Remco Evenepoel rijdt concurrentie aan gort en wordt wereldkampioen tijdrijden bij de junioren
Remco Evenepoel is in Innsbruck wereldkampioen tijdrijden bij de junioren geworden. Onze 18-jarige landgenoot haalde het na een dik halfuur machtsvertoon met bijna anderhalve minuut voor de Australiër Plapp. Ilan Van Wilder viel als tweede Belg naast het podium.
Vijf jaar na de betreurde Igor Decraene en zeventien jaar na Jurgen Van den Broeck heeft België een nieuwe wereldkampioen tegen de klok bij de junioren. En hoe! Remco Evenepoel was in Oostenrijk meer dan een maatje te groot voor de tegenstand. Het achttienjarige talent uit Schepdaal, als laatste gestart met rugnummer 1, legde de 27,7 km af in 33 minuten en 25 seconden. Evenepoel was daarmee goed voor een gemiddelde van 50 kilometer per uur en deed zo 1 minuut en 23 seconden beter dan Lucas Plapp. De Italiaan Andrea Piccolo vervolledigde op 1:37 het podium. Ilan Van Wilder eindigde als tweede Belg op een zesde plaats. Branko Huys finishte als 44ste.
Evenepoel, die volgend jaar prof wordt bij Quick-Step Floors, werd in juli in Tsjechië ook al Europees juniorenkampioen in het tijdrijden en op de weg. Bovendien draagt hij ook de Belgische kampioenentrui in de twee disciplines. Donderdag staat de WK-wegrit voor junioren op het programma. Voor België is het de tweede medaille dit WK. Gisteren snelde Brent Van Moer naar het zilver in de tijdrit voor beloften.
"Wou per se winnen voor Igor Decraene"
"Hier heb ik heel hard voor gewerkt. Ik wou deze tijdrit per se winnen. Het was mijn doel om daarmee Igor Decraene op te volgen. Hij kwam als wereldkampioen om het leven. Deze overwinning is in dat opzicht wel emotioneel. Het is echt een droom die uitkomt. Dit is mooi, voor mezelf en voor België."
"Ik voelde meteen dat ik sterke benen had vandaag. Het plan was om in de eerste kilometers behoedzaam te starten en dan vol te gaan op de klimmetjes. Na tien kilometer ging ik all-out en ben ik nooit meer stil gevallen. Het is leuk als alle arbeid loont. Ik moet veel mensen bedanken. De nationale ploeg, mijn coach, mjin ouders, mijn vrienden. Neen, ik heb geen spijt dat ik gestopt ben met voetballen. (lacht) Dit is het mooiste moment uit mijn leven."
