Die zondagmiddag zou het trio, dat vanwege drugs- en drankproblemen geen al te beste naam heeft in Aarschot, gaan winkelen in Hasselt. “Ik ben de laatste tijd enorm afgevallen en had geen kleren meer om aan te doen. We zouden met de trein gaan”, vertelt Sandra, die zichzelf ook ‘Sanneke’ laat noemen. Aangekomen op het perron, begon de heisa, zoals de beelden laten zien. Het trio zag er al behoorlijk aangeschoten uit.

“Ik alvast niet. Ik drink geen alcohol. Jonas had wel al een drietal biertjes op.” En Cindy? “Ja, die is altijd dronken want die heeft een zwaar drankprobleem. Ook die middag op het perron was ze al heen.”

Vertrekuur

Jonas V., die nu aangehouden is voor slagen en verwondingen met racistisch motief, wou aan die zwarte jongen het vertrekuur van de trein vragen, zo vertelt Sandra. “Dat liep fout. Het kan zijn dat Jonas toen al wat wankel op zijn benen stond en die jongen ongewild aangeraakt of geduwd heeft, toen hij zijn vraag stelde. De jongen reageerde meteen boos. Hij riep: ‘Laat me gerust. Ik heb smetvrees.’ Toen is de heisa begonnen.”

Er werd geduwd, door Cindy, en geroepen, door Sandra. “Ik riep dat hij maar terug moest keren naar zijn land of naar Brussel. En vroeg hem ook of hij zo arrogant opgevoed was. Dat klopt, ja. Ik was gewoon boos omdat hij ons ook uitschold. Zijn juiste woorden? ‘Bleekscheet’ en ‘je stinkt’ en ‘vuile’.”

“Meer gekleurde vrienden dan blanke”

“Zo ging het maar door: heen en weer. Ja. Ik had dat allemaal niet mogen roepen. De mensen zeggen nu dat ik een raciste ben. Dat ben ik niet. Tussen mijn vrienden heb ik meer ‘gekleurden’ dan blanken. Ik ben onder meer goed bevriend met een Thaise en een zwarte Nigeriaanse. Dan ben je geen racist.” Maar ook die gekleurde vrienden zijn wel goed geschrokken van de harde woorden. “Ze sms'en mij en vragen uitleg. Maar nog niemand van hen heeft me voor racist uitgemaakt, omdat ze weten dat ik dat niet ben. Ik geef wel toe dat ik soms harde woorden gebruik die mensen kunnen kwetsen. Dat zit in mijn karakter. Ik ben daar niet trots op.”

De ruzie op het perron gaat verder zoals op het filmpje te zien is en ontaardt helemaal wanneer Jonas V. de jongeman van opzij vastgrabbelt en op de sporen gooit. Hijzelf vliegt er achteraan en krijgt nog wat klappen van de fel geschrokken jongen van vijftien jaar oud.

“Ik schrok me rot”, zegt Sandra daarover. “Dat had ik niet verwacht van Jonas. Ik wou hen snel van de sporen halen maar kreeg zelf een duw van het meisje dat bij die jongen was. Ze trok aan mijn haren. Plots was iedereen in het gevecht verwikkeld.” Dat er op dat moment een trein moest tegengehouden worden, wist Sandra niet. “Dat heb ik achteraf gehoord. We mogen allemaal blij zijn dat we het overleefd hebben. Ik wil tegenover die jongen en zijn familie mijn excuses aanbieden. Wat gebeurd is, valt niet goed te praten. Ik heb dat niet gewild en heb er veel spijt van. Ik begrijp ook heel goed dat die jongen nu heel boos is op ons. Terecht. Al vind ik dat ik ook mag zeggen dat zijn taal niet oké was.”

Na de feiten werd Jonas V. door de politie opgepakt. “Die waren daar heel snel. Ik vroeg de agenten nog of ik ook mee moest, maar dat hoefde niet. Jonas heb ik sindsdien niet meer gesproken.”

Toch nog naar Hasselt

De twee vrouwen zijn nog tot in Hasselt gespoord. “Mijn achterhoofd zat onder het bloed. De mensen spraken me aan, toen ze de bloedvlek zagen. Ik ben dan in huilen uitgebarsten. We zijn uiteindelijk een café binnengelopen, dronken nog een koffie en hebben dan de eerste trein terug gepakt. Toen we opnieuw in Aarschot waren, heeft Cindy zich bij de politie gemeld.”

Sandra zegt dat haar niets ten laste wordt gelegd door het gerecht. “Dat begreep ik toch uit het verhoor. Jonas, die inderdaad soms heel agressief kan zijn, zal wellicht wel zwaar gestraft worden. Hij had nog een straf met strenge voorwaarden na een ander handgemeen, een paar jaar geleden. Nu moet hij dus echt naar de cel. Tja. Eigenlijk is dat zijn verdiende loon. Ik moet hem voorlopig ook niet meer zien. Eerst moet hij zijn ‘problemen’ onder controle krijgen.”

Aan lager wal, marginaal

Sandra geeft toe dat zijzelf, Jonas V. en vriendin Cindy aan lager wal geraakt zijn. “Jonas, met wie ik al vier jaar een relatie heb, heeft een groot drugsprobleem. Dat heeft hij al jaren. Het is begonnen toen zijn vorige vriendin een miskraam kreeg. Nadien is hij in een depressie gesukkeld en nu ‘staat hij op de ziekenkas’. We maken veel ruzie maar tegen mij is hij nooit agressief.”

“Cindy heeft een drankprobleem. Ze is beginnen drinken na een zwaar ongeval waarbij ze drie maanden in coma heeft gelegen. Ze heeft ook een dochtertje dat nu bij de grootouders woont.”

“En ikzelf heb ook een zware periode achter de rug”, zegt Sandra. De vrouw die nu met haar moeder in een armoedig huisje woont, is ook verslaafd geweest aan drugs. “Maar dat ligt nu achter me. Ik ben nog steeds in behandeling en heb nog steeds geen job. Dit incident heeft me doen inzien dat ik het anders zal moeten aanpakken. Ik moet opnieuw werk zoeken en iets gaan doen met mijn leven.” Haar problemen zijn een tiental jaren geleden begonnen zegt ze zelf. “Ik ben toen achterna gelopen door een man die me wou wurgen en verkrachten. Ik heb van me afgebeten en kon hem uiteindelijk afschudden. Dat trauma krijg ik maar niet verwerkt.”

De feiten van de aanranding waarover Sandra spreekt zouden in Diest zijn gebeurd. In die periode waarde niemand minder dan Ronald Janssen, de seriemoordenaar en serieverkrachter er rond. “Speurders hebben de aanranding toen in verband gebracht met de feiten van Ronald Janssen”, vertelt Sandra. Dat is toen allemaal onderzocht maar een bewijs werd er niet geleverd. “Er is geen verdachte in de zaak van de aanranding van Sandra. De zaak is geklasseerd”, meldt een goede bron ons.

Sandra zelf stopt het gesprek met de melding dat ze liefst niet herkenbaar in de krant wil. “De politie heeft me gewaarschuwd dat ik mogelijk te maken zal krijgen met doodsbedreigingen ten gevolge van de feiten op het perron.”

LEES MEER. Moeder en slachtoffer racistische vechtpartij getuigen: “Niemand deed iets, maar als het een blanke was geweest...”