Met het gezin een tripje maken door de darmen: waarom is interactief museum Corpus toch zo populair?

Aan welk orgaan vertrouwt u het liefst uw auto toe? Nieren, lever, longen? Houd rekening met drukte. Als de nierzone vol staat, mag je blij zijn als je hem kwijt kunt bij de lever.

De reis door het menselijk lichaam waarmee museum Corpus in Oegstgeest, ten noorden van Den Haag, zich een internationale reputatie heeft verworven, begint al in de parkeergarage. Dit net tien jaar geworden interactieve museum is Nederlands snelst in populariteit stijgende attractie. In cijfers die vorige week bekend werden, sprong Corpus naar de dertiende plek van het attractieklassement. In de parkeergarage verraden nummerplaten van de leverzone tot de longzone dat ze tegenwoordig van Letland tot Portugal voor het menselijk lichaam naar de Noordzee rijden.

Verhalen over zaadcellen die bezoekers in 3D-vorm overspoelen en rode bloedlichaampjes die rondleidingen geven door het hart- en vaatstelsel, hebben zich klaarblijkelijk in een decennium als een lopend vuurtje door Europa verspreid.

Spermazoïden

Wie over het succes van Corpus wil speculeren, kan behalve aan driedimensionale spermatozoïden ook denken aan het gegeven dat westerse mensen meer dan ooit met hun lichaam bezig zijn. Voor het hiernamaals hebben die mensen tegenwoordig minder aandacht dan voor een lang en gezond leven op aarde – dat staat of valt met het lijf. ‘Saaie biologieboeken’ hebben in het smartphonetijdperk afgedaan. De aartsvader van Corpus, Henri Remmers (in een eerder leven bekend als tv-maker en als reclameman), zag een gat in de markt. Als je van dat menselijk lichaam een attractie maakt die de Efteling naar de kroon steekt, dan combineer je het nuttige met het aangename.

Remmers’ geesteskind kwam tot stand met de hulp van een reeks ‘founding fathers’ zoals de Harstichting, het Platform Sterke Botten en de Maag Lever Darm Stichting. Het is gehuisvest in een bouwwerk waarin je van een afstand de contouren van de menselijke corpus herkent. De opening werd in 2008 verricht door koningin Beatrix. Of de toenmalig vorstin als dank een anti-stressballetje in de vorm van het menselijk brein, een drollenkussen of een exemplaar van Waarom je eigen scheten soms niet zo erg stinken in ontvangst mocht nemen, is niet bekend – maar dit zijn goedlopende artikelen in de Corpus-winkel.

Scheetkussen

Aan klandizie geen gebrek. Reizen door het lichaam moeten van tevoren worden geboekt en net als op een luchthaven moeten reizigers op tijd aanwezig zijn. Die hebben dus gelegenheid voor de aanschaf van bijvoorbeeld een poepspel met een scheetkussen, een hersengummetje, een detox-kookboek of een werkje over wintersmoothies: die lichaamscultus is óók, of vooral, een gezondheidscultus.

In de wachtruimte is er tevens gelegenheid voor het verplaatsen van organen op een horizontaal computerlichaam. Toepasselijke naam: ‘De anatomische les’. Een jongetje sleept in de geest van Woody Allen het mannelijk geslachtsdeel rechtstreeks naar het brein. De computer rekent dat fout, maar zo’n scherm weet niets over de seksuele fantasie.

De reis door het lijf begint op een steile roltrap. Of de opening waardoor het lichaam wordt betreden de anus voorstelt, wordt niet gezegd, maar dat is wel wat een Engelssprekende vader zijn zoontje vertelt: "This is where all the poop comes out." Wie zonder voorkennis op die roltrap staat, kan zich nu in een duister grottenstelsel wanen. Inheemse bezoekers horen inmiddels door hun verplichte koptelefoons de stem van een bekende Nederlander die furore maakte met de kreet ‘joepiedepoepie’ en het Broodje Poep, Edwin Rutten, ook bekend als Ome Willem. Als het gezelschap aankomt bij darmen die als reuzenballonnen aan het plafond hangen, zinspeelt Rutten op zijn beroemde broodje als hij uitlegt hoe het een broodje kaas op deze plek vergaat. Let op de lichteffecten op de grond: daar zijn de darmflora aan het werk.

Beleefd-routineuze stewardessen

Bij de ingang van de baarmoeder voorziet een Corpus-stewardess in een rood mantelpak reizigers van 3D-brillen. Edwin Rutten door de koptelefoon: "Ik krijg door dat de zaadcellen zijn gearriveerd, brillen op alsjeblieft!" Luttele seconden later krijgen de lichaamstoeristen de spermazoïden om de oren. Daarna gaat de reis verder, omhoog in het lijf. Elk orgaan blijkt bemand door stewards en stewardessen die van hun collega’s in de luchtvaart ook de beleefd-routineuze intonatie hebben overgenomen. Dan krijg je zinnen als: "Good evening ladies and gentlemen, welcome to the lungs."

Via onder meer een reusachtige tong waarop het goed springen is en twee forse eivormige tv-schermen die neusgaten verbeelden, komen reizigers uiteindelijk uit bij het orgaan dat Woody Allen ooit zijn ‘een-na-favoriete’ noemde. Het brein is in Corpus vormgegeven als een ruimteschip. Ome Willem vertelt hier dat we nog lang niet alles over deze cruciale plek weten. Gelukkig, joepiedepoepie, is Dick Swaab op weg geheimen te ontsluieren: diens oeuvre geeft in de Corpuswinkel acte de présence naast het poepspel en de drollenkussens.

Bloedserieus

Wie tot het brein is opgestegen, mag daarna via vele interactieve afdelingen gaan afdalen. Daar geven alle founding fathers en sponsors met een eigen toko acte de présence. In de toepasselijk rood uitgevoerde BloedBazaar worden reizigers verwelkomd met de slogan ‘Nu even bloedserieus’. Het Platform Sterke Botten boekt veel succes met een interactieve kinderquiz waarin je naar het goede multiple-choiceantwoord moet springen: "De botte waarheid: sterke botten heb je nodig voor een gezond en vitaal leven."

Terwijl flink wat 15-minners interactief bezig zijn, maken flink wat 30-plussers gebruik van de gelegenheid te kijken of het wel goed zit met hun bloeddruk, hun BMI, hun hartritme en zo nog wat meer zaken. Zo doe je hier ook nog actuele kennis over je eigen lichaam op.

Wie gezond en gerustgesteld weer uit de aars van de Corpus naar buiten komt, kan zijn vers opgedane kennis nog testen in een allesoverkoepelende quiz: "Wat hebben de billen van Jennifer Lopez gemeen met de vingers van pianist Wibi Soerjadi?" Wie niets beters kan bedenken dan dat dit lichaamsdelen zijn, krijgt een bloedserieuze computercorrectie: het gaat hier om verzékerde lichaamsdelen.