Net als de wolf staat de raaf bovenaan de voedselpiramide. Dat het dier zich opnieuw vestigt in Vlaanderen toont volgens Moreau dat het ecosysteem goed in elkaar zit. “Raven zijn aaseters. Hun komst betekent dat er voldoende dood wild in de bossen en velden blijft liggen.” De vogelexpert verwacht dat de raven zullen blijven. “Het broedende koppel heeft een vast territorium. De jongen zullen een eigen plekje zoeken, wellicht niet heel ver van het Meerdaalwoud.”

Raven gingen midden 19de eeuw ten onder aan de jacht en fragmentatie van het landschap. De vogels concurreerden met jagers en als ‘brengers van onheil’ hadden ze geen te beste reputatie. “Ze zingen niet mooi – het typische krokk krokk krokk – en zijn natuurlijk zwart, maar het zijn intelligente vogels en bijzonder vindingrijke vogels.” In Wallonië en Nederland nestelen al decennia broedparen, nadat ze eerst werden uitgezet. “Het landschap is nu niet beter dan in de negentiende eeuw, maar de raven hebben zich aangepast”, aldus Moreau.

Wandelaars in het Meerdaalwoud zagen in mei een raaf met een bek vol voedsel laag overvliegen en verderop in een boom landen. Later werd het langverwachte ravennest gevonden. Minstens drie kleine raven verlieten daarna het nest. Om de verstoring tot een minimum te beperken, wordt de nestlocatie niet bekendgemaakt.

Het paar bij Leuven is niet de eerste waarneming in anderhalve eeuw tijd. ‘Passanten’ worden sporadisch opgemerkt sinds de jaren 80. In het noorden van Limburg en het noordoosten van Antwerpen verblijven ook enkele raven. “Maar voor zover wij weten, wordt daar niet gebroed”, zegt Moreau.