil bij de bouwvallige constructie: “En er zijn er nog een paar op die weg! Maar de Ponte Morandi was wel de meest angstaanjagende." Ook onder de brug liep een weg. “Als je daar reed en eens naar boven keek, besefte je pas over wat voor ’n gevaarlijk bouwwerk je zonet reed.”

“De steden met veel geld, waar ze goede wijnen hebben, hebben goede asfalt”, gaat Erik verder. “Italië is zo’n mooi land, maar regio’s die weinig geld hebben, zien er armzalig uit wat infrastructuur betreft.”