Melissa met haar man Damien en hun twee zoontjes.
Volledig scherm
Melissa met haar man Damien en hun twee zoontjes. © Facebook

Melissa (32) bleef alleen achter nadat echtgenoot uit leven stapte en hun twee zonen meenam. Maar ze krabbelde weer overeind

Buitenland4 januari 2016 was de donkerste dag in het leven van de Australische Melissa Little (32). Op die dag stapte haar echtgenoot Damien (34) uit het leven, samen met hun zoontjes van 4 jaar en 9 maanden. Ondanks haar peilloze verdriet probeerde ze haar leven opnieuw op te bouwen. En hoewel ze het nog altijd eerder “overleven” noemt, slaagde ze daar beetje bij beetje in.

26 reacties

  • Xsarilde Willis

    6 jaar geleden
    Snap hem ergens wel hoor. Als je depressief bent en denkt geen steun te hebben van je partner en je wil weg uit het leven. Maar je hebt kinderen... jij hebt geen steun van je partner dus de kinderen gaan nooit het leven hebben dat jij wilde voor ze. Dan is de keuze er snel om ze mee te nemen naar niets.
  • Nancy Benthein

    6 jaar geleden
    Tegenwoordig rust er nog altijd een taboe rond geestelijke gezondheidszorg, ik zou de mensen geen eten willen geven die dringend toe zijn aan psychologische ondersteuning maar die niet willen omwille van het taboe. In Belgie wordt het ook nog niet voldoende terugbetaald, 50 euro voor een uur is iets wat heel veel mensen gewoon niet kunnen permiteren met alle gevolgen vandien.
  • Carine Stam

    6 jaar geleden
    Als je psycholgisch sterk genoeg bent komt dat allemaal wel goed
  • Marina Van Echelpoel

    6 jaar geleden
    Iemand die uit het leven stapt denkt op die moment niet helder na de stoppen slaan door"dat was de uitleg van mijn huisdokter" toen mijn zoon uit het leven stapte. Gelukkig heb ik zijn dochtertje nog wel om mij aan op te trekken, die dame moet ik echt bewonderen zij is man en kinderen kwijt en het leven gaat voort het is niet aan andere om hier over te oordelen hoe lang iemand moet rouwen.
  • martine de volder

    6 jaar geleden
    Wanneer wordt er beseft dat depressie een ziekte is. Het gaat hier niet om een dagje balen zoals we allen wel een daje hebben, maar om een pathologische toestand. Deze man had helemaal geen logisch en rationneel denkvermogen in zijn toestand. Zoals zijn echtgenote het verwoordt... hij was een liefhebbende vader... tot zijn ziekte. Hoe wreed zijn daden ook zijn...