Dag twee op The Ark: pompen of verzuipen
De eerste dag op The Ark zette het nog op een gemoedelijk drafje. Maar vrijdagmiddag leek de tijdelijke bevolking van het cruiseschip het fysieke equivalent van een Monster Energy-drankje. De Versuz nam de leiding op het pooldeck, terwijl de Mediterraanse zee barstte van vis en lillend vlees.
“All night long I'm horny” klinkt het op dag twee tijdens de set van Erik Hagleton. De nineties-hit van Mousse T. beschrijft alleszins de sfeer op het bovendek. Outfits mikken onbeschroomd op de onderbuik. En met dat buikje zélf blijkt meestal ook niets mis. Staalharde buikspieren, tot in de pit gebronzeerde navels en een spartaans minimum aan overtollig lichaamszwoerd maken de dienst uit in en rond het zwembad.
Een overdaad aan granieten borstkassen doet ons wijselijk besluiten om het eigen iele lijfje onder de beschermende atmosfeer van een shirt te houden. En de sixpacks die we tellen, evenaren ruimschoots het aantal sixpacks dat we diezelfde avond naar binnen kieperen. Kennelijk kun je ook spieren tùssen je ribben bezitten, leren we. Tussen de eigen benige xylofoonstaafjes voelen we bij nader onderzoek vooralsnog alleen wat slappe huid.
Zijn dit dan de gelukkigste lijven ter wereld? We vragen het op het eind van de avond aan een lokale kleerkast, die zichzelf met G-Force laat aanspreken. “Dit lichaam krijg je niet op één dag,” klinkt het triomfantelijk. “Ik train bijna elke dag. En eigenlijk breek ik door dit festival met die routine. Ik kan niet aan het buffet weerstaan (lacht). Terwijl dat absoluut niet bij mijn dieet past. Maar af en toe moet je zondigen. Of ik trots ben op mijn lijf? Natuurlijk. Ik weet dat de vrouwtjes hiervan houden. Of toch de vrouwtjes die ik zélf schoon vind.”
We willen weten of hij ook de andere mannen bekijkt en vergelijkt op het bovendek. Een vraag die aanvankelijk in verkeerde aarde valt. Néé, gay is hij absoluut niet. Toch niet G-Force? Dat wil hij effe duidelijk stellen. Maar dan geeft Force toch schroomvallig toe dat hij andere gespierdere mannen op het schip wel degelijk in de smiezen houdt. “Misschien komt er wel enige competitiegeest bij kijken, als je fitnesst. Maar ook bewondering. Elk lichaam is een tempel. Als je een andere tempel ziet, die nog méér bij de perfectie aansluit, voel ik geen jaloezie. Wel bewondering. Dat klinkt misschien ijdel in jouw oren, maar ik sta liever in dit zwembad met een stevige borstkas en biceps dan met een kiekenborstje.”
'Een overdaad aan granieten borstkassen doet ons wijselijk besluiten om het eigen iele lijfje onder de beschermende atmosfeer van een shirt te houden'
IJdelheid lijkt effectief de zoetste zonde op het schip, terwijl de zuiderse middagzon in onze nek brandt. Ook het gros van de dames laat zich niet onbetuigd op dat vlak. Overdag worden meer kledingwissels doorgevoerd dan tijdens een concert van Madonna. Heel veel hebben de outfits niet om het lijf - letterlijk dan. Minuscule badpakjes en transparante jurkjes horen kennelijk bij de verplichte dress code.
Tegelijk zien we een handvol patsers opzichtig pronken met hun opgepompte torso en dooraderde armen, die als dikke stroomkabels wapperen in de jacuzzi of het zwembad. Eén kerel zagen we een dag eerder zelfs fistpumpen én flexen met zijn borstspieren op de beat van Laurent Garniers ‘Astral Dreams’, toen Buscemi het festival voor open verklaarde. Klinkt potsierlijk? Mogelijk. Maar in internationale wateren gelden andere wetten en mores. Hier is het pompen of verzuipen.
Badpakken, blondines en borsten zijn de drie overheersende factoren op dag twee. De overtrokken hemel, waaronder The Ark zijn afvaart kende in Barcelona, is nu nog slechts een vage herinnering. Hier zet de beautiful people het al voor het middaguur op een bakken, braden en bewondering afdwingen onder de koperen ploert.
“Ik word geil van mijn eigen foto’s,” grinnikt fotograaf Bas terwijl hij de oogst van een halve middag overschouwt. Een doorgedreven combinatie van extreme crossfit, make-up artists en bodybuilding geven de toon aan, terwijl je bij iedereen op het dek zo een persoonlijke voedingsconsulent en aangepast koolhydraatloos dieet kan voorstellen.
In de bar lopen we drie opgepompte kerels tegen het gesculpteerde lijf. Ze leerden elkaar weinig verwonderlijk kennen in een Brits fitnesscentrum. Eerder hoorden we hen al op de trap pochen dat “we’ll show the bitches who we are”. Het lijken machistische leeghoofden, maar eigenlijk blijken het best wel onzekere jongens. Bekeken worden is beoordeeld worden, weten ze.
Dat geldt trouwens voor iederéén. In een overdekte jacuzzi raakten we eerder op de dag aan de praat met Marie (27). Schamper kijkt ze naar mijn kostuumvestje en lange broek. “Je hebt de memo over de dress code duidelijk niet meegekregen,” spot ze. “Less is more dit weekend. Je broek alléén is al zeker een halve meter te lang. En volgens mij heb je geen idee hoe warm het nu is.” Toch vindt ze dat iedereen op het schip wel érg genereus met zijn of haar lichaam te koop loopt. “Volgens mij heeft iedereen zich een heel jaar rot getraind voor deze reis. Ik zie alleszins nauwelijks één spoor van vetrolletjes, neukteugels of cellulitis. Of ik daar zelfbewuster door raak? Natuurlijk! Deze middag ga je me alleszins niét in de jacuzzi op het bovendek vinden. Ik ben bang dat ik nogal uit de toon zal vallen. Niet zo erg als jij. Maar toch.”
