Sofie troost varken dat pijn lijdt na ongeval, maar wordt opgepakt: "Agente brulde in mijn oor en ze scholden me de huid vol"

Sofie is een echte dierenvriend, dat is duidelijk. Ze is dierenarts in opleiding, eet als veganiste geen dierlijke producten en is medeoprichter van de vzw Forrest & Friends uit Kaggevinne, een organisatie die zich vooral toelegt op de opvang van dieren uit de vleesindustrie en herplaatsing van hangbuikvarkens. In het asiel zitten momenteel 35 varkens, maar ook geiten, schapen, pony's en kippen. Op haar Facebookprofiel staan verscheidene foto's van dieren, vaak terwijl ze een dikke knuffel krijgen.

Gisterenvoormiddag was de jonge vrouw in Lubbeek, waar aan Plein een trucker uit de bocht vloog en kantelde op weg naar het slachthuis. Veertig varkens overleefden de klap niet, de andere 160 belandden in de weide en vluchtten alle kanten op. Een veearts kwam de overlevende varkens keuren om te zien of ze nog geslacht konden worden. Forrest & Friends wilde enkele 'afgekeurde' dieren nog redden van euthanasie en opvangen, maar tevergeefs.

"We hadden van het ongeluk gehoord en hadden een van onze vrijwilligers al naar daar gestuurd om te horen of er eventueel mogelijkheden waren", vertelt Sofie aan onze redactie. "Daar had de dierenarts gezegd dat hij eventueel met de boer wilde gaan babbelen opdat wij de varkens die niet meer recht konden, mochten meenemen. Toen zijn wij met de trailer vertrokken om daar eventueel enkele varkens mee te nemen opdat die bij ons dan gewoon mochten oud worden. Daar aangekomen heb ik mij gewoon bij zo'n varken gezet dat niet meer recht kon, gewoon om het wat schaduw te geven, wat water te geven."

De studente dierengeneeskunde benadrukt dat ze niet tegen euthanasie is, maar dat niet alle gewonde dieren er even erg aan toe waren. "Er waren zeker varkens bij die vermoedelijk breuken hadden, die op drie poten liepen en zo. Maar ik heb ook een heel aantal varkens gezien die duidelijk aan hittestress leden. Die lagen op de grond, die waren aan het puffen. Wanneer je met water langskwam, stonden ze direct klaar om te drinken, dus in zo'n situatie was het nog niet te beoordelen of ze echt hittestress hadden of daarbovenop ook breuken. Maar dan hadden we ze perfect kunnen meenemen om thuis te zien of het eventueel nog te genezen was. Als het alleen hittestress was, dan was het helemaal geen probleem. Dan moesten we thuis gewoon zien dat ze op een koele plaats gelegd werden, dat ze drinken kregen en dat ze verzorgd werden. En dan ging dat zeker goedkomen."

Sofie verkeerde toen nog altijd in de veronderstelling dat Forrest & Friends enkele gewonde dieren zou kunnen redden. "Mijn vriend is dierenarts, en hij is dan gaan babbelen met de dierenarts die daar dan gevorderd was, maar die zei resoluut van 'nee, hier gaan geen varkens weg'. Dus ofwel gingen ze terug op de vrachtwagen, ofwel werden ze geëuthanaseerd." Toen Sofie dat te horen kreeg, besefte ze dat het dier waarbij ze zat, meteen zou sterven. "Dat meisje daar voor mij, van nog geen zes maanden leeftijd", schrijft ze in haar Facebookpost.

"Ik wilde dus gewoon niet weggaan, maar verder heb ik niks gedaan", zegt ze aan onze redactie. "Maar toch beslisten de agenten al vrij snel om mij te arresteren." In haar Facebookpost klinkt dat zo: "Plots kwam de agente aan mijn arm trekken en brulde in mijn oor dat ik weg moest gaan. Ik bleef voor de meid zitten en zei, telkens opnieuw, dat ik de dierenarts wilde spreken. Na nog geen minuut was ze haar geduld al verloren en vlogen twee agenten op mij om mij handboeien aan te doen. Totaal niet nodig, naar mijn idee, gezien ik me geen seconde verzette tegen de handboeien, ik wilde gewoon bij het varken blijven en de dierenarts spreken, meer niet."

