© amg
Rolstoelgebruikster naar de rechter tegen ijssalon van Häagen-Dazs: “Die leugen was er te veel aan”
Rolstoelgebruikster Katherine Sokal (25) heeft bij de rechtbank van eerste aanleg een klacht ingediend tegen het ijssalon Häagen-Dazs in Brussel nadat ze er eerder deze zomer met haar assistentiehond was geweigerd. “De mentaliteit in België moet wijzigen.”
Op 25 juli wilde Katherine Sokal uit Jette samen met Brussels parlementslid Carla Dejonghe (Open VLD) een ijsje eten bij Häagen-Dazs aan het Louizaplein. Maar de zaakvoerder wilde geen hond in zijn zaak, ook niet een assistentiehond, terwijl hij dat wettelijk niet kan weigeren.
Toch is het vooral het excuus dat het ijsjessalon nadien op Facebook postte, dat kwaad bloed zette. “Ze vertelden dat de zaak vol was, maar dat was absoluut niet het geval. Dat kunnen we zelfs bewijzen met een foto die we op dat moment genomen hebben”, vertelt Katherine.
“In de anderhalf jaar dat Ned bij me is, ben ik al tien keer de toegang geweigerd, maar deze leugen is er helemaal over. Daarom ook besloten we om deze klacht in te dienen.”
(Lees verder onder de foto)
© amg
Kortgeding
Concreet wordt Häagen-Dazs via een kortgedingprocedure gedagvaard. “We doen een vordering tot staken”, legt advocaat Marijn Van Nooten uit. “In België is er al een precedent, maar in Brussel is het de eerste keer dat zo’n zaak voorkomt. Door deze manier lopen we minder het risico dat deze zaak lang aansleept. Concreet zou het ijsjessalon dan een dwangsom opgelegd krijgen per dag dat het assistentenhonden weigert. Over twee maanden zou er al een uitspraak moeten zijn.”
Als de rechter Katherine gelijk geeft, dan moet Häagen-Dazs ook een schadevergoeding betalen. “Voor het geld is het mij niet te doen. Daarmee wil ik nieuwe stickers laten maken van Dyadis die tonen dat assistentiehonden welkom zijn in horecazaken.”
Sensibiliseren
Katherine wil met deze actie mensen sensibiliseren. “Ik ben in horecazaken al tien keer geweigerd met Ned. De keren dat ik binnen mag, maar mij eerst moet verantwoorden, zijn niet meer bij te houden. In de Verenigde Staten stonden ze in de rij om mij te helpen, maar hier in België moet ik veel meer voor mezelf opkomen. Ik heb het al moeilijk met mijn spierziekte (Katherine lijdt aan het syndroom van Ehlers-Danlos, red.) en het voortbewegen met mijn rolstoel, maar die dagelijkse strijd om ergens binnen te geraken is uitputtend. Ik hoop gewoon dat de mentaliteit verandert.”
In het ijssalon zelf mocht niemand reageren. Bij Häagen-Dazs kon niemand bereikt worden.
