Evenepoel is opnieuw in het land én hij gaf al een eerste interview aan de zijde van zijn vriendin: "We hebben elkaar lang moeten missen"

Een behoorlijk volle aankomsthal op de luchthaven. Allemaal wachtend op een dubbele wereldkampioen. Die vertrok deze namiddag met de Trident - het vliegtuig waarmee ook de Rode Duivels terugkeerden van het WK in Rusland - weer naar ons land. Veel geslapen had Remco Evenepoel naar eigen zeggen niet gedaan. "Het was een korte nacht. Ik dreef nog op de adrenaline van mijn wedstrijd. Deze ontvangst is zalig. Ik had wel iets verwacht, maar niet dat er zoveel volk zou zijn. Of ik nog energie heb? Nog net genoeg voor een feestje misschien", knipoogde Evenepoel.

Volk was er inderdaad. In de eerste plaats vriendin Oumaïma. Zij kreeg bij aankomst de eerste knuffel van de kersvers wereldkampioen tijd- en wegrijden bij de junioren. Evenepoel had voor de gelegenheid trouwens beide medailles om de nek. Ook de ploegmakkers mochten niet op de aankomstfoto's ontbreken. Na de aankomst ging het aan de zijde van vader Patrick en moeder Agna richting de studio van VTM Nieuws. Daar verscheen Evenepoel aan de zijde van vriendin Umaïma voor zijn eerste interview op Belgische bodem. 

"Het was een mooie ontvangst. Ik had al een berichtje gekregen dat er wel wat volk stond. Een stewardess kwam het me ook zeggen net na de landing. Ik vond het heel fijn, zeker met de aanwezigheid van mijn ouders en mijn vriendin. Dat maakte het allemaal nog mooier. Ik had haar al even niet meer gezien. We hebben elkaar toch wel even moeten missen."

"Of ik magische genen heb meegekregen van mijn ouders? Ja, misschien wel. Maar dat is niet de enige verklaring voor dit succes. Er is ook het trainings- en het mentale aspect. Pas als die drie dingen in evenwicht zijn, dan kom je tot mooie resultaten. Voor het WK heb ik ook met een aangepast voedingsschema gewerkt. Het is leuk om te zien dat die kleine dingen samen voor een groot moment kunnen zorgen."

"De vergelijking met Merckx is niet belastend voor mij. Het is een hele eer, maar ik ben er niet zo hard mee bezig. Ik investeer vooral tijd in mezelf en de mensen rondom me heen, dus het maakt niet uit wat de anderen zeggen en schrijven over mij. Merckx is natuurlijk wel een voorbeeld. Hij was en zal altijd de allergrootste van deze sport blijven. Toch is het moeilijk om generaties te vergelijken. Het moderne wielrennen is anders. Nu is het ondenkbaar dat de winnaar van Parijs-Roubaix ook de winst pakt in de Tour. Trouwens, ik heb nog niet genoeg bewezen om al een fenomeen als Merckx te zijn."

Ook vriendin Umaïma kwam even aan het woord. Zij beleefde de twee wereldtitels van Evenepoel op het thuisfront. "Ik ben deze week aan mijn hogere studies begonnen, maar ik heb zijn wedstrijd tijdens de les stiekem bekeken. Ik had er graag bij willen zijn, want ik had wel verwacht dat hij zoiets zou doen. Ik heb gezien hoe hard hij er naartoe heeft gewerkt. Dus het was geen al te grote verrassing. Remco weet gewoon wat hij wil en hij doet er dan telkens alles om zijn doel te bereiken."

Na zijn passage trok Evenepoel huiswaarts om zijn supporters nog eens te groeten in zijn regenboogtrui. Daarbij volgde nog een leuke verrassing. Op de muur van supporterslokaal 'De Rustberg' hadden fans een levensgroot wandschilderij gemaakt. Compleet met de regenboogkleuren.