Sofie benadrukt dat ze zich ook tijdens de arrestatie niet heeft verzet, omdat ze toch wist dat het lot van dieren bezegeld was. Toch belandde ze in de combi en zelfs in de cel. "Waarschijnlijk tot alle varkens waren opgeruimd, daarna mocht ik terug vrij." Spijt heeft ze niet. "Ik heb gehandeld naar wat voor mij ethisch was", besluit ze. "Mijn enige fout is dat ik niet geluisterd heb toen de politie me vroeg om weg te gaan. Verder heb ik totaal geen fouten begaan, maar de politie naar mijn gevoel wel." 

"Toen ik in de combi zat, werden nog enorm veel verwijten naar mijn hoofd geslingerd", vertelt Sofie nog aan onze redactie. "Agenten die om de twee minuten het nodig vonden om naar de combi te stormen en mij de huid vol te schelden, om dan terug weg te lopen." Volgens de studente dierengeneeskunde zeiden de agenten onder meer dat ze zich niet moest moeien, dat ze nooit een deftige dierenarts zou worden, dat ze haar mentaliteit maar moest veranderen want dat ze nooit een klant zou vinden. "Ze vroegen wat ik zou doen later wanneer ik een dier zag dat pijn had en ongeneeslijk ziek was, waarop mijn antwoord natuurlijk was: euthanasie, uiteraard, ik ben absoluut niet tegen euthanasie. Maar die dieren leden aan hittestress, dus ik kon op dat moment niet beoordelen of ze ongeneeslijk ziek waren. En dan kreeg ik nog naar mijn hoofd dat ik de dierenarts een prutser had genoemd, wat ik totaal ook niet heb gezegd. De dierenarts heeft gewoon zijn job gedaan, dat besef ik ook wel. Maar het ging er mij gewoon om dat die dieren waarschijnlijk nog konden geholpen worden."

"Ik heb zelf de administratieve aanhouding van die mevrouw bevestigd, en ik kan alleen maar zeggen dat dat in de correcte, wettelijke omstandigheden gebeurd is", reageert commissaris Paul Mispelters van de Lubbeekse politie. Hij was zelf ter plaatse en schetst even de omstandigheden, namelijk "een situatie waarbij alle hulpdiensten in de weer zijn om de zaak zo snel mogelijk op te lossen, in het belang van iedereen, van de dieren, de weggebruikers en de bewoners in de omgeving. Dat gaat dan over brandweer, politie, de eigenaars van de dieren, wegbeheerder en het gemeentebestuur."

Mispelters bevestigt dat de opvang van de varkens door Forrest & Friends werd geweigerd door de eigenaar van de varkens, en benadrukt dat de politie de opgevorderde dierenarts heel dankbaar is voor diens snelle, adequate en deontologisch verantwoorde werk.

Over de aantijgingen tegen de agenten, zegt hij het volgende: "Ik ben er niet de hele tijd geweest, dus ik kan daar geen uitspraken over doen. Maar ik denk dat dat een moment van frustratie geweest is. Onze mensen ter plaatse hebben ook bijstand geleverd aan die dieren, geprobeerd hen gecontroleerd bijeen te drijven naar de nieuwe transportwagen. Als er dan iemand in de weg loopt met commentaar en de georganiseerde hulp eerder belemmert dan vooruithelpt, dan zeggen die misschien ook eens dingen die op hun tong liggen en die ze misschien beter niet gezegd hadden. Dat is dan in de hevigheid van het moment."

"Nadat ze mij in de combi hadden geplaatst en mij naar de cel brachten, hebben ze mijn meisje gedood", besluit Sofie op Facebook. "Mijn varkentje, mijn lieve meid, ik noem jou Fleur, zodat je niet als een nummertje bent gestorven! Fleur, jouw leven was te kort en te gruwelijk."

Hieronder lees je haar hele Facebookbericht: