Een mijlpaal in mineur: Kompany eerste Belg met 250 Premier Leaguematchen, maar City verliest punten

De VAR had het doelpunt afgekeurd, maar in de Premier League houden ze de technologie nog liever weg - begrijpe wie begrijpen kan. Jubilaris Vincent Kompany had het niet eens intentionele handje van Willy Boly bij de opener van Wolves net na rust gezien. Een voorzet viel in zijn rug. Kompany draaide het hoofd en merkte net als de camera’s op dat Boly de bal tegen eigen hand kopte, alvorens die over de doellijn verdween. Alleen: het scheidsrechterlijke kwartet hapte niet. Aan de zijde van ref Atkinson wandelde een protesterende Kompany naar de middencirkel - het was beleefd, nooit agressief.

Op Molineux, stadion met traditie, rondde Kompany als eerste Belg de kaap van 250 Premier Leaguewedstrijden. Ondanks de blessures, de twijfels en de diagnoses van dokters zonder diploma, die hem vanachter hun smartphone al hadden afgeschreven voor het hoogste niveau. Ieder zijn job. Kompany houdt van wat tegenkanting. Kickt op uitdagingen en gaat koppig door. Nog minstens drie jaar als het van hem afhangt. Hoe hard ze ook blijven roepen, ook hieronder - bespaar u de energie. Drie Premier Leaguetitels, drie League Cups, 1 FA Cup, een derde plaats op een WK met het land waarvan hij zielsveel houdt en een gelukkig gezin van drie. Alle opofferingen zijn het waard geweest. Hij geniet. Hij is de meest succesvolle landgenoot ooit in de Engelse topklasse. In de reeks van Belgen met de meeste Premier Leaguewedstrijden achter zijn naam gaat hij nipt Marouane Fellaini (248 matchen) en Simon Mignolet (245) vooraf. Een gemiddelde van 25 matchen per jaar - de gemiddeld 16 wedstrijden van de afgelopen drie seizoenen hebben het flink naar beneden getrokken. Hij speelde bij City in twee op drie Premier Leaguewedstrijden. 

Zijn makkelijkste van 250 was het niet. Zijn beste evenmin. Ook Kompany had moeite met de energieke promovendus, waar Leander Dendoncker nog altijd niet bij de achttien zat. Opgefokte Wolven. Het was constant op de tellen passen. Vroege gele kaart na wild anticiperen. Er een keertje uitgelopen. Een bal sprong wat te ver van de voet. Kompany verslikte zich. Het handje ging verontschuldigend in de lucht. Een dure fout die onbestraft bleef. De Wolves hadden de weg vrij naar doel. Alleen liep Jímenez domweg buitenspel toen hij de aflegger over de doellijn duwde. Daar kwamen City en vooral zijn geprezen jubilaris goed weg. Aan de overkant mikte Agüero op de paal. Rui Patricio sloeg met een geweldige reflex een zwervend schot van Sterling tegen het doelhout. Wereldsave. In hoofdletters. Zo eentje dat nog voor veel hartjes en shares op sociale media zorgt. Afspelen op repeat. De match tussen de kampioen in de Premier League en die in de Championship was een heerlijk schouwspel. Evenwichtig, lekker op en neer. Alleen wat weinig doelpunten.

Boly opende, volgend op een standaardfase waarin Laporte zijn man moest laten gaan en ook Kompany met zijn minder explosieve spieren Costa moest laten gaan. Kompany tackelde. Ederson redde. Toen kwam de voorzet in de rug van onze landgenoot, de kopbal en het handje. Het protest was terecht.

David Silva claimde niet onterecht een strafschop. Kompany kopte over, maar met een geweldige buffelstoot bezorgde Laporte Manchester City alsnog een puntje. Agüero krulde nog een vrijschop op de lat. Het eerste puntenverlies voor de kampioen, die vorig seizoen in de maand augustus ook tegen Everton op een gelijkspel bleven steken.

Na het laatste fluitsignaal ging Kompany, ondanks de ontgoocheling over het resultaat en de eigen match, in zijn eentje de fans uitgebreid groeten, ondanks aanmaningen bij ploegmaats om hetzelfde te doen. De plicht van de aanvoerder.