Na "Pano": faalt ons armoedebeleid en wat te doen?

De "Pano"-reportage ‘Arm Vlaanderen: 5 jaar later’ toont volgens het Netwerk tegen Armoede de "onthutsende realiteit achter de verontrustende (kinder)armoedecijfers". "De harde, maar terechte conclusie? Op vijf jaar tijd heeft het beleid op vlak van armoedebestrijding bitter weinig gerealiseerd. Het armoedebeleid van de verschillende regeringen faalt."

opinie
David de Vaal
David de Vaal
David de Vaal is coördinator Netwerk tegen Armoede.

Laat "Pano" dan geen enkel lichtpunt zien? Toch wel. Akira die op eigen benen probeert te staan. Jason die vol hoop, trots en ambitie naar de hotelschool trekt. Of Mika die zijn weg probeert te vinden als fietshersteller. Lichtpunten die ze grotendeels zelf afgedwongen hebben. Van het beleid krijgen ze bitter weinig kansen om een uitweg te vinden uit de kinderarmoede.

Kinderen in armoede wekken (terecht) veel solidariteit en verontwaardiging op. Maar kinderarmoede staat niet op zich. Kinderen uit de armoede halen, lukt niet als je ook niet werkt aan de noden van hun ouders.

Generatiearmoede is de meest hardnekkige vorm van sociale uitsluiting. Wie nooit iets anders gekend heeft, heeft het later nog zoveel moeilijker om zelf uit het spinnenweb van de armoede te geraken.

Dat geldt voor de kinderen in de "Pano"-reportage, maar even goed voor hun ouders. Laten we hopen dat de uitzending van gisteren de wake-upcall is waar we al zo lang op wachten. Om de generatiearmoede te doorbreken zal meer nodig zijn dan wat gerommel in de marge.

Lees verder onder de foto.

1 euro-maaltijden, huiswerkbegeleiding en andere initiatieven die vooral inzetten op hulp voor de allerarmsten veranderen niets ten gronde aan de armoedeproblematiek. Toch lijkt deze Vlaamse regering vooral daarop in te zetten. Dat is armoedebestrijding met de handrem op. Om het tij te keren zullen deze en volgende regeringen van armoedebestrijding dé prioriteit moeten maken, niet alleen in woorden, maar ook in beleidsdaden.

Het goede nieuws is dat er heel wat concrete voorstellen klaarliggen. Voorstellen die vertrekken vanuit de kennis en ervaring van mensen in armoede zelf. In onze 60 verenigingen waar armen het woord nemen, formuleerden ze  ambitieuze, maar haalbare voorstellen om (kinder)armoede effectief terug te dringen.

Maak eindelijk werk van een maximumfactuur in het secundair onderwijs. Ze heeft haar nut al bewezen in het lager onderwijs en wordt al met succes toegepast in een deel van het secundair onderwijs, onder meer in de Antwerpse provinciale scholen. Een open doelkans die de Vlaamse regering maar binnen te koppen heeft.

Lees verder onder de foto.

Investeer in een betaalbaar woonaanbod. 135.000 mensen op de wachtlijst voor een sociale woning. Dat is onaanvaardbaar. Het bouwritme voor sociale woningen moet dringend omhoog. Ja, dat kost veel geld, maar het is een investering die zichzelf terugverdient in een betere gezondheid (ook en vooral voor kinderen), minder sociaal isolement en mensen die terug naar de toekomst kunnen kijken.

Ook de federale regering kan en moet enkele versnellingen hoger schakelen.

Verhoog inkomens en uitkeringen tot de Europese armoedegrens, een belofte van deze regering. Het geeft gezinnen de financiële en mentale ademruimte om hun leven terug in handen te nemen, werk te zoeken, een opleiding te volgen en niet meer gebukt te gaan onder onbetaalde en onbetaalbare facturen.

Maak werk van een veralgemeende derde-betalersregeling in de eerstelijnsgezondheidszorg (huisarts, tandarts, …) en stimuleer de verdere uitbouw van wijkgezondheidscentra. Op termijn is dat een besparing, zowel voor de patiënt als voor de ziekteverzekering. Een toegankelijker eerstelijnszorg maakt immers dat mensen minder een beroep moeten doen op duurdere behandelingen in de tweede lijn.

En een maand voor de gemeenteraadsverkiezingen hopen we dat ook in de lokale verkiezingsdebatten armoede een prioriteit wordt. Lokale besturen kunnen op het terrein een groot verschil maken. Door werk te maken van rechtentoekenning bijvoorbeeld, zodat mensen als Rudi geen 6 jaar hoeven te wachten op de uitkering waar zijn kind recht op heeft.

Hoog tijd om echt in gang te schieten. De tijd voor gerommel in de marge is op. Het is vijf na twaalf voor een regering die de kinderarmoede ging halveren, maar moet vaststellen dat ze de voorbije 10 jaar verdubbeld is.

VRT NWS wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst. Wilt u graag zelf een opiniestuk publiceren, contacteer dan VRT NWS via moderator@vrt.be.

Meest gelezen