Bemelmans sneuvelt na vijfsetter tegen jonge Spanjaard in bakoven van New York: "Dit wil ik nooit meer meemaken"

Als derde lucky loser werd Ruben Bemelmans maandagnamiddag opgevist uit de lijst van jongens die in de laatste ronde van de kwalificaties verloren. Met de neofiet Jaume Munar – de 21-jarige Spanjaard speelde nooit eerder in New York – had hij het bovendien niet slecht getroffen. De 30-jarige Limburger, drie jaar geleden nog in de derde ronde van de US Open, ging in de zwoele hitte ook voortvarend van start en wist de eerste set na een felle strijd binnen te halen. Set twee ging naar Munar die niets speciaals deed maar ook heel weinig fouten maakte, een typisch mannetje voor het gravelwerk dus, zijn favoriete ondergrond. In set drie bleef 'Bemel' de kansen opstapelen – hij zou eindigen met negentien breakmogelijkheden waarvan hij er maar vier zou verzilveren – maar zelfs een setpunt bij 6-5 was niet aan hem besteed. Een dubbele fout leidde de ondergang in de tiebreak in en de taak leek daardoor enkel maar moeilijker worden.

Maar Munar had naar het einde van de derde set al signalen gegeven dat ook hij last begon te krijgen van de warmte en in de vierde set was hij dan ook geen partij voor onze landgenoot. Bemelmans leek het momentum naar zich toe te trekken, maar verrassend genoeg kreeg hij in het begin van de beslissende set een serieuze klop van de hamer. De Maasmechelaar geraakte niet meer vooruit en moest het spel ondergaan. Na net geen vier uur zwoegend tennis zat zijn elfde US Open erop. Met de 46.176 euro aan prijzengeld zal Bemelmans als lucky loser heel blij zijn, maar de ontgoocheling zal mogelijk nog groter zijn gezien de kansen die hij voor zichzelf had gecreëerd. Volgend jaar beter?

Vier uur in de New Yorkse bakoven doet iets met een mens. Bemelmans kwam als een zombie uit de kleedkamers na zijn pijnlijke nederlaag in vijf sets tegen Jaume Munar. “Zo heb ik me nog nooit gevoeld.”

“Ik heb na de match een half uur in de kleedkamer gezeten zonder te bewegen. Dat was ook al te zien in de vijfde set. Het ging gewoon niet meer.” De 30-jarige Limburger leek nochtans in de vierde set, en op het moment dat de jonge Munar met krampen begon te worstelen, over de beste benen te beschikken. “Midden derde set voelde ik nochtans de vermoeidheid al een beetje opkomen”, aldus Bemelmans. “Maar het was nog wel oké en ik serveerde ook nog heel goed. Die tien minuten pauze na de derde set (Heat Rule) hebben heel even goed gedaan. We gingen daarbij naar een koelere ruimte onder baan zeventien. Ik zat daar met de Amerikaanse speler Michael Mmoh en heb dan maar een praatje met hem gemaakt.” Na het winnen van de vierde set ging het van kwaad naar erger voor Bemelmans. “Had hij geen krampen gehad in de vierde set was het op dat moment al heel moeilijk geweest”, wist hij. “In de vijfde was het dan totaal over. Ik was compleet leeg. Zo heb ik me nog nooit gevoeld.”

Was het onverantwoord om spelers bij 40 graden en die luchtvochtigheid op de baan te sturen? “Ik heb nog nooit zolang in deze omstandigheden gespeeld”, zei Bemelmans. “Drie jaar geleden had ik het ook al eens meegemaakt tegen Jack Sock (toen de Amerikaan moest opgeven met krampen, red). Ik vind dat het ze vanuit het tornooi misschien wat redelijker moeten zijn bij deze omstandigheden. Maar ik vermoed dat het tornooi gewoon de dag wil afhandelen. Dat is altijd zo geweest, ik denk niet dat het snel gaat veranderen. Maar dit was misschien wel erover.”