De verdediging van Bernard Wesphael is ervan overtuigd dat Pirotton op 31 oktober 2013 in haar hotelkamer in Oostende stierf aan de vele pillen die ze nam, in combinatie met alcohol. De experts waren het twee weken geleden in de assisenzaal niet eens over die mogelijkheid. Toxicoloog Jan Cordonnier hield het niet voor mogelijk, zijn collega Jan Tytgat wel.

“Professor Tytgat is niet enkel in Brugge bekend, hij geniet internationale faam”, stelde Tom Bauwens, een van de twee advocaten van beschuldigde Bernard Wesphael, . “Hij heeft niet voor niets de leiding gekregen over het centrum voor forensische toxicologie voor heel België. De professor aarzelde aanvankelijk, maar toen ik hem de rapporten (van professor Cordonnier, red.) had gestuurd, zei hij dat ze wetenschappelijk niet correct waren.”

Giftige dosis antidepressivum

Maar Bauwens had ook de bijsluiters meegebracht van de verschillende geneesmiddelen die Pirotton had geslikt. “Het staat hier zwart op wit”, zei hij, om vervolgens fragmenten te citeren waaruit zou moeten blijken dat de vrouw wel degelijk gevaar liep met de dosissen die ze had genomen. Van het antidepressivum Sipralexa had ze bijvoorbeeld een giftige, maar net geen dodelijke dosis binnen. Maar door de interactie met andere middelen, zou het wel dodelijk geweest zijn.

Zelfdoding?

Bauwens insinueerde ook nog even dat de piste van zelfdoding toch ook niet vergeten mag worden, ook al werd die mogelijkheid tijdens dit proces als erg onwaarschijnlijk afgedaan. “Waarom schrijft Véronique Pirotton aan haar zoon dat de auto bij het station staat, terwijl die jongen op dat moment geen rijbewijs heeft”, zei hij. “Waarom schreef ze haar adres op het kaartje van het hotel?”