Mas wint ultieme bergrit in Vuelta, Yates heeft (zonder ongelukken) eindzege beet én De Gendt is eindwinnaar bergklassement

Een rit van 97,3 kilometer met zes cols. De laatste echte uitdaging in deze Vuelta was kort, maar krachtig. Vooral de slotklim, de Coll de la Gallina, viel niet te onderschatten: 7,7 kilometer bergop aan 7,8 procent gemiddeld, mét pieken tot 15 procent. Drie vragen moesten vooraf beantwoord worden: wie wint de etappe? Kan Thomas De Gendt de bollen behouden? En verzekert Simon Yates zich van de eindzege?

Het ging meteen bergop vanaf de start. En De Gendt zette al snel de puntjes op de i. Onze landgenoot knalde iedereen uit het wiel en bereikte als eerste de top van de Coll de la Comella, een hindernis van tweede categorie. Ook op de volgende helling toonde de Belg zich vooraan de beste klimmer. Nog eens tien bergpunten erbij, concurrent Bauke Mollema had geen antwoord in huis.

Vervolgens werd De Gendt vergezeld door veertien renners. De vijftien leiders kregen amper speelruimte, aangezien de troepen van Astana een plannetje hadden. Miguel Angel Lopez ging reeds op een veertigtal kilometer van de streep aan. De Colombiaan deed zo in extremis een gooi naar het eindpodium.

Lopez knalde naar de kop van de koers, maar werd door de ploegmakkers van Yates niet veel later bij de lurven gevat. Hergroepering. Alles te herdoen. Voor De Gendt ging het dan weer te snel, maar omdat Mollema te weinig bergpunten sprokkelde, had onze landgenoot de bolletjestrui wél beet. Hij is daarmee de eerste Belgische bergkoning in een grote ronde sinds Van Impe. Chapeau.

Op de voorlaatste helling wisten vier renners zich af te zonderen: Yates, Lopez, Mas en Quintana. Het leiderskwartet begon met een voorsprong van een halve minuut aan de slotklim. Op die Coll de la Gallina pakte Lopez uit met een verschroeiende versnelling. Enkel Mas kon mee, Yates volgde de hele tijd op een twintigtal seconden. Hij zou later als derde over de streep rijden. 

Wat verderop zakte Valverde door het ijs. De etappe te veel. Weg eindpodium. Voorin streden Mas en Lopez voor de dagzege. De 23-jarige Spanjaard ging in de absolute slotfase als eerste aan en hield de Colombiaan af. Knappe zege voor Mas, die zelfs tweede in het eindklassement wordt. Lopez greep dus naast de overwinning, maar mag morgen wel met Yates en Mas mee op het eindpodium in Madrid.

"Ik mik al een paar jaar op deze trui in de Tour en in de Vuelta", liet De Gendt na afloop optekenen bij de Vuelta-organisatie. "Nu heb ik hem eindelijk te pakken. Dit is mijn 14de grote ronde en nu pas heb ik die trui vast. Ik ben er heel trots op dat ik dit nu eindelijk voor mekaar krijg. Ik had gewoon wat geluk nodig in de ontsnappingen."

Hij kreeg de trui niet cadeau van Mollema, die zich vandaag fel verweerde. "Ik focuste vooral op Bauke Mollema en Benjamin King (die ook niet ver stond in het klassement, red.). Maar Benjamin was niet mee in de vlucht, dus moest ik me enkel concentreren op Bauke. Dat lukte en ik had het geluk dat ik kon terugvallen op een zeer goede conditie de voorbije drie weken."

De Gendt kreeg geen ticket voor het WK in Innsbruck van de bondscoach, hij is reserve. "Ja, ik mikte op dat WK. Maar ik werd niet geselecteerd, dus kon ik al mijn energie in deze Vuelta steken. Ik wist dat het vandaag opnieuw een strijd zou worden en ik denk dat Bauke en ik een mooi gevecht hebben geleverd."

"Of ik de nieuwe Contador ben? Neen, ik ben Enric Mas", was het gevatte antwoord van de 23-jarige Spanjaard van Quick.Step Floors, die de voorlaatste rit in de Vuelta op zijn naam bracht en zich meteen ook verzekerde van de tweede plek in het eindklassement.

Mas volgde gezwind toen Simon Yates in het slot op zoek ging naar Miguel Angel Lopez en Nairo Quintana. "Ik panikeerde niet toen Miguel wegsprong in het slot", zei de Spanjaard. "Ik wist dat Simon hem niet te veel bonus zou gunnen met het oog op het eindklassement. Hij was nog een gevaar voor die eindzege. Dus toen Simon aanzette, wist ik dat ik moest volgen."

In de afdaling van de vijfde en voorlaatste klim beende het duo de koplopers bij. Quintana liet zich uitzakken om de meubelen te redden voor Valverde, met drie ging het naar de slotklim. Daar moest Yates een gaatje laten na een versnelling van Lopez. Mas kon wel volgen. "Miguel en ik verstonden elkaar perfect. We hadden dezelfde belangen, want we wilden beiden op het eindpodium staan."

In de sprint speelde Mas het vervolgens perfect. "De afgelopen week heb ik heel vaak de beelden bekeken van toen Valverde hier won in 2012. Zo wist ik dat ik de laatste bocht moest ingaan voor Lopez. Voor die bocht moest ik mijn sprint al inzetten, voluit gaan en daarna nog 50 meter alles geven." En zo geschiedde. Op de vraag of hij de nieuwe Alberto Contador is, antwoordde hij gevat. "Neen, ik ben Enric Mas, maar ik hoop op een dag de helft van zijn palmares te hebben. Maar ik ben wel Enric Mas. Ik houd van zijn stijl van koersen, soms doe ik het ook op die manier."

Komt hij volgend jaar terug naar de Vuelta om een gooi te doen naar de eindzege? "Dat weet ik nog niet, dat moeten we met het team bespreken. Maar ik droom ook wel van de Tour en zou daar graag eens bij zijn." 

"Ik ben zo trots dat ik het hier voor mekaar krijg", zei de Brit na afloop van de 20ste etappe. "Dit betekent heel veel voor mij en de ploeg, die voor de eerste keer het eindklassement pakt in een grote ronde."

"Het moet nog een beetje tot me doordringen", stelde Yates. "Ik heb hier zo hard voor geknokt, samen met de ploeg die me drie weken lang zo goed beschermd heeft en me naar deze overwinning loodste. Het is gewoon ongelooflijk. Dit is zo'n opluchting voor mij, zeker na de Giro."

Yates trok zelf in de tegenaanval op de voorlaatste klim, op zoek naar Lopez en Quintana. "Ja, de aanval is soms gewoon de beste verdediging", gaf hij aan. "Adam (zijn broer, nvdr.) had me aangegeven dat zijn benen stilaan leeg liepen. Hij had al 20 kilometer of meer ongelooflijk werk verricht. Ik wilde het risico niet lopen dat ik in de vallei, tussen de voorlaatste en laatste col van de dag, alleen op zoek zou moeten gaan naar de koplopers. Dus zette ik aan, in de hoop dat Mas zou meespringen en ik ook snel naar Lopez zou rijden. Die was, net zoals Mas, ook gebaat bij samenwerking."

Zo geschiedde. Yates dichtte de kloof in de afdaling met de koplopers, enkel op de slotklim moest hij enkele seconden prijsgeven op Mas en Lopez. Maar intussen vormden Kruijswijk en Valverde al lang geen bedreiging meer voor zijn eindzege. "Natuurlijk zat ik in die laatste klim echt op mijn limiet, maar ik was nog oké en kon de schade beperken. Ik ging in mijn eigen ritme naar boven. Dat volstond voor de eindzege."

Yates gaf toe dat hij zenuwachtig was. "Vooral vanmorgen was ik toch nerveus. Dat was eigenlijk de eerste keer, want ik wist dat ons een 'crazy' dag te wachten stond, een korte bergrit waarin er zou aangevallen worden. En je weet ook nooit hoe de benen gaan reageren op zo'n rit, zeker niet in de derde week. Gelukkig voelden de benen goed aan, was mijn team sterk en kon ik de kalmte behouden. Deze eindwinst is ongelooflijk. In de Giro lukte het me niet, nu maak ik het wel af."

En het WK? "Wel, dat is zeker iets waarmee ik bezig was voor deze Vuelta. En het gaat nog door mijn hoofd, maar laat me eerst toch genieten van deze eindzege. We zullen ook zien hoe ik recupereer van deze inspanning en mijn broer Adam werd hier ook dag na dag beter. Dus we zien wel."