Hanne Decoutere traint keihard voor haar rol als ballerina: "Dat mijn tenen bloeden, kan me niet schelen. Maar ik voel me een slechte moeder"

'Let op die arm.' 'Blijf met je hand uit je haar. Dat heb ik je nu al honderd keer gezegd.' 'Alweer te snel vertrokken. Opnieuw!'

Een vrijdagmorgen in Antwerpen. In een repetitieruimte van het Ballet van Vlaanderen dansen nieuwsanker Hanne Decoutere en haar Hongaarse danspartner Gabor Kapin de balkonscéne uit Romeo & Julia. Of ze doen tenminste een poging tot. Want vloeiend bewegen is moeilijk wanneer je het om de paar passen opnieuw moet doen.

De dame aan de zijlijn die instructies geeft, heet Geneviève Van Quaquebeke. Nog niet zo lang geleden topdanseres en de komende maanden de coach van Decoutere. Een taak die ze erg serieus neemt. Van aan de rand van de dansvloer houdt ze anderhalf uur lang elke beweging van haar leerlinge nauwlettend in de gaten. En telkens een arm, been, hand of voet niet helemaal beweegt zoals zij het wil, komt ze tussen. Decoutere blijft er stoïcijns onder. Een overblijfsel van haar vroegere jaren als ballerina, zal ze later uitleggen. “Ik ben het van kleins af aan gewoon bijgestuurd te worden. Pas als je geen opmerkingen meer krijgt moet je je zorgen maken. Dat betekent meestal dat je leraars het een hopeloze zaak vinden.”