‘Positief is dat we een erg hoge participatiegraad hebben van in het prille begin, in het kleuteronderwijs, en aan het andere uiterste van het spectrum, bij het hoger onderwijs. Pijnpunt is dat we er ondanks zoveel investeringen in het gelijkekansenonderwijs niet in geslaagd zijn om de bepalende rol van de sociale achtergrond van leerlingen af te zwakken.’ Dat zegt Dirk Van Damme, diensthoofd van het Centre for Educational Research and Innovation van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (Oeso).

Gelijke kansen

Achilleshiel in ons onderwijs blijft de gelijke kansen-problematiek. ‘De sociale achtergrond van het gezin waarin een leerling opgroeit, is nog altijd sterk bepalend voor de score in de laatste jaren van het secundair onderwijs’, zegt Van Damme.

Van Damme is zwaar ontgoocheld door die blijvende sociaal-economische kloof. ‘Je weet natuurlijk niet wat er zou gebeurd zijn als we dat gelijke kansenbeleid niet hadden gevoerd’, zegt hij. ‘Dan zouden de resultaten wellicht nog een stuk dramatischer zijn.’

Uit het onderzoek door de Oeso-analisten over de periode 2007-2017 blijkt voorts dat jongeren met een migratieachtergrond meer dan dubbel zoveel kans om NEET te zijn, dat is ‘not employed and educationally trained’, wat betekent dat ze inactief zijn. ’Die jongeren hebben na de leerplicht afgehaakt, vinden geen werk of zoeken geen werk, maar volgen ook geen enkel onderwijs meer’, zegt Van Damme.

De Oeso is een samenwerkingsverband van dertig landen om hun sociaal en economisch beleid te bespreken, bestuderen en coördineren. Het Oeso-rapport over het Vlaamse onderwijs is een groepsfoto die ook dit jaar de positieve punten én de pijnpunten van ons onderwijs in beeld brengt.