Bo Van Spilbeeck schrijft boek om transformatie af te ronden: "Ik wil niet eeuwig transgender-rolmodel blijven".

Ze heeft nog geen letter op papier staan, maar nu al zijn de rechten voor het boek waarin Bo Van Spilbeeck haar verhaal zal neerschrijven, verkocht in Frankrijk. Het zal ook in Nederland uitkomen, en ook vanuit Groot-Brittannië en Duitsland is er interesse. "Na mijn coming-out in januari werd ik snel gecontacteerd door verschillende uitgeverijen die geïnteresseerd waren in mijn verhaal", zegt Bo in dag Allemaal. "Ik was daar toen nog niet klaar voor. De aandacht was zo al overdonderend genoeg."

Ja. Ik wil dit boek in de eerste plaats voor mezelf schrijven, om mijn verhaal een plaats te kunnen geven in mijn leven en het te kunnen afsluiten. De bedoeling is dat het boek uitkomt wanneer het hele proces rond is, inclusief de geslachtsoperatie die ik nog voor het einde van het jaar zal ondergaan.

(knikt) Na mijn coming-out besefte ik meteen dat ik door mijn verhaal andere mensen kan helpen en inspireren. Maar ik wil me niet alleen beperken tot lotgenoten. Ik vind het ook belangrijk om de Vlaming uit te leggen wat het is om te zijn zoals ik ben. Om je te voelen zoals ik me voel. Om het gevoel te hebben dat je in het verkeerde lichaam bent geboren.

Ik besef dat ik vanuit mijn functie en bekendheid een belangrijke rol in de emancipatie van transgenders kan spelen. Met mijn coming-out heb ik een steen in de rivier verlegd, zoals Bram Vermeulen het zo mooi uitdrukt. Ik wil dat gerust nog een tijdje doen, maar ik wil dat niet blíjven doen. Ik wil niet eeuwig hét transgenderrolmodel blijven. Ik wil gewoon Bo Van Spilbeeck zijn, een journaliste met een gelukkig gezinsleven en een mooie carrière, die gerespecteerd wordt voor wat ze kan. En ja, toevallig ben ik ooit een man geweest.

Toch eerder voor het grote publiek. Met mijn vrouw, kinderen en toekomstige schoonkinderen praten wij heel veel over alles wat er nu gebeurt. Dat moet ook. Wij zijn heel open en steunen elkaar zoveel mogelijk. Want als ik zou zeggen dat het allemaal gemakkelijk is voor mijn echtgenote én voor mij, dan zou ik liegen.

Maar dat is het dus níet, hé. We blijven zitten met moeilijkheden en twijfels, omdat het allemaal toch niet evident is. Al weten zij inmiddels wel wat het behelst. Maar er zijn nog heel wat mensen die niet weten waar het over gaat omdat ze niemand kennen die is zoals ik ben.

Ik denk dat mijn optreden in ‘De Wereld Draait Door’ niet onopgemerkt is voorbijgegaan, en dan was er nog de rel rond oud-voetballer René van der Gijp, die mij met een blonde pruik parodieerde. Ook in Frankrijk kon ik al op veel aandacht rekenen. Ik werd uitgenodigd in de best bekeken talkshow en het meest beluisterde radioprogramma bij onze zuiderburen, en ik zat er ook in een documentaire met lotgenoten.

Misschien, maar aan het geld heb ik totaal niet gedacht. Natuurlijk zou het wel fijn zijn als ik er íets aan kan overhouden, vooral omdat ik nog wat kosten heb door de operaties. Maar ik hoop vooral dat veel mensen mijn boek kopen om het te lézen.

We mikken op het voorjaar van 2019. Het is de bedoeling dat mijn verhaal tegen dan rond is. Niet alleen de operatie op zich, want die gaat nog dit jaar gebeuren, maar ook het herstel na de operatie. De laatste bladzijde van het boek moet niet gaan over mijn ziekbed erna. Het verhaal is pas af wanneer ik weer aan de slag ben als journaliste en reporter. Dan is de cirkel rond, en kan ik dit verhaal voor mijzelf afsluiten.

Ik zou echt niet durven te beweren dat hij mij in zijn achterhoofd had toen hij die uitspraken deed. Hij heeft mij niet vernoemd, dus ik ga ervan uit van niet.