Daar is een eenvoudige verklaring voor aldus Uwe Hartmann, professor in de experimentele natuurkunde van de universiteit van het Duitse Saarland. Al moeten we ons eerst even verdiepen in de werking van een microgolfoven.

“De kunstmatig opgewekte elektromagnetische golven brengen de watermoleculen in het voedsel in beweging. De generator in het apparaat wekt een stralingsveld op dat reflecteert tegen de metalen wanden en de speciale coating op de voorruit.” Kortom, de beweging van het water creëert wrijving en dus ook warmte. En hoe mee water een gerecht bevat, hoe beter het zal opwarmen omdat de watermoleculen zich dan vrijer kunnen bewegen.

Daarenboven zijn de watermoleculen bipolair. Zowel de positieve als de negatieve ladingdragers van de moleculen gedragen zich eigenlijk als kleine kompassen in een magnetisch veld: ze bewegen telkens mee met de veranderende richting van de microgolven. Dat wil zeggen dat de ladingdragers en dus ook de moleculen zelf wild heen en weer bewegen. Ze botsen met elkaar en verwarmen op die manier het eten.

En het draaien van de plaat? Die helpt de stralingsenergie gelijkmatig over het eten te verdelen. “De kracht in het stralingsveld is niet gelijkmatig verdeeld”, zegt Hartmann. “De rotatiebewegingen moeten ervoor zorgen dat het eten overal gelijkmatig opwarmt al is dat niet altijd even succesvol.” Een handige tip? Roer na 1 à 2 minuten de maaltijd even om en laat die daarna verder opwarmen.