Politicoloog: "In Nederland beschouwen ze Antwerpen als een pionier"
Politicoloog Thibaut Renson (UGent) reageert positief op het voorstel om de burgerbegroting van het district Antwerpen uit te breiden naar de stad. Het systeem heeft wel nog wat bijsturing nodig. "Sommige organisaties proberen via deze omweg aan subsidies te geraken."
Open Vld lanceerde vanochtend een plan voor een Antwerpse burgerbegroting. Elk jaar zouden de inwoners van de stad zelf 100 miljoen euro kunnen besteden. "Wij geloven dat de Antwerpenaar zijn eigenbelang kan overstijgen door met anderen in debat te gaan", zei Vlaams parlementslid Willem-Frederik Schiltz (Open Vld). Ook Groen-lijsttrekker Wouter Van Besien (Groen) is voorstander van een burgerbegroting op stadsniveau.
Of hun plannen ook realistisch zijn? "Een bedrag van 100 miljoen euro zou zeer groot zijn voor een burgerbegroting. Het gaat om 10 procent van het budget, terwijl andere steden vaak slechts 1 à 2 procent opzijzetten. Maar puur praktisch is het wel mogelijk om de inspraak op stadsniveau te organiseren", zegt politicoloog Thibaut Renson (UGent). Hij deed de voorbije jaren onderzoek naar burgerbegrotingen in binnen- en buitenland, waaronder die in het district Antwerpen.
"Het Antwerpse model werd intussen al in verschillende Nederlandse steden gekopieerd", zegt Renson. Volgens de onderzoeker kijken onze noorderburen met grote ogen naar wat er in Antwerpen gebeurt. "In het buitenland beschouwen ze Antwerpen als een pionier."
'Alleen al het feit dat gesluierde moslima's en ultraorthodoxe joden aan dezelfde tafel zitten, is voor een stad als Antwerpen waardevol'
Infiltratie
PVDA merkt op dat je nooit alle Antwerpenaren rond tafel krijgt. De kans bestaat dat je enkel de bovenlaag bereikt, vreest de partij. Toch hoeft die selectie volgens Renson niet problematisch te zijn. "Zolang er diversiteit in je panel zit, is er geen probleem. In het Antwerpse district slaagt men daar vrij goed in. Met dank aan allerlei middenveldorganisaties die de deelnemers helpen ronselen, ook in kwetsbare groepen."
De betrokkenheid van het middenveld houdt ook wel gevaar in. Renson stelt vast dat sommigen de burgerbegroting als een subsidiemachine beschouwen. "Uiteindelijk wordt er tijdens het burgeroverleg beslist of er geld moet vloeien naar een bepaald project. Op dat moment proberen organisaties om zoveel mogelijk leden mee aan tafel te krijgen. Zo proberen ze het eindresultaat te beïnvloeden."
De infiltratie zorgt ervoor dat andere deelnemers van het overleg zich soms machteloos voelen. "Vraag is: wat is de bedoeling van een burgerbegroting? Het klopt dat sommige middenveldorganisaties te weinig middelen hebben. Maar staan we toe dat zij via deze weg aan subsidies proberen te geraken?"
'Organisaties proberen het eindresultaat van de burgerbegroting te beïnvloeden'
Gesluierde moslima's
Politieke partijen die op stadsniveau een burgerbegroting willen implementeren, kunnen de organisatie en investering maar beter niet onderschatten, waarschuwt Renson. "Flyers uitdelen aan de burger, een platform oprichten waarop burgers projecten kunnen aandragen: het is een zware investering."
Een investering die wel loont op sociaal gebied. Uit zijn onderzoek blijkt immers dat deelnemers van het overleg echt leren van elkaar. "Ze kunnen hun mening beter beargumenteren, kennen die van anderen beter en slagen er ook makkelijker in om hun eigenbelang te overstijgen", klinkt het. "Alleen al het feit dat gesluierde moslima's en ultraorthodoxe joden aan dezelfde tafel zitten, is voor een stad als Antwerpen waardevol."