Het Duitse Wuppertal Instituut onderzocht op vraag van Greenpeace de mobiliteit en levenskwaliteit in de vijf meest bevolkte steden van België. Aan de hand van 21 parameters verdeeld in vijf categorieën stelden de onderzoekers een rangschikking op.

Gent scoort vooral punten met haar circulatieplan, het grote aantal verplaatsingen per fiets en een goed parkeerbeleid. Brussel onderscheidt zich van de andere steden op het vlak van openbaar vervoer en heeft sinds kort een lage-emissiezone (LEZ). Antwerpen tenslotte scoort het best op verkeersveiligheid en heeft sinds 2017 ook een LEZ.

‘Deze steden voeren de Belgische rangschikking aan, maar in vergelijking met Europese steden als Parijs, Amsterdam en Kopenhagen, is er nog heel wat ruimte voor verbetering in nagenoeg alle onderzochte categorieën’, legt Sunny Kodukula van het Wuppertal Instituut uit. ‘Voor Brussel is het prioritair om werk te maken van goede en veilige infrastructuur voor fietsers. Gent en Antwerpen moeten nog meer investeren in verkeersveiligheid en beter openbaar vervoer.’

Forse investeringen en daadkracht

Luik en Charleroi sluiten met een grote achterstand de ranking af. Deze steden worden gedomineerd door de auto. In Charleroi gebeurt liefst 84 procent van de verplaatsingen per auto of motor, in Luik 76 pct. Ter vergelijking: in Gent is dat slechts 41,2 pct. ‘Luik en Charleroi moeten dringend het gebruik van de auto ontmoedigen en fors investeren in openbaar vervoer en veilige fiets- en voetpaden’, benadrukt Greenpeace.

Het rapport stelt dat alle steden voertuigen op fossiele brandstoffen moeten weren. Greenpeace roept de stadsbesturen op om hier het komende decennium werk van te maken. Dat kan met ultralage-emissiezones, die eerst diesel- en daarna ook benzinewagens bannen. ‘Dat zal de luchtkwaliteit in de stad en de levenskwaliteit van haar inwoners gevoelig verbeteren’, aldus Greenpeace.

De complexe Belgische politieke context bemoeilijkt volgens de milieuorganisatie het invoeren van dit soort sterke en doeltreffende maatregelen. ‘Daarom is er nood aan daadkracht op alle politieke niveaus’, luidt het nog.