Direct naar artikelinhoud
BIOSCOOPTIPS

Tien films die u deze week niet mag missen

Marcello Fonte als hondenkapper in 'Dogman'Beeld Cinéart

Zin in een avond zonder Netflix? De filmredactie van De Morgen selecteert voor u het beste wat de bioscopen deze week te bieden hebben.

, en

1. Edward Scissorhands

In het Genkse C-Mine kunt u vanaf deze week een unieke kijk nemen in het brein van regisseur Tim Burton. De enorme weelde aan tekeningen, schilderijen, foto’s en sculpturen die er tentoongesteld staat, geeft u gegarandeerd zin om Burtons films te gaan herontdekken. Dat kan, en wel vlak naast de expo, bij Euroscoop: daar staat de komende maanden iedere donderdag en zondag een Burtonfilm op het programma. Edward Scissorhands mag het lintje van deze volledige retrospectieve doorknippen.

Op 15 en 19/08 in Euroscoop, Genk.

2. Under the Silver Lake

Na het succes van horrorhit It Follows doet David Robert Mitchell volledig zijn zin in Under the Silver Lake, een mysterieuze en honderd procent geflipte detectivethriller op lsd. Geen spek voor ieders bek, maar heerlijk als je houdt van Lynchiaanse labyrinten. Andrew Garfield speelt Sam, een werkloze luiwammes die eigenhandig de verdwijning van zijn overbuurmeisje gaat onderzoeken, en al snel elke voeling met de realiteit begint te verliezen. Een compleet waanzinnige analyse van de mens anno 2018, die tureluurs wordt van de vele stimuli en verleidingen die voortdurend op hem afkomen. Denken we.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met David Robert Mitchell.

3. Western

Western was een van de beste Europese films van 2017. De derde film van de Duitse Valeska Grisebach kon rekenen op laaiende recensies en kreeg tal van prijzen. Om vervolgens helemaal niet uit te komen in de Belgische zalen. Gelukkig brengt Sphinx Cinema daar de komende twee weken verandering in. Verwacht trouwens geen cowboyhoeden in Western: de film speelt zich af in het Wilde Oosten, in een Bulgaars dorpje waar Duitse bouwvakkers een waterkrachtcentrale komen aanleggen. Grisebach gebruikt die setting om een subtiel en gelaagd verhaal te vertellen over de machtsverhoudingen binnen het hedendaagse Europa.

Van 15 tot 26/8 in Sphinx Cinema, Gent.

4. 3 Faces

Al 8 jaar mag Jafar Panahi van de Iraanse overheid geen films meer maken. Al 8 jaar doet hij dat lekker toch. Het laatste bewijs van zijn ongehoorzaamheid heet 3 Faces, dat in Cannes bekroond werd met de prijs voor het beste scenario. In dit lichtvoetige Iraanse drama, over een jonge actrice die een mysterieuze zelfmoordvideo maakt, bindt Panahi de strijd aan met het patriarchaat – zij het wel met de nodige humor. Feminisme met de glimlach.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met actrice Behnaz Jafari en monteur Mastaneh Mohajer.

5. Dogman

Met zijn brutale maffiafilm Gomorra beleefde Matteo Garrone tien jaar geleden zijn internationale doorbraak. Vandaag duikt de Italiaanse regisseur opnieuw de onderwereld in met Dogman, een tragedie die gebaseerd is op de gruwelijke zaak-Il Canaro. Het ontwapenende – maar verrassend venijnige – hoofdpersonage is een schriele hondenkapper die zich niet langer op zijn kop laat zitten door een brutale maffioso. Met de tijdloze charme van een sprookje, maar ook met het bikkelharde realisme van een bloedige misdaadfilm toont Dogman wat er gebeurt wanneer de emmer der vernederingen vol zit.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Matteo Garrone.

6. Figlia Mia

Op het ruige eiland Sardinië leeft de tienjarige Vittoria (revelatie Sara Casu) in een veilig coconnetje met haar mama Tina (Valeria Golino) – of dat denkt ze toch. Al snel blijkt dat de vork anders in de steel zit: de labiele Angelica (Alba Rohrwacher), die zich overdag laat bepotelen door wildvreemden en ’s nachts om gratis drankjes bedelt in een groezelige bar, is Vittoria’s biologische moeder. Figlia Mia toont de pijnlijke machtsstrijd tussen twee moeders, terwijl hun dochter stilaan van meisje naar puber gaat. Een complex en levendig vrouwenportret, met een uiterst bijzondere, non-conformistische kijk op moederschap.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

7. Stalker

Bijna veertig jaar na zijn release heeft Stalker, van de Russische grootmeester Andrei Tarkovsky, nog niets aan kracht ingeboet. Deze film over een mysterieuze Zone, waarin drie naamloze figuren ronddwalen om hun diepste wensen te laten vervullen, is evenveel filosofisch traktaat als sciencefiction, maar is bovenal een beangstigend en beeldschoon meesterwerk, én een onmisbaar stuk in de filmgeschiedenis. Dankzij een digitale opknapbeurt is Stalker weer op groot scherm te zien. U weet waarheen.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

8. Mission: Impossible – Fallout

Zat er iemand te wachten op een zesde Mission: Impossible? Blijkbaar wel. Nooit scoorde een film in de reeks zo goed in haar Amerikaanse openingsweekend. En wij geven de bezoekers geen ongelijk. Toegegeven, er is weinig verrassend aan een Tom Cruise bengelend aan een koord kilometers boven de grond, slingerend door Tate Modern of in een knokscène in een wit porseleinen mannentoilet. Het is soms zò ridicuul dat het ongegeneerd vermakelijk blijft. Dus zo lang Cruise goed conserveert, mag men deze boel wat ons betreft draaiende houden.

Lees hier onze recensie.

9. Christopher Robin

Met Christopher Robin maakt Disney niet de zoveelste live action-remake van een tekenfilmklassieker. Marc Forster vond een geslaagde stijl voor een levensechte Winnie de Poeh. De speelgoedpoppen zien er fantastisch vintage uit. Alsof Christopher Robin ze net iets te vaak tegen het lijf heeft gedrukt. Maar vooral de meesterlijke Ewan McGregor maakt de zoektocht naar het innerlijke kind interessant. Een acteur wiens gezicht zoveel empathie uitstraalt, dat je samen met hem op zoek wil naar dat lang verloren, innerlijke kind. 

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Ewan McGregor en Marc Forster.

10. The Children Act

Fiona Maye (Emma Thompson) is een belangrijke Britse familierechter die zelf ernstige huwelijksproblemen heeft. Terwijl haar man (Stanley Tucci) met overspel dreigt, wordt ze volledig opgeslorpt door een nieuwe, levensbelangrijke zaak. Deze volwassen Ian McEwan-verfilming schippert tussen rechtbankthriller en overspeldrama. Het complexe scenario verkent aan een rustig tempo de clash tussen persoonlijke en professionele verantwoordelijkheden. Regisseur Richard Eyre houdt het klassiek, maar vooral Emma Thompson zorgt voor een positief verdict.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Emma Thompson.