De GWRR bewees alvast een plaatsje op de kalender te verdienen. Selectief parcours, hongerig peloton en dat in fietsminnend Vlaanderen: spektakel gegarandeerd dus. Oh ja, we vergaten nog de immer aanwezige wind. Niet onbelangrijk want het was de wind die ervoor zorgde dat het peloton met nog meer dan honderd kilometer te rijden in waaiers werden getrokken. Zo ontstond een kopgroep van negentien met de Quick-Steppers Lampaert en Jakobsen als grootste namen. Ook BMC (Schär en Van Hooydonck) en Lotto-Soudal (Frison en Hofland) hadden hun pionnen mee in de kopgroep.

Het was echter de Pool Bernas die de finale opende. Lampaert reageerde op de Kemmel en kwam ondanks een wegvergissing aansluiten samen met Tom Devriendt. Maar ook dit drietal werd ingerekend door wat overbleef van de kopgroep. Yves Lampaert probeerde opnieuw op de voorlaatste onverharde strook maar ook de nationaal kampioen geraakte op de Plugstreets niet uit de greep van de kopgroep. Uiteindelijk geraakten in volle finale nog drie renners weg: opnieuw Bernas, de Estse kampioen Mikhel Raim en Preben Van Hecke.

De drie spurtten voor de zege, ook al werd er in de straten van Ieper nog flink getalmd. De Nederlander Van Schip leek nog terug te keren maar hij strandde op een handvol meters. Van Hecke zette zich al snel recht, Mikhel Raim klopte Bernas met ruim verschil.

Balten heersen

Opvallend: samen met Dwars door het Hageland was deze Great War Remembrance Race de tweede relatief nieuwe wedstrijd die onverharde stroken opzoekt. En voor de tweede keer won een inwoner van de Baltische staten. Dwars door het Hageland werd gewonnen door Krists Neilands, vandaag was het aan Raim om met de bloemen te zwaaien. Bovendien komen zowel Raim als Neilands uit voor de Israël Cycling Academy, het Israëlische pro-continentale team van onder meer Ben Hermans.