De kracht van leerkracht Kim: "Kinderen in het buitengewoon onderwijs krijgen niet altijd wat ze nodig hebben"

Kim is 33 en ze geeft al 9 jaar les in het bijzonder onderwijs, momenteel in SPESBuBaO in Anderlecht. Daar staat ze in de klas met een groep kinderen van 8 tot 12 jaar, met een ontwikkelingsniveau van een baby. 

"De kinderen hebben ernstige verstandelijke beperkingen. Het is een hele uitdaging. Echt lesgeven is er eigenlijk niet bij. Het gaat vooral om zelfstandig naar het toilet kunnen gaan en zelfstandig kunnen eten", legt ze uit. Al hebben sommige ouders wel andere verwachtingen. (lees verder onder de video)

Kim staat heel graag voor haar klas, maar af en toe loopt ze tegen een budgettaire muur. "We moeten de kinderen regelmatig fixeren op een stoel. Momenteel doen we dat met een stoel met een soort harnas, maar dat is niet ideaal. Er is een betere manier, maar die is duur." (lees verder onder de video)

"Met die 'blijfstoel' zouden de leerlingen veel rustiger zijn, ze zouden meer oppikken. Nu moeten we bijna een gevecht aangaan om ze op een stoel te laten zitten. Dat is niet leuk voor ons en ook niet leuk voor het kind."

"We stoten altijd tegen budgetten aan en dat is frustrerend. Daardoor kunnen we de kinderen niet altijd geven wat ze nodig hebben." Kim krijgt af en toe ook te maken met agressie en ook daar zou extra budget een groot verschil kunnen maken. (lees verder onder de video)

Ondanks de budgettaire beslommeringen staat Kim nog altijd met hart en ziel voor de klas en ze krijgt ook erkenning. "Als je zegt dat je in het bijzonder onderwijs werkt, krijg je vaak de opmerking "chapeau dat je dat wilt doen", maar ik vind het heel speciaal om te doen en ik doe het graag."

"Ik denk ook dat dat nodig is. Ik denk dat je dit graag moet doen. Soms kom ik thuis en denk ik "waarom doe ik dit toch?", maar 's anderendaags heb ik dan weer een goed gevoel. Ik doe mijn job echt met hart en ziel